دبیر سندیکای تولیدکنندگان آلومینیوم اظهار کرد: با وجود آنکه گمرک آمار دقیقی از واردات پروفیل آلومینیوم نمی‌دهد؛ اما همچنان برخی با استفاده از خلأ قانونی و تحت عناوین دیگر اقدام به واردات می‌کنند، در حالی که ما بطور کامل نیاز داخل را تامین می‌کنیم و اگر قیمت‌گذاری شمش واقعی شود، توانایی صادرات نیز داریم.
ابوالفضل رضایی در گفت‌وگو با ایلنا درباره آخرین وضعیت تولیدکنندگان این صنف گفت: با توجه به تحریم‌ها و افزایش قیمت ارز و محدودیت در واردات برخی کالاهای صنایع پایین دستی آلومینیوم، تولید این محصول افزایش پیدا کرده و بازار از رکود مطلق سال‌های قبل خارج شده است. هر چند همین عوامل باعث شده که قیمت مواد اولیه افزایش پیدا کند و به صنایع پایین‌دستی فشار زیادی وارد شود.
او ادامه داد: ایرالکو و آلومینیوم المهدی دو قطب تولید آلومینیوم کشور هستند و در ماه‌های اخیر تولید شمش ایرالکو افزایش پیدا کرده اما تولید بیلت به دلیل کاهش کیفیت و سایر مشکلات فنی کم شده است. در مجموعه المهدی نیز به دلیل ضعف نظارت سازمان خصوصی‌سازی در دو سال گذشته هر روز تولید آن کاهش پیدا کرده است؛ اکنون تولید بیلت این مجموعه کمتر از 20 هزار تن شده و این محصول مواد اولیه صنایع الکترومان است و برای پروفیل‌های آلومینیومی، صنایع حمل و نقل، خودرو و ماشین‌سازی استفاده می‌شود این خلأ پیش آمده در بازار، باعث شده که شرکت‌ها خودشان بدون هیچ برنامه‌ریزی مشخصی به سمت تولید بیلت بروند و سرمایه در گردش و نقدینگی خود را به جای اینکه در صنعت تخصصی خودشان مصرف کنند در این بخش سرمایه‌گذاری کردند؛ همین امر باعث شد که یک دفعه مصرف شمش آلومینیوم در کشور افزایش پیدا کند. رضایی با بیان اینکه این اتفاق باعث شد، انحصارگرایی از دستان ایرالکو و المهدی خارج شود، افزود: در نگاه اول این اتفاق برای صنعت کشور مثبت بود؛ اما عدم نظارت، برنامه‌ریزی و کاهش کیفیت در بلندمدت باعث شد که یک رقابت منفی در بازار شکل بگیرد و از همه بدتر اینکه ما در این صنعت یک برند بودیم و اکنون کیفیت تولید ما به اندازه‌ای کاهش پیدا کرده که نمی‌توانیم این محصول را صادر کنیم.
او درباره صادرات آلومینیوم گفت: بازار ایران نسبت به صادرات ارزش افزوده بیشتری برای ایرالکو دارد. بر همین اساس این شرکت تمام توان خود را برای بازار ایران گذاشته است؛ اما به دلیل اینکه برای تامین آلومینا نیاز به ارز داشت؛ بخش محدودی از تولید خود را صادر کرد. البته هرگونه صادرات توسط صنایع پایین دستی ممنوع است. این درحالی است که تولید شمش کشور سالانه 256 تا 260 هزارتن است و نیاز کشور نزدیک 350 هزارتن است.
رضایی با انتقاد از قیمت‌گذاری آلومینیوم توسط ستاد تنظیم بازار گفت: این قیمت‌گذاری به گونه‌ای است که صنایع پایین دستی ما که مصنوعات آلومینیومی تولید می‌کنند در حال واگذاری بازار‌های صادراتی خود هستند و این در حالی است که قیمت جهانی شمش 42 تا 45 دلار است و ما آن را به مصرف‌کننده داخلی 70 تا 100 دلار بالاتر می‌فروشیم. جالب اینکه این عدد در شرایط عادی است و زمانی به علت کم شدن شمش در بازار، قیمت‌ها در بورس کالا 10 تا 20 درصد بالاتر از قیمت عرضه به فروش می‌رفت، این مدل قیمت‌گذاری با وجود اعتراضات مکتوب ما و سایر تشکل‌ها همچنان ادامه دارد و نتیجه این شده، که بازار مصنوعات آلومینیومی را در عراق به رقبای ترکیه‌ای واگذار کردیم، باید توجه داشت که اختلاف قیمت 100 دلاری را به هیچ عنوان نمی‌توان مدیریت کرد.
او درباره واردات عنوان کرد: با وجود آنکه گمرک آمار دقیقی از واردات پروفیل آلومینیوم نمی‌دهد، اما همچنان برخی با استفاده از خلأ قانونی و تحت عناوین دیگر اقدام به واردات می‌کنند؛ در حالی که ما بطور کامل نیاز داخل را تامین می‌کنیم و اگر قیمت‌گذاری شمش واقعی شود توانایی صادرات داریم. بطور کلی نگاه سیاست‌گذاران ما حمایت از صنایع بالا دستی است تا تقویت و حمایت از صنایع پایین دستی و باید توجه داشت که عراق و افغانستان فقط محل صادرات صنایع غذایی، برق و گاز نیست؛ بلکه باید با حمایت از صنایع پایین دستی از صادرات کالای ساخته شده حمایت شود تا ارزش افزوده بیشتری برای کشور داشته باشد.
