پایگاه خبری اتاق تهران|
از نظر قوانین ما دارای قوانین بی‌شمار و کاملی هستیم اما وقتی به اجرا می‌رسد، نظارت کافی به رعایت استانداردها انجام نمی‌گیرد. مدیرعامل سندیکای آسانسور همزمان با روز استاندارد در کشور معتقد است که نمره ایمنی و استانداری که در ساختمان‌سازی کشور رعایت می‌شود 60 تا 65 از 100 نمره است. محمدرضا زهره‌وندی می‌گوید: با کنترل بیشتر و افزایش نظارت می‌توانیم به استاندارد لازم دست یابیم همچنین باید استانداردهای ساختمانی را در کشور افزایش دهیم. عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در ادامه می‌افزاید: صنعت آسانسور از پیشگامان رعایت و تدوین استاندارد در کشور بوده و از سال 1377 مهندسان و مسوولان سندیکا با مسوولان و کارشناسان سازمان استاندارد نشست‌هایی داشتند که منجر به تدوین و بومی‌سازی استاندارد صنعت آسانسور در کشور شد که تاکنون دوباره ویرایش شده و در این زمینه جزو کشورهای سختگیر هستیم که در برخی موارد سختگیرتر از اروپا هم عمل می‌کنیم. وی توضیح می‌دهد: در استانداردهای ساختمانی هم دو بخش وجود دارد هم بحث مصالح است و هم بحث اجرا. معمولا در مصالح ما استانداردهای مناسب را داریم، استانداردها یک کف و یک سقف دارند و ما در بخش تولید مصالح ساختمانی معمولا متوسط هستیم ولی در اجرا ما دچار مشکل می‌شویم؛ به واقع از نظر قوانین ما خیلی قوانین کاملی داریم ولی وقتی به اجرا می‌رسد نظارت کافی به رعایت استانداردها صورت نمی‌گیرد، یعنی استاندارد تدوین شده است، قوانین لازم وجود دارد ولی افرادی که می‌خواهند نظارت بر اجرا و رعایت این استانداردها را انجام دهند که عموما هم مهندسان ناظر هستند بعضا دقت لازم را ندارد؛ شاید در شهرهای بزرگ دقت و نظارت بیشتر باشد ولی در شهرهای کوچک این نظارت‌ها ضعیف‌تر پیش می‌رود. او می‌گوید: درباره صنعت آسانسور ابتدا که رعایت استانداردها اجباری شد، کارشناسان و بازرسانی وجود داشتند که کار نظارت بر اجرا را انجام می‌دادند ولی درصد کمی از آنها دانش کافی را در این زمینه داشتند و ما با شناسایی این چالش در سندیکا نظارت‌ها را دقیق‌تر و سختگیرانه‌تر کردیم و به نقطه‌یی رسیدم که حالا بازرسانی که برای بررسی استاندارد آسانسورها می‌روند خیلی دقیق بررسی می‌کنند و این اتفاق در صنعت ساختمان هم باید رخ دهد. ما درحال حاضر مهندسان ناظری که با یک ساختمان برای نظارت قرارداد بسته‌اند ولی اصلا سری به ساختمان نمی‌زنند و در صورتی که نیاز است پروژه در مراحل مختلف مورد بررسی و نظارت قرار می‌گیرد را شاهد هستیم. این عضو هیات نمایندگان اتاق تهران همچنین درباره ساختمان‌های قدیمی و فرسوده و رعایت استاندارد در آنها می‌گوید: برای استانداردسازی ساختمان‌های قدیمی هیچ دستورالعملی وجود ندارد، تعدادی از ساختمان‌ها و آسانسورهای داخلی آنها هستند که چند دهه است ساخته شده‌اند ولی حالا استانداردهای لازم را ندارند مثلا به حادثه پلاسکو توجه کنیم یا شرایط ساختمان‌هایی مانند آلومینیوم را در نظر داشته باشیم اینها استانداردهای لازم را نداشتند و ندارند. زهره‌وندی ادامه می‌دهد: عمر مفید یک آسانسور بین 20تا 25سال و 42تا 44هزار ساعت کارکرد است و آسانسورهایی که بیش از این عمر می‌کنند باید تعویض شوند ولی چقدر این استانداردها از سوی مالکان و... رعایت می‌شود؟ و چقدر نهادهای مسوول به این مشکل رسیدگی می‌کنند؟ در کشورهایی که پیشرو هستند، نظارت‌های سختی در این زمینه وجود دارد و اگر رعایت نشود حتی ساختمان را پلمب می‌کنند ولی اینجا چنین مواردی نه وجود دارد و نه از لحاظ قانونی رعایت می‌شود.
