رسول خلیفه‌سلطان، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد اظهار کرد: متاسفانه قرارداد بین کارخانه‌های تولیدکننده سنگ‌آهن و مشتریانشان (کارخانه‌های فولادسازی)، قرارداد یک طرفه بوده به این معنا که برخی کارخانه‌های فولاد حتی تا یک‌سال بعد از خرید سنگ آهن، بهای آن را پرداخت نمی‌کنند و باید این موضوع تحلیل شود که چرا با وجود بالا رفتن قیمت فولاد کارخانه‌های فولادسازی، بدهی خود را به تولیدکنندگان سنگ آهن را نمی‌دهند.
وی در ادامه افزود: مشکل بعدی قیمت پایین سنگ‌آهن در داخل کشور است که تفاوت زیادی با قیمت جهانی دارد و منطقی نیست زمانی‌که ما مشتری با قیمت بالاتر در جهان داریم، خود را مجبور به فروش به کارخانه‌های داخلی کنیم. خلیفه‌سلطان تصریح کرد: چرا کارخانه‌های سنگ‌آهن باید هزینه ناکارآمدی و سوءمدیریت‌های کارخانه‌های فولادسازی را بدهند، اگر دولت می‌خواهد از فولادسازان حمایت کند، باید هزینه‌های باقی مانده قیمت جهانی و داخلی را به کارخانه‌های سنگ آهن بپردازد.
دبیر انجمن فولاد ایران با اشاره به قواعد درست بنگاه داری حرفه‌ای، بیان کرد: مدیریت اشتباه شرکت‌های فولادسازی موجب شده نه تنها خودشان سودده نباشند، بلکه شرکت‌های سنگ آهن را هم متضرر کنند و اگر کسی ادعا می‌کند که به فکر منافع ملی است باید در جهت بالا بردن بهره‌وری کارخانه‌های فولاد اقدام کند، نه اینکه مدام فشار قانونی را بر تولیدکننده‌های سنگ آهن افزایش دهد. خلیفه‌سلطان ادامه داد: امسال صادرات سنگ آهن 7 میلیون تن بوده و این به معنای 15درصد کل تولید سنگ آهن کشور است، یعنی 85 درصد سنگ‌آهن به مصرف داخلی می‌رسد.
وی اضافه کرد: بیشتر سنگ‌آهن‌های صادر شده، عیار پایین دارند و در داخل کشور قابل مصرف نیستند.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تاکید کرد: یک گرم سنگ‌آهن دانه‌بندی شده یا کنستانتره به کشور وارد نشده و تنها در محصول گندله واردات داشته‌ایم و با توجه به معاف بودن واردات گندله از پرداخت تعرفه، فولادسازان واردکننده هیچ مبلغی را از این جهت پرداخت نکرده‌اند.
خلیفه‌سلطان در پایان یادآور شد: مساله اشتغال و توسعه محلی به دلیل سیاست‌های غلط بهره‌وری و مدیریتی در حوزه فولاد، متحمل تبعات بسیاری شده و در این میان تولیدکنندگان سنگ آهن هم بی‌نصیب نمانده‌اند.
