بهروز محبی نجم‌آبادی
مهار قیمت ارز توسط دولت به خوبی انجام گرفته و سیاست‌های انقباضی نیز سبب شده که پایه پولی بالا نرود و رشد آن کاهشی شود. یکی از نقاط بارزی که دولت در سیاست‌گذاری خود موفق به مهار آن شد، قیمت ارز خارجی به ویژه دلار بود. براساس پیش‌بینی‌ها در انتها دولت قبل و نرخی که گا‌ها مورد اشاره قرار می‌گرفت، احتمال اینکه ارز شرایط خاصی را طی کند و ارزش پول ملی به‌شدت کاهش یابد وجود داشت، اما وقتی به مرز ۳۳ رسید با سیاست‌های ارزی دولت سیزدهم کنترل شد. یکی از کار‌های قابل توجه عدم دریافت ارز صادرکنندگان با قیمت نیمایی از سوی دولت بود و همین امر سبب شد تا این فعالان اقتصادی ارز خود را به صورت مستقیم وارد بازار کنند و با قیمت توافقی آن را به فروش برسانند. به عبارت دیگر، به جای اینکه دولت در بازار ارزپاشی کند، صادرکنندگان را وارد میدان کرد. سیاست به کار گرفته شده، مثبت بود و قیمت ارز را زیر ۳۰ تومان رساند. ایجاد تغییرات در عرصه بین‌المللی نیز زمینه پایین‌تر آمدن قیمت ارز را فراهم خواهد کرد؛ بنابراین مهار قیمت ارز توسط دولت به خوبی انجام گرفته و از طرف دیگر سیاست‌های انقباضی سبب شده است که پایه پولی بالا نرود و رشد آن کاهشی شود که مساله مثبتی برای دولت تلقی می‌شود، اما باید در نظر داشت این سیاست انقباضی و ارایه برخی از تسهیلات مردم را تحت فشار قرار داده، پس نیاز به دقت وجود دارد، زیرا رضایت عموم مردم و منطقی آنان برای یک نظام ثروت محسوب می‌شود و حاکمیت باید به این مساله توجه خاص داشته باشد. توقع مجلس از دولت اقدامات سریع است، بسیاری از تصمیمات یا قوانین مانند رتبه‌بندی معملمان، پلاک‌گذاری کامیون‌ها، طلب معلمان اعزام به خارج از کشور و ... مطرح شده، ولی در حوزه اجرا با تعلل پیش می‌رود و طولانی شده است. درخواست مجلس از دولت اقدام سریع در این موارد است، زیرا رضایت مردم برای دولت باید یک اصل به حساب می‌آید.
