ایمان ایزدی‌مقدم کارشناس بیمه
محصولات بیمه‌یی درمان محور را می‌توان با سازوکارهای مبتنی بر «مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک» به عنوان محصولات سودآور عرضه کرد.
در بسیاری از محافل تصمیم‌گیر در صنعت بیمه کلید افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور را «نوآوری در خدمات و محصولات بیمه متناسب با نیازهای جامعه» عنوان می‌کنند. حقیقتی غیرقابل انکار که در 80 سال عمر صنعت بیمه در کشور همواره نوآوری متناسب با نیازهای جامعه پیش نرفته و صرفا محصولات بیمه‌یی در هر شرکت نام خود را عوض کرده‌اند و در نتیجه محصولات بیمه‌یی قادر به پوشش تمام خطرات و ریسک‌ها و هزینه‌های درمانی و... نبوده است.
این روزها با رشد روزافزون هزینه‌های درمانی و از سوی دیگر عدم پوشش کامل این هزینه‌ها توسط بیمه‌های پایه؛ یکی از عمده نیازهای جامعه بیمه‌های درمان محور است. بیمه‌هایی که بتواند هزینه‌های بیمارستانی خانوار را در بیمارستان‌های خصوصی پوشش دهد. جالب آنکه برخی بانک‌ها از سال‌های پیش ارائه خدمات بیمه تکمیلی درمانی به مشتریان خود را به عنوان یک مزیت رقابتی و امتیازی مطرح کرده‌اند و تا حدودی در این امر نیز موفق ظاهر شده‌اند. به نوعی که متناسب با سپرده بانکی، هزینه‌های بیمارستانی تا سقفی مشخص پرداخت می‌شود.
اما خود صنعت بیمه هنوز روی این محصولات کار ویژه‌یی انجام نداده است، صرف نظر از یک شرکت خاص بیمه‌یی که به پشتوانه یک شرکت کمک رسان ارائه تخصصی خدمات درمان تکمیلی را برای جامعه هدف در نظر گرفته است اما سایر شرکت‌های بیمه این مزیت را هنوز مورد بررسی قرار نداده‌اند. محصولات مکملی که می‌توان با بیمه زندگی ارائه کرد و هزینه‌های درمانی را پوشش داد. ضمن افزودن بر سهم بیمه‌های زندگی در سبد شرکت نیاز جامعه به بیمه‌های درمانی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
الیته برخی شرکت‌ها با شناخت این ظرفیت‌ها به سمت آن رفته‌اند، بی‌شک در مقابل بیمه ثالث و خسارت‌های آن، محصولات بیمه‌یی درمان محور را می‌توان با سازوکارهای مبتنی بر «مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک» به عنوان محصولات سودآور عرضه کرد. اگر در عرضه و فروش بیمه درمان محور «نرخ متناسب با ریسک» تعریف شود و «کنترل خسارت‌ها» به درستی انجام گیرد این محصول می‌تواند سبد پرتفوی شرکت‌های بیمه را از ثالث محوری به سمت بیمه‌های خرد اشخاص تغییر دهد. محصولی که عرضه می‌شود به علت آنکه متناسب با نیاز جامعه طراحی شده، بازارسازی خود را طی کرده و برای بازاریابی آن کافی است شبکه فروش اطلاع‌رسانی را در دستور کار خود قرار دهد.
شاید این پرسش مطرح شود که ریسک هجوم بیماران برای خرید این پوشش را چگونه می‌توان کنترل کرد؟ می‌توان این سوال را مطرح کرد مگر وقتی یک خودرو بیمه شخص ثالث صادر می‌کنیم یک ریسک چند میلیونی را نمی‌پذیریم؟ تفاوت این دو ریسک در این است که ما در بیمه‌های درمان محور در انتخاب بیمه‌گذار از روش گزینشی با ارزیابی و در برخی موارد چکاپ بیماری‌ها استفاده می‌کنیم، یا طرح را متناسب با الگوی سلامتی جامعه طراحی می‌کنیم مثلا برای یک محدوده سنی خاص جدول، پوشش و تعهد خاص ارائه می‌کنیم.
