برادر گرامی جناب دکتر محمدجواد ظریف
وزیر محترم امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام
تصمیم ناگهانی شما برای استعفا از مسوولیت سنگین وزارت امور خارجه، موجی از نگرانی را در میان دوستداران کشور، انقلاب و مردم برانگیخت و در مقابل باعث خوشحالی محافل صهیونیستی و امریکایی و افراطیون داخلی شد. واقعیت این است که دوستداران شما، دلایل و فلسفه تصمیم شما را درک می‌کنند، اما نمی‌توانند بر درستی آن در این وضعیت صحه بگذارند. تردیدی نیست که شما در وضعیت کنونی، توانمندترین فردی هستید که به عنوان یک دیپلمات تراز جمهوری اسلامی، مسوولیت مدیریت وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی را برعهده دارید. شما هم جهان و مناسبات حاکم بر آن را به خوبی می‌شناسید، هم تجربه حضور در مسوولیت‌های متعدد حوزه سیاست خارجی را در کارنامه خود دارید، هم با زبان دیپلماتیک و فن گفت‌وگوهای دو و چندجانبه کاملا آشنایید، هم فردی متدین و معتقد به آرمان‌های انقلاب اسلامی هستید، هم مورد اعتماد رهبری و ریاست‌جمهوری قرار دارید و در یک کلام دقیقا دیپلماتی هستید که جمهوری اسلامی در این وضعیت نیاز دارد. به همین دلیل باورپذیر نیست که شما در این وضعیت در دولت نباشید و خود را کنار بکشید و صحنه سیاست خارجی را از انسان‌هایی معتقد و انقلابی و در عین حال توانمند و کارآمد خالی کنید، زیرا باور داریم که با کنار رفتن شما، بستر خدمت از بسیاری از این دست نیروها هم گرفته خواهد شد.
جناب دکتر ظریف گرامی
شما حق دارید که شاکی باشید. قرار بود حوزه سیاست خارجی در اختیار وزارت امور خارجه قرار داشته باشد و دیگران از دخالت در این حوزه خودداری کنند. منطقی هم این بود که دیگر مراکز قدرت و بعضی نهادها به عنوان بازوی اجرایی سیاست‌های کلان در حوزه سیاست خارجی عمل کنند و هرگز جایگزین وزارت امور خارجه نشوند. قرارمان این بود که دستگاه دیپلماسی کشور به جایگاه واقعی خودش ارتقا پیدا کند و مذاکراتی مانند مذاکرات هسته‌ای را نه شورای عالی امنیت ملی بلکه وزارت امور خارجه پی بگیرد. قرار نبود برخی کانون‌های خودسر در حوزه سیاست خارجی وارد عمل شوند و ماجراهایی مثل حمله به سفارت انگلیس و سفارت عربستان را شاهد باشیم. هنوز تلخی آن استقبال تلخ برخی از این محافل دلواپس در فرودگاه از شما را از یاد نبرده‌ایم، در حالی که باید مانند یک قهرمان ملی مورد استقبال قرار می‌گرفتید. طی این سال‌ها، هزاران پیام آکنده از توهین و اتهام از سوی برخی مراکز خاص علیه شما تولید و در فضای مجازی منتشر شده و کمتر کسی هم از شما در مقابل این ناجوانمردی‌ها دفاع کرده است. همه این موارد و ده‌ها مورد دیگر را ما هم مطلعیم و به شما حق می‌دهیم که شاکی باشید، اما خدمت به انقلاب و مردم و کشور چیزی نیست که به آسانی بشود از آن کنار کشید ولو آنکه با مرارت‌های فراوانی همراه باشد.
برادر عزیز
صحنه را به نفع چه کسانی خالی می‌کنید؟ کسانی که نشان داده‌اند نه مصلحت را تشخیص می‌دهند و نه حکمتی در کارشان هست و نه عزت واقعی را پاس می‌دارند؟ مخالفان دولت و منتقدان شما، در همین یکی، دو روز نشان دادند که چگونه می‌اندیشند و سودای چه اقداماتی را در سر دارند. آنان در داخل هم «متخصص تبدیل دوست به دشمن» هستند و طبیعی است که قادر به یافتن یا ساختن دوستانی در حوزه بین‌الملل برای ایران اسلامی نباشند. آنان با ذهنیت ساده خود، قادر به درک پیچیدگی‌های جهان معاصر نیستند و طبعا راه‌حل‌هایی را مطرح می‌کنند که عاجز و ناتوان از تامین منافع ملی است. این جریان‌ها، شما را با تعابیر و اتهاماتی مانند «سازشکار» و «لیبرال» و حتی «خائن» نواختند و در همین روزها حتی خواستار محاکمه شما هم شده‌اند، آن هم به خاطر اجرای توانمند تصمیماتی که به کل نظام باز می‌گردد و شما تنها مجری آن بوده‌اید و نه تصمیم‌گیرنده و اگر چنین هم بود باز باید شما را مورد تقدیر و تمجید قرار می‌دادند که هم درست تصمیم گرفته‌‌اید و هم به خوبی آن را اجرا کرده‌اید. آنان را باید ریشه بسیاری از مشکلات داخلی و خارجی کشور دانست، ولی متاسفانه اکنون از موضع طلبکارانه با همه مسائل مواجه می‌شوند. این جریان از درک یک معادله ساده در قضیه برجام هم عاجز است و با تندترین جریان‌های جنگ‌طلب امریکایی و صهیونیستی علیه برجام همسو شده است. امریکا و اسراییل برجام را کنار گذاشته‌اند تا ایران از دستاوردهای این توافق بهره نبرد، اما اینان قادر به فهم این واقعیت عریان و آشکار نیستند و همچنان بر طبل ضدیت با برجام می‌کوبند. همین‌ها هستند که اکنون مانع تصمیم‌گیری مستقل نهادهای رسمی کشور در حوزه FATF شده‌اند و یک بحث کارشناسانه تخصصی را به سطح نازل کوچه و خیابان و پیامک و شعار تنزل داده‌اند و با فضاسازی، جلوی یک تصمیم درست را گرفته‌اند. شما نباید اجازه دهید این جریان‌ها با نبودن شما، جشن بگیرند و بر مرگ عقلانیت در حوزه سیاست خارجی پایکوبی کنند.
جناب ظریف عزیز
بنده در همین‌جا از جناب دکتر روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران می‌خواهم که با استعفای غیررسمی شما موافقت نکند و شما هم با درک وضعیت کنونی، بر استعفای خود اصرار نورزید و ناهماهنگی ایجاد شده در قضیه سفر اسد را یک اتفاق خاص تلقی کنید، نه رویه و بنابراین تصمیمی بگیرید که دوباره خشم جنگ‌طلبان اسراییلی و امریکایی و داخلی را به همراه داشته باشد.
برادر شما
الیاس حضرتی
قائم‌مقام حزب اعتماد ملی و نماینده مردم تهران، شمیرانات و شهرری در مجلس
