اما اکنون آلمانی‌ها تمام قد وارد صنعت خودرو ایران شده‌اند و اگر رنو فرانسه پیشنهاد خرید نیمی از سهام پارس‌خودرو را داده، بنز آلمان هم ابراز تمایل کرده است که 30 تا ۵۰درصد از سهام دو شرکت تابعه ایران‌خودرو را برای مشارکت در ورود و تولید خودرو و قطعه در ایران خریداری کند. این است که سخن از احتمال لغو قرارداد همکاری با شرکت پژو فرانسه و حضور رسمی شرکت‌های بنز و فولکس واگن در بازار ایران به میان آمده است. چراکه دفتر بنز در ایران ظرف سه ماه آینده آغاز به‌کار خواهد کرد و براساس قرارداد ۱۰ساله‌یی که با این شرکت منعقد می‌شود، تولید خودروهای تجاری به زودی در ایران از سوی بنز آغاز خواهد شد. این است که خودروساز ایرانی امروز ضمن غرامت‌خواهی از پژو بابت خروج «خارج از قرارداد» از ایران با اقتدار تمام تاکید می‌کند که این خودروساز فرانسوی دیگر شریک اول ما نیست. همچنان‌که شرکت‌های تولیدکننده لوازم خانگی کره‌یی مانند ال‌جی و سامسونگ از سوی سازمان توسعه تجارت ایران تهدید می‌شوند که اگر همچنان بخواهند که از تولید مشترک با ایران سر باز زنند با افزایش دو برابری تعرفه وارداتی ایران روبه‌رو خواهند شد.
اما فارغ از رقابت آلمانی‌ها و فرانسوی‌ها و رقابت احتمالی کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها که با توجه به زمزمه‌های حضور تویوتا در ایران دیر یا زود بالا خواهد گرفت، چشم‌بادامی‌های دیگری هم هستند که از زمان تحریم و در بازار بلامنازع ایران در این بازار رخنه کردند و به اصطلاح میخ خود را کوبیده‌اند. چینی‌ها که در غیاب فرانسوی‌ها، ژاپنی‌ها، کره‌ای‌ها توانستند جایگاهی در صنعت و بازار خودرو ایران برای خود دست و پا کنند اکنون برنامه‌های بلندمدت بسیاری برای این بازار ریخته‌اند تا جایی که هر یک از خودروسازان چینی حاضر در ایران تصمیم دارند تولید برند خود را در کشور ما تا سال 2020 به سالانه 100هزار دستگاه خودرو برسانند. بنابراین اگر 5 برند چینی موفق به تحقق این برنامه شوند، چینی‌ها در مجموع با 500 هزار دستگاه خودرو سهم 25درصدی از تیراژ 2میلیونی تولید خودرو ایران در سال 2020 خواهند داشت. از سوی دیگر شرایط تحریم صنعت خودرو ایران را به سمتی راند که حتی خودروسازان با سابقه نیز که روزگاری با مونتاژ و تولید خودروهای اروپایی، ژاپنی و کره‌یی در بازار حضور داشتند برای بقای خود به عرضه خودروهای چینی روی آوردند که شاید آسان‌ترین راه برای
تنوع و توسعه محصول باشد.
اکنون اما با باز شدن فضا چینی‌ها برنامه‌های جدیدی برای بازار ایران دارند و غیر از یکی دو خودروساز کیفی چین که محصولاتشان خلاف انتظار بازار ایران از خودروهای چینی ارزان نیستند و یکی دو خودروساز چینی که با عرضه مدل‌های بی‌کیفیت و صرفا براساس تنوع محصول و آپشن‌های بی‌دوام از فضای بسته در بازار ایران در سایه تحریم‌ها سود می‌بردند، خودروسازانی که با عرضه‌های خودروهای کیفی‌تر توانسته‌اند نمره قبولی از مصرف‌کننده ایرانی بگیرند، می‌خواهند ضمن حفظ خودروهای پرطرف‌دار خود نسبت به راه‌اندازی خطوط تولید برای محصولات قابل رقابت با خودروهای آینده بازار ایران یعنی تولیدات مشترک ایران با اروپایی‌ها، امریکایی‌ها، کره‌یی‌ها و ژاپنی‌ها اقدام کنند تا شاید بتوانند با ارائه محصول کیفی با قیمت پایین‌تر وارد راند بعدی این بازی شوند. در این میان آنچه از خودروسازان ایرانی که می‌خواهند با کار با چینی‌ها ادامه دهند توقع می‌رود این است که به تولید مشترک محصول کیفی با چینی‌ها بسنده نکند و به جای یاد گرفتن کپی‌کاری از آنها، راه و رسم خودروساز شدن در کوتاه‌مدت را از خودروسازان برتر آنان بیاموزد. کیفی‌ترین خودروهای چینی که در ایران تولید می‌شوند، نه طراح چینی داشته‌اند و نه حتی موتور چینی در واقع چین درخصوص این خودروها نه کپی کاری کرده و نه خلاقیتی چندانی داشته بلکه طراحی خودرو را به بزرگ‌ترین شرکت‌های طراحی خودرو بین‌المللی سفارش داده و در طراحی و ساخت موتور، گیربکس‌های اتوماتیک و دیگر اجزای کلیدی آنها هم از شرکای خارجی خود یعنی خودروسازان بزرگ جهانی کمک گرفته است.
