مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن‌باند ثابت که از فناوری‌های اینترنت پرسرعت، شامل ADSL، VDSL، FTTX و TD-LTE استفاده می‌کنند، تا پایان سه ماهه سوم سال ۱۴۰۰، به ۱۰ میلیون و ۸۹۵ هزار مشترک رسیده‌اند. به گزارش ایسنا، طی سال‌های گذشته، روند استفاده از اینترنت از سرعت‌های کیلوبیتی در اینترنت دایال‌آپ، رفته‌رفته جای خود را به فناوری ADSL داد که سرعتی به مراتب بیشتر داشته و سرعت‌هایی تا ۵۲۱ کیلوبیت بر ثانیه و حتی ۱۶ مگابیت را هم پوشش می‌داد و اکنون نوبت به فیبر نوری است که سرعت‌هایی به مراتب بالاتر را برای کاربران به ارمغان آورد. در حال حاضر، انواع سرویس‌های موجود اینترنت در ایران، به‌دلیل داشتن ویژگی‌های متمایز از هم، برای کاربران با شرایط مکانی و موقعیتی متفاوت ارایه می‌شود. یکی از انواع اینترنت پرسرعت، اینترنت ثابت است که اینترنت‌های ADSL، VDSL و FTTX را شامل می‌شود؛ این دسته به یک مکان مشخص و محدوده جغرافیایی خاص یا بستر فیزیکی محدود هستند و خارج از این محدوده مشخص، امکان استفاده از این سرویس وجود ندارد. طبق آمار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تا پایان سه ماهه سوم سال ۱۴۰۰، مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن‌باند ثابت، ۱۰ میلیون و ۸۹۵ هزار و ۷۵۹ نفر را شامل می‌شود. این در حالی است که تا پایان سه ماهه دوم ۱۴۰۰، تعداد مشترکان ارتباطات پهن‌باند ثابت، حدود ۱۰ میلیون و ۶۶۱ هزار نفر بود. تعداد مشترکان پهن‌باند ثابت نشان می‌دهد تا پایان سه ماهه سوم سال ۱۴۰۰، بیشترین کاربران از فناوری xDSL (شامل ADSL و VDSL که سرعت بیشتری دارد) استفاده می‌کنند که بالغ بر ۸ میلیون و ۶۴۹ هزار ۶۸۷ کاربر است. در جایگاه دوم، اینترنت TD-LTE قرار دارد که بالغ‌بر یک میلیون و ۶۵۶ هزار و ۸۳۰ کاربر است. پس از آن، کاربران وای‌فای هستند که ۳۹۵ هزار و ۷۵۳ مشترک را شامل می‌شوند. کاربران FTTx یا اینترنت فیبر نوری، در جایگاه بعدی قرار دارند که ۱۹۳ هزار و ۴۸۹ مشترک هستند. اینترنت ADSL با استفاده از خطوط تلفن ثابت، اطلاعات را از مراکز مخابراتی به روی مودم می‌آورد اما محدودیت‌هایی از جمله سرعت دانلود کمتر از ۲۴ مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود کمتر از دو مگابیت روبروست. در مقابل، اینترنت VDSL از خطوط تلفن ثابت شهری برای انتقال اطلاعات استفاده نمی‌کند و نیاز به کابل‌کشی دارد و سرعت دانلودش پنج برابر سرعت دانلود ADSL است. اینترنت فیبر نوری (FTTx) مبتنی بر کابل‌های فیبر نوری است و از کابل‌های مسی یا خطوط تلفن استفاده نمی‌کند و سرعتی بالغ بر یک گیگابیت دارد. اینترنت TD-LTE نیز حداکثر سرعت آزمایشگاهی ۱۱۰ مگابیت بر ثانیه را دارد و حداکثر سرعت عملیاتی آن هم، ۴۰ مگابیت بر ثانیه برآورد شده است.
