نیواطلس پژوهشگران سوییسی برای سکونت طولانی مدت در مریخ به دنبال اجرای طرح‌های منحصر به فردی هستند که طراحی گنبدهای پوشیده یخ در مرکز آن قرار دارد.
تسخیر مریخ به یکی از برنامه‌های آتی کشورهای پیشرفته مبدل شده و از هم اکنون رقابت برای این کار میان برخی کشورهای امریکایی، اروپایی و آسیایی آغاز شده است. دانشمندان دانشگاه پلی تکنیک لوزان سوییس به همین منظور طرحی مفصل و چند مرحله‌ای را در نظر گرفته‌اند که متضمن برپایی یک سازه ویژه در یکی از قطب‌های سیاره مریخ است تا بتوان از این طریق برای سکونت دایمی انسان در مریخ برنامه‌ریزی کرد.
پژوهشگران دانشگاه لوزان معتقدند که قطب کره مریخ بهترین محل برای برپایی اقامتگاه دایمی به منظور سکونتگاه انسانها است. زیرا در این بخش از مریخ شواهدی از وجود حیات در گذشته‌های دور وجود دارد و احتمال می‌رود بتوان از این بخش از مریخ منابع آب و دیگر نیازهای طبیعی را استخراج کرد.
بر همین اساس و طی ۲۰ سال آینده شش فضانورد در زمان آغاز تابستان در قطب شمال مریخ به این بخش از سیاره سرخ رنگ اعزام می‌شوند تا ظرف مدت ۲۸۸ روز سکونتگاه برنامه‌ریزی شده را بسازند.
البته برای اجرای سازه‌های پیش بینی شده از ربات‌ها هم کمک گرفته می‌شود و در هر بار فرود سفینه حامل فضانوردان ۱۱۰ تن مصالح ساختمانی و غیره به مریخ منتقل می‌شوند. اولین سکونتگاه شامل سه بخش هسته مرکزی، کپسول‌های جداگانه و یک گنبد مرتفع است. این مجموعه ۱۲.۵ متر ارتفاع داشته و عرض گنبد آن هم ۵ متر است که حداقل امکانات لازم برای زندگی را فراهم می‌آورد.
فضانوردان در گنبد زندگی کرده و کپسول هم به عنوان مخزن اکسیژن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
جنس گنبد این مجموعه از پارچه پلی اتیلن است که با سه متر یخ پوشانده می‌شود تا فرایند عایق سازی کل مجموعه و حفاظت از آن در برابر تشعشعات خطرناک خورشیدی و شهاب سنگ‌های کوچک تکمیل شود.
انتظار می‌رود کل فرایند ساخت این سکونتگاه با شش بار جابه‌جایی سفینه فضایی اختصاصی ۹ماه به طول بینجامد و البته برخی منابع مانند آب، دی‌اکسیدکربن، سیلیکون، آهن، آلومینیوم و سولفور هم از سیاره مریخ تامین می‌شود.
