ساینس الرت|
آژانس فضایی اروپا ادعا کرد میدان مغناطیسی دیگری در اطراف زمین مشاهده شده که بر اثر جزر و مد اقیانوس به وجود آمده است. سه ماهواره‌یی که زمین را بررسی می‌کنند، جزئیاتی در مورد یک میدان مغناطیسی نشان داده‌اند که با جزر و مد اقیانوس به وجود آمده است. چهار سال جمع‌آوری داده «آژانش فضایی اروپا» (ESA) در ماموریت فضاپیمای «سوآرم» (Swarm)، به تصویربرداری از یک میدان مغناطیسی دیگر منجر شده است که می‌تواند در ساخت مدل‌های بهتری از گرمای جهانی، موثر باشد. سفینه سوآرم که در سال 2013 به فضا پرتاب شد، سه ماهواره یکسان را در بر دارد که در حال حاضر، در فاصله بین 300 و 530 کیلومتر از زمین در حال گردش هستند و ویژگی‌های مغناطیسی سیاره زمین را جمع‌آوری می‌کنند. «نیلز اولسن» (Nils Olsen)، فیزیکدان «دانشگاه صنعتی دانمارک» (DTU)، در نشست امسال «اتحادیه علوم زمین اروپا» (European Geosciences Union) در شهر وین اتریش، نتایج شگفت‌آوری را در مورد جزئیات کار گروهش ارائه داد.
«اولسن» گفت: آنچه ما مشاهده کردیم، یک میدان مغناطیسی واقعا کوچک است. ارتباط ماهواره‌یی آن، در حدود 2.5 - 2 نانوتسلا و تقریبا 20 هزار برابر ضعیف‌تر از میدان مغناطیسی جهانی سیاره زمین است. هر دو میدان مغناطیسی، در سطح بنیادی، نتیجه یک اثر دینامیک هستند که توسط ذرات بارور شناور در یک مایع تولید می‌شوند. در واقع، آژانس فضایی اروپا در این نشست، دقیق‌ترین نقشه را از این اثر مغناطیسی ارائه داد: یون‌های حل شده در آب اقیانوس‌ها، با حرکت در جریان‌ها و جزر و مد، میدان بسیار ضعیفی تولید می‌کنند. جداسازی این الگوهای ضعیف مانند «گلف استریم» (Gulf Stream) -یک جریان اقیانوسی گرم و قوی که در اقیانوس اطلس جریان دارد- از پس زمینه خشن میدان مغناطیسی قوی‌تر، دشوار است؛ اما خیزش و جریان جزر و مد، هنگام حرکت آنها با ماه در حال گردش، پالس مشخصی تولید می‌کند که موجب برجستگی این سیگنال‌های ضعیف می‌شود.
«اولسن» افزود: ما از سفینه سوآرم، برای سنجش سیگنال‌های مغناطیسی جزر و مد از سطح اقیانوس تا بستر دریا استفاده کردیم. این سنجش، به ما یک تصویر جهانی از چگونگی جریان اقیانوس در همه اعماق ارائه داد که تصویر جدیدی به شمار می‌رود.
