مهر|
رییس پژوهشگاه هوافضا از ادامه مطالعات برای اعزام انسان به فضا خبر داد و گفت: ممکن است قبل از اعزام نهایی انسان، اعزام روبات همراه با محموله زیستی به فضا را امتحان کنیم.
فتح‌الله امی در مورد آخرین وضعیت پروژه اعزام موجود زنده به فضا که پیش از این گفته شده بود متوقف شده است، اظهار داشت: کار اعزام میمون به فضا به اتمام رسیده است و هم‌اکنون در پژوهشگاه هوافضا در حال مطالعه روی پروژه اعزام انسان به فضا هستیم. وی با تاکید براینکه فعلا این پروژه در حد مطالعه پیش رفته است، اضافه کرد: مقدمات برای اعزام انسان به فضا در حال انجام است و قرار است این پروژه در دو مرحله به صورت اعزام زیرمداری و مداری صورت گیرد.
امی با بیان اینکه زمان عملیاتی شدن پروژه اعزام انسان به فضا ارتباط مستقیم با وضعیت اعتبارات دارد، گفت: ما در حد اعتباراتی که به این پژوهشگاه اختصاص یافته، کار مطالعاتی پروژه را انجام خواهیم دهیم. رییس پژوهشگاه هوافضا ادامه داد: پروژه اعزام انسان به مدار زمین باید تا سال ۱۴۰۴ انجام شود و قبل از آن پروژه اعزام انسان به زیرمدار زمین را خواهیم داشت.
وی در پاسخ به این سوال که قبل از اعزام انسان، اعزام موجود زنده دیگری به فضا در برنامه است یا خیر، گفت: ممکن است این اتفاق نیز بیافتد. از آنجایی که ارتفاع ارسال محموله زیستی به فضا تغییر پیدا می‌کند باید برای مسیر تعیین شده اعزام انسان به فضا، آزمایش‌های مختلفی صورت گیرد و حداقل نیاز است که ۶ بار بدون انسان، محموله زیستی مورد امتحان قرار گیرد.
امی خاطرنشان کرد: در این صورت ممکن است از ربات یا موجود زنده دیگری استفاده کرده و آن را قبل از اعزام انسان، به فضا بفرستیم. در صورتی که نتایج این اعزام با موفقیت همراه بود در آن زمان بعد از تست‌های لازم، اعزام انسان به فضا صورت می‌گیرد.
اعزام موجود زنده به فضا، در سند جامع هوافضا مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی دیده شد تا یکی از اندازه‌گیری‌های کمی اهداف مدنظر فناوری فضایی کشور در سال ۱۴۰۴ باشد.
پیش از این معاون سازمان فضایی ایران در گفت‌وگو با مهر از توقف این پروژه خبر داد و گفت: طبق برآوردها قراردادن انسان در مدار زمین، ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار طی ۱۵سال هزینه، نیاز دارد. به همین دلیل با وجود اینکه اینچنین بودجه‌یی به این پروژه نمی‌تواند اختصاص یابد، شکل و شمایل این پروژه تغییر یافت و اهداف آن به دستاوردهای تکنولوژیکی تبدیل شد، به این معنی که به جای اینکه انسان در مدار قرار گیرد، محموله‌های دیگری همزمان با پرتاب ماهواره‌ها در مدار زمین تست کنیم.
