در حاشیه این همایش، مهندس نعمتزاده با دو شرکت رنو و پژو وارد مذاکره شد. اما نتیجه مذاکره به نشستهای بعدی موکول شد. نعمتزاده در این خصوص گفت: نباید انتظار داشت هر مذاکرهیی با شرکتهای خارجی الزاما به عقد قرارداد منجر شود. ایران از عملکرد اخیر و نامناسب شرکت رنو همچنان ناراضی است که بهنظر میرسد در این مذاکرات نیز یادآور شدهاند و همچنین پژو نیز پیشینه خوبی را از خود بر جای نگذاشته است، بنابراین هرگونه مذاکره جدید با آنها باید با بررسی دقیق و شروط سختگیرانه همراه باشد. باوجود خبرهایی که درخصوص حضور خودروسازان امریکایی در این همایش به گوش میرسید، این اتفاق میسر نشد و از بین شرکتهایی که در این همایش شرکت کرده بودند، حضور فرانسویها و چینیها بهمراتب پررنگتر از کشورهایی همچون ایتالیا و آلمان بود. بر این اساس دو خودروساز فرانسوی و چینی شانس بیشتری برای همکاری با خودروسازان ایرانی دارند، اما آنچه از اظهارات مدیرانعامل دو خودروساز بزرگ کشور برمیآید، ایرانخودرو بهدنبال شریک چهارمی است که چندی پیش گمانهزنیها بهسوی خودروسازان امریکایی و آلمانی پیش میرفت. همچنین مدیرعامل سایپا نیز از مشارکت کوتاهمدت این شرکت با چینیها سخن به میان آورده است. بهنظر میرسد سیاستهای دو شرکت بزرگ خودروسازی ایرانی با فضای ایجاد شده در این همایش تناقض دارد. آنچه از صحبتهای سایر شرکتهای خودروساز حاضر در این همایش بر میآید، نقش مذاکرات هستهیی در سرنوشت خودروسازان ایرانی و انتخاب شریک آتی آنها بسیار حایزاهمیت است. به عقیده بسیاری از شرکتکنندگان، چنانچه مذاکرات هستهیی سوم آذر به نتیجه مطلوب میرسید، این همایش نیز بهمراتب با کیفیت و کمیت بالاتری برگزار میشد و شرکتهای خودروسازی بزرگ دنیا برای شرکت در این همایش از یکدیگر سبقت میگرفتند چراکه ایران به لحاظ موقعیت استراتژیکی که در منطقه دارد، همواره موردتوجه سایر خودروسازان جهان بوده است. بیشترین میهمانان دعوت شده به این همایش از فرانسه با 70میهمان، چین با 62میهمان، ترکیه با 58میهمان، کرهجنوبی با 47میهمان، ژاپن با 37میهمان، آلمان با 31میهمان و ایتالیا با 21میهمان بودند.