درحالی که چند ماهی است زمزمه‌های شروع تدوین برنامه ششم توسعه به‌گوش می‌رسد و کمیته‌هایی در دولت برای تدوین برنامه و کارهای تخصصی آغاز شده است؛ این سوال مطرح می‌شود که بخش خصوصی در تدوین این برنامه چه نقشی خواهد داشت؟ آیا دولت این‌بار فرصت حضور فعالان بخش خصوصی و نهادهای مرتبط با بخش‌خصوصی مانند اتاق ایران را در تدوین برنامه ششم توسعه فراهم می‌کند؟ آیا دولت یازدهم بعد از گذشت بیش از 35سال از پیروزی انقلاب به نقش بخش خصوصی در تدوین برنامه و اجرایی شدن آن رسیده است؟
این سوالات در شرایطی مطرح می‌شود که براساس اعلام «غلامحسین شافعی» رییس اتاق ایران کمیته‌یی ویژه در معاونت اقتصادی اتاق ایران برای بررسی متن پیش‌نویس برنامه ششم تشکیل شده است.
او از تمام اعضای اتاق ایران خواسته تا نظرات خود را درباره پیش‌نویس برنامه ششم توسعه و اصلاحات مورد نظر به کمیته تشکیل شده، اعلام کنند. او گفت هماهنگی کامل بین فعالان اقتصادی درخصوص بررسی برنامه ششم باید ایجاد شود و مقرر شده اتاق بازرگانی ایران، اصناف و تعاون به اتفاق برنامه ششم را مورد بررسی قرار دهند و نظرات کارشناسی خود را درخصوص آن ارایه دهند. همچنین رییس اتاق ایران گفت: «تدابیرخوبی در این برنامه اندیشیده شده تا بخش خصوصی در تمام کمیسیون‌های تخصصی در چارچوب این برنامه، حضوری جدی داشته باشد.»
البته باوجود این صحبت‌های ریس اتاق ایران و هماهنگی‌هایی که او از آن خبر می‌دهد؛ بسیاری از کارشناسان معتقدند دولت نه در بررسی متن پیش‌نویس که در تدوین اولیه آن باید مشارکت کامل اتاق ایران و فعالان اقتصادی را جلب کند و در تدوین نهایی برنامه باید نظرات و خواسته‌های بخش خصوصی مورد توجه و نظر قرارگیرد. فعالان اقتصادی معتقدند اگر یکی از وعده‌های دولت یازدهم جلب مشارکت بخش خصوصی و کاهش تصدگری دولتی است، برنامه ششم و تدوین آن آزمونی مهم برای دولت محسوب می‌شود تا به وعده‌های خود عمل کند.
به گزارش صدای اقتصاد، پیش از این نیز در تدوین سیاست‌های خروج از رکود دولت تلاش کرد تا از نظرات کارشناسی بخش خصوصی استفاده کند و در همایش سیاست‌های خروج از رکود هم حضور فعالان بخش خصوصی و نمایندگان اتاق ایران مشهود بود اما بسیاری از کارشناسان و فعالان بخش خصوصی معتقدند، دولت یازدهم زمانی آنها را به مشارکت می‌گیرد که تصمیم‌ها تقریبا گرفته شده و تغییرات چندانی در سیاست‌های تدوین شده دولت باتوجه به نظرات فعالان بخش خصوصی داده نمی‌شود.
این فعالان بخش خصوصی معتقدند اگر دولت به‌دنبال جلب مشارکت بخش خصوصی است باید از ابتدای تدوین برنامه‌هایی مانند سیاست خروج از رکود و برنامه توسعه به بخش خصوصی سهم کارشناسی بدهد و نه اینکه بعد از تدوین برنامه به‌دنبال گرفتن نظر کارشناسی باشد.
در این بین بسیاری از فعالان بخش خصوصی جلب همین میزان مشارکت بخش خصوصی در تدوین نهایی برنامه‌ها را نیز حرکتی مثبت و رو به جلو می‌دانند زیرا در دولت‌های نهم و دهم بخش خصوصی نه تنها نقشی در تدوین نهایی برنامه‌ها نداشتند که حتی مورد بی‌مهری و بی‌توجهی دولت در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌ها قرارمی‌گرفتند و بیشترین میزان فشار را از سوی دولت مجبور به تحمل بودند.
حالا در این بین باید دید که دولت جز در تدوین برنامه‌ها چه نقش واقعی برای بخش خصوصی و حضور فعال بخش خصوصی در مواد قانون برنامه ششم در نظر گرفته و در این برنامه پنج‌ساله توسعه دولت تا چه میزان به‌دنبال واگذاری فعالیت‌های اقتصادی به بخش خصوصی است.
بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند باتوجه به اینکه در سال‌های گذشته برنامه‌های توسعه در کشور عملا اجرایی نشده یا ناقص اجرا شده‌اند.
دولت در تدوین برنامه ششم با واقع‌بینی کامل باید به‌دنبال برنامه‌یی جامع ولی قابل اجرا باشد. در این بین کارشناسان اقتصادی معتقدند به نتیجه رسیدن هیچ برنامه توسعه اقتصادی بدون مشارکت فعال بخش خصوصی و جلب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی امکان‌پذیر نیست و در این بین پیشنهادی که به دولت می‌شود این است که به بخش خصوصی اعتماد کند و نه در اصلاح که در تدوین برنامه ششم توسعه نیز به بخش خصوصی و تشکل‌های مرتبط با بخش خصوصی همچون اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، اتاق تعاون و اتاق اصناف سهم ویژه بدهد.
برای تدوین نهایی برنامه ششم ستادی درحال حاضر در دولت تشکیل شده که 35عضو دارد و در این ستاد هیچ نماینده‌یی از بخش خصوصی و فعالان بخش خصوصی و حتی نمایندگانی از نهادهای بخش خصوصی مانند اتاق ایران، اتاق اصناف و اتاق تعاون حضور ندارند.
