مجله دیپلمات نوشت: خروج ناتو از افغانستان و تکمیل پایانه چابهار به‌وسیله هندوستان، فرصتی تاریخی برای ایجاد ثبات و امنیت در غرب و جنوب قاره آسیا فراهم خواهد آورد. نشریه دیپلمات که مقر آن در توکیوست، با اشاره به تصویب نهایی طرح توسعه چابهار در دولت هند که اواخر ماه اکتبر (اوایل آبان) انجام شد، نوشت: «اگرچه این خبر زیرسایه همه‌گیرشدن بیماری ابولا قرار گرفت، اما چیزی از تاثیر توسعه چابهار بر امنیت قاره آسیا نخواهد کاست.» چابهار در 100کیلومتری بندر گوادر (Gwadar) پاکستان قرار دارد که کار توسعه آن در سال 2006 میلادی توسط چینی‌ها به انجام رسید. همان‌گونه که گوادر، جایگزینی راهبردی برای کراچی است، در ایران نیز چابهار به عنوان اسکله موازی و راهبردی بندرعباس عمل خواهد کرد. امید براین است که توسعه چابهار نه تنها باعث افزایش دسترسی به افغانستان، که سبب‌ساز افزایش امنیت در سیستان و بلوچستان شود. «زرنج» شهری است که مرز افغانستان را به دیگر شهرهای افغانستان وصل می‌کند و چابهار 800کیلومتر از زرنج فاصله دارد. هندوستان در سال 2009 کار ساخت بزرگراه «زرنج - دلارام» را که زرنج را به آزادراه A01 افغانستان پیوند می‌دهد، به پایان
رساند. جاده A01 نیز پس از گذر از کابل، به آزادراه‌های آسیای میانه، از جمله به تاجیکستان و ازبکستان وصل می‌شود.»
برای هندی‌ها، چابهار شهری راهبردی است که می‌تواند دسترسی دهلی به آسیای میانه را بدون نیاز به گذر از پاکستان فراهم کند. اگر چابهار نبود، تنها مرز هندی‌ها با «وخان» افغانستان، از کشمیر پاکستان می‌گذشت. بنابراین، چابهار که با کشتی تنها یک روز از هندوستان فاصله دارد، به مهم‌ترین مسیر ارتباطی دهلی و افغانستان بدل می‌شود. روابط ایران و هند، البته گسترده‌تر از چابهار است. دهلی‌نو از دیرباز، یکی‌از مورداعتمادترین شریکان تهران بود و هندی‌ها اکنون دومین خریدار بزرگ نفت ایران هستند. روابط ایران و هند چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب بسیار خوب و کم‌تنش بوده است. هند با پذیرش مسوولیت توسعه چابهار، پهلوگاه‌های کشتی در این بندر را به پایانه‌های چند منظوره تبدیل خواهد کرد. همچنین با خروج نیروهای ناتو از افغانستان در آینده نزدیک، افغانستان احتمالا در مقابل طالبان و شبکه حقانی آسیب‌پذیرتر خواهد شد.
هند و ایران در چنین شرایطی، برای حفظ امنیت و آرامش در افغانستان منافع مشترک خواهند داشت. ظهور داعش در مرزهای غربی ایران (عراق) و اعلام آمادگی طالبان برای همکاری با داعش نیز دلیل دیگری است که هند و ایران را بیش از پیش به یکدیگر نزدیک کند. دیپلمات در پایان نوشت: در شرایطی که تنش‌ها در غرب و جنوب آسیا به اوج رسیده است، انتظار بهبود روابط میان ایران و غرب شاید عجولانه باشد، اما غرب که پیشاپیش درگیر تنش‌های منطقه شده است، دلایل روشنی دارد که گفت‌وگوهای سازنده و تنش‌زدا با ایران را دنبال کند. در ایران نیز با ریاست‌جمهوری حسن روحانی و پیگیری رویکرد اعتدالی، احتمالا فرصتی جهانی برای تامین امنیت این بخش از قاره آسیا به‌وجود آمده است.
