خبرنگاران، به عنوان چشم و گوش ملت در جایگاه ارزشمند رکن چهارم دموکراسی و تحکیم‌کننده مردم سالاری و نظارت بر دستگاه‌های اجرایی کشور، همواره موضوعات مختلفی را در رابطه با تامین اجتماعی، بیمه کارگران و کارمندان و اقشار مختلف پیگیری می‌کنند.
اما حرفه خبرنگاری، از آن دسته مشاغلی است که با مشکلات پیچیده‌یی در زمینه بیمه تامین اجتماعی، بازنشستگی و سوابق کاری و... مواجه است و به خاطر تغییر دایمی کارگاه یا رسانه‌یی که خبرنگار در آن کار می‌کند وحقوق و حق‌التحریر دریافت می‌کند، همواره مشکل ارسال لیست بیمه برای بسیاری از خبرنگاران وجود دارد. به قول معروف کوزه‌گر از کوزه شکسته آب می‌خورد. اکثرا می‌پرسند که دوران بازنشستگی و پیری ما چه خواهد شد؟ با نبود سوابق کافی برای بیمه، نبود درآمد و سرمایه، چه باید کرد؟
این وضعیت قطعا به روند تحلیل مسایل، ارایه راهکارها، اطلاع‌رسانی، نظارت بر اقدامات مسوولان، کاهش مشکلات و... لطمه می‌زند و همانطور که در حوزه آموزش و پرورش، با افت کیفیت مواجه شدیم در حوزه رسانه، تحلیل و نظارت رسانه‌ها نیز افت کیفیت را شاهد خواهد بود. همچنین به‌خاطر گستردگی حوزه کار، کارگاه و محل کار روزنامه‌نگاران که به اندازه وسعت جهان امروز و در شهرها و روستاهای مختلف کشور تعریف می‌شود، عملا امکان حضور و پرکردن 6 تا 8 ساعت کار در روزنامه و رسانه وجود ندارد. بسیاری از خبرنگاران در سفر و ماموریت هستند، بسیاری در شهرها و روستاهای دیگری سکونت دارند اما با رسانه مورد نظر در ارتباط هستند و به‌طور خلاصه باید گفت که در عصر اطلاعات، رشد و پیشرفت فناوری‌های نوین، تهیه خبر، گزارش، حتی ارسال عکس و انتشار خبر در خروجی سایت‌ها و خبرگزاری‌ها، نیازی به حضور فیزیکی خبرنگار در رسانه مورد نظر ندارد. تعداد بسیاری از روزنامه‌نگاران، به صورت حق‌التحریری بهترین نوشته‌ها و تحلیل‌های روزنامه را تهیه و بدون حضور در روزنامه، فعالیت دارند و به ازای تعداد نوشته‌های خود حق‌التحریر دریافت می‌کنند. این تعداد از خبرنگاران که در اغلب اوقات جزو بهترین نیروها و تحلیلگران جامعه هستند، هیچگاه نه حقوق مناسب را دریافت می‌کنند و نه برای آنها بیمه و سوابقی در نظر گرفته می‌شود. براین اساس، در شرایطی که تعریف کارگاه، کارفرما، یا روزنامه‌نگار، در چارچوب تعاریف مرسوم نمی‌گنجد، شایسته است که دولت تدبیر و امید، متناسب با تغییر فضای رسانه‌ها و عصر اطلاع‌رسانی، برای بیمه خبرنگاران تدابیری در نظر بگیرد. تعدادی از کارفرماهای روزنامه‌ها، عملا لیست بیمه را با فاصله چندماهه از شروع به کار خبرنگار به تامین اجتماعی ارایه می‌دهند و وقتی خبرنگار رسانه را ترک می‌کند، لیست ماه‌های پایانی کار او نیز به بیمه ارسال نمی‌شود. در نتیجه چند ماه از فعالیت روزنامه‌نگاران عملا بدون بیمه و سوابق سپری می‌شود.
