مصوبه برج - باغ شورای شهر چندسالی است به محل اختلاف مسوولان و کارشناسان تبدیل شده است؛ موضوعی که به قصد حفظ باغ‌های شهری تصویب شد؛ ولی نه تنها موجب دستیابی به این هدف نشد، بلکه به نوعی روند ویرانی باغ‌ها را تشدید کرد، به‌طوری که مدیرکل مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یکی از منتقدان سرسخت مصوبه برج - باغ معتقد است که این مصوبه باید هرچه زودتر لغو شود.
به گزارش ایسنا، مصوبه برج- باغ‌ها یکی از مصوبات دوره دوم شورای شهر تهران است که در سال۸۲ به تصویب رسید و در شورای عالی شهرسازی و معماری کشور نیز تایید شد و در مفاد طرح تفصیلی شهر تهران قرار گرفت. طبق این مصوبه، متولیان ساخت‌وساز می‌توانستند صرفا در ۳۰ درصد از مساحت باغ، ساخت‌وساز انجام دهند و ۷۰ درصد باقی مانده باغ را حفظ کنند، اما در عمل چنین نشد چون اولا شهرداران مناطق در شوراهای معماری بعضا تا ۵۰، ۴۰ درصد اجازه سطح اشغال در طبقات را دادند و ثانیا به بهانه تامین پارکینگ، در زیرزمین‌ها بر اساس مصوبات کمیسیون ماده ۵ بعضا ۶۰ تا ۷۰ درصد زیر زمین، تحت ساخت رفت و با ایجاد رمپ‌ها در فضای باقی مانده که بخشی از فضای ۷۰ درصد باغ را اشغال می‌کرد، عملا شاهد از بین رفتن باغات شهر شدیم. به گزارش ایسنا، محمد درویش - مدیرکل مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست- با تاکید بر اینکه این مصوبه یکی از بدترین مصوبه‌های شورای شهر تهران در بین همه شهرهای ایران بود، گفت: در شرایطی که بیش از ۷۰ درصد پوشش گیاهی تهران در طول ۶۰ سال اخیر از بین رفته است، در سال ۸۲ مصوبه‌یی تنظیم شد و به تصویب رسید که به واسطه آن مجوز دادیم پوشش گیاهی و باغ‌های باقیمانده نابود شود. وی ضمن انتقاد شدید از مصوبه برج - باغ اظهار کرد: این مصوبه، قابل قبول نیست و متاسفانه برخی هنوز از آن دفاع می‌کنند و شرم‌آورتر این است که برخی از کسانی که از آن دفاع می‌کنند خود را اصلاح‌طلب می‌دانند. مدیرکل مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه این مصوبه به هیچ‌وجه قابل پذیرش نیست، گفت: مردم ایران کسانی را که این موضوع را تصویب کردند، نمی‌بخشند و کسانی که همچنان اصرار دارند مصوبه باقی بماند یا حتی اصلاح شود مورد بخشش مردم قرار نمی‌گیرند. درویش با تاکید بر اینکه مصوبه برج - باغ حتما باید لغو شود، گفت: باید تلاش کنیم اندک باغ‌های باقیمانده در تهران حراست شوند. دولت باید بتواند محوطه‌های ارزشمند را حفظ کند و حتی اگر مالکان باغ‌ها توان، قدرت و میل حفاظت از فضاهای سبز را ندارند، دولت باید آنها را به کمک شهرداری‌ها خریداری و حفاظت کند نباید دیگر شاهد آن باشیم که باغ‌های ارزشمند تهران، همدان، شیراز، اصفهان و... قربانی ساخت و سازها شوند.
