بخش خصوصی در چهار سال گذشته به انحای مختلف همواره عملکرد دولت یازدهم را مورد تایید قرار داده است. انتخاب روحانی برای دومین بار خبر خوبی برای فعالان اقتصادی، خصوصا بخش خصوصی است. ارزیابی مجیدرضا حریری نایبرییس اتاق ایران و چین درباره انتخابات آن است که اقشار مختلف جامعه با دیدگاههای مختلف به پای صندوقهای رای آمدند تا ما به عقب برنگردیم. به گفته وی عمدتا نقد گروههای کارشناسی به آقای روحانی بابت کارهایی که کرده است نبود بلکه به دلیل کارهایی است که نکرده است و امیدواریم دولت دوازدهم مطالبه دقیق و منطقی فعالان اقتصادی را در حوزههای مختلف احصا کرده و آنچه امکانپذیر است را طبق یک برنامه زمانبندی شده پیش ببرد.
حریری گفت: در حوزه اقتصاد، دولت یازدهم موضوعاتی مثل تثبیت بازار و کاهش شتاب تورم را بسیار خوب پیش برده است. اما آقای روحانی با یک صورت حساب رنگین و خواستههای حتی متضاد از رایدهندگانش روبهروست بنابراین باید دولت بعد از شنیدن مطالبات همه یک برنامه راه برای خواستههای شدنی و منطقی تهیه کرده و به مردم اعلام کند.
وی ادامه داد: در حوزه اقتصاد ما معتقدیم که دولت استراتژی مشخصی برای اقتصاد داشته باشد و معلوم باشد که نگاهش به اقتصاد نگاهی ممانعتی و نهادگرایی است یا نگاهی مبتنی بر اقتصاد آزاد و رقابتی و بر این اساس تعیین تکلیف کند.
مجیدرضا حریری اذعان داشت: شخصا معتقدم تیم اقتصادی آقای روحانی باید تیم همگونتری باشد. قطعا نمیتوان رضایت همه گروهها را جلب کرد اما در حوزه اقتصاد موضوعاتی چون بنگاههای کوچک و متوسط، اشتغال، تجارت خارجی و نحوه مالیات ستانی دغدغه همه گروههاست و باید سر و سامان داده شود و شفافیت در ارائه برنامهها وجود داشته باشد. نایبرییس اتاق ایران و چین در این مورد افزود: ما باید همه هدفمان رسیدن به رونق اقتصادی و اشتغال باشد. البته منظور از اشتغال، اشتغالی است که از رونق اقتصادی حاصل شده باشد نه اشتغالی که زاییده جیره و سوبسید و پرداخت حقوق باشد. برای رسیدن به رونق نیز باید راهبرد اقتصادی خودمان را مشخص کنیم. قطعا خیلی از موضوعات اقتصادی فقط راهکار اقتصادی ندارند، لذا توجه جنبههای مختلف و ریشهیابی مشکلات و موانع رونق اقتصادی ضروری است.
وی توضیح داد: در حوزه صادرات باید اول بتوانیم تولیدمان را رقابتی کنیم و بعد باید با مردم دنیا رابطه خوبی داشته باشیم تا بتوانیم کالای خودمان را بفروشیم. برخی از این اتفاقها از حوزه تصمیمگیریهای اقتصادی خارج است و بر میگردد به حوزه سیاست خارجی و تصمیمگیریهای سیاسی نظام و باید همه اینها هماهنگ و همجهت شود چرا که نمیتوانیم به همه دنیا رفتار غیردوستانه نشان بدهیم و توقع داشته باشیم که کالای ما را بخرند. دیپلماسی سیاسی ما باید اقتصاد را در تصمیمگیریهای خود مدنظر قرار دهد.
حریری به دوطرفه بودن جاده تجارت اشاره کرد و گفت: وزارت صنعت، معدن و تجارت ما یک لیست بلند 800 قلمی از کالاهایی ارائه داده که خرید آنها ممنوع است، در چنین احوالی نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که کشورهای دیگر کالای ما را با روی باز بخرند.
وی اذعان داشت: معتقدم باید در تیم اقتصادی دولت دوازدهم در جهت یکدست کردن سیاستهای اقتصادی بازنگری شود. ما در دولت یازدهم شاهد تناقض رفتار و تضاد منافع بین نهادهای اقتصادی در داخل دولت بودهایم. وزارتخانهها و سازمانهای مختلف در قوانین و دستورالعملها هماهنگ نبودند در حالی که باید برآیند نگاههای مختلف در نهایت یک سیاست را دنبال میکرد لذا این مساله را دولت دوازدهم باید به جد پیگیری کند.
مجیدرضا حریری در مورد جذب سرمایهگذاری خارجی و تاثیر آن بر گردش چرخ تولید گفت: جذب سرمایهگذاری خارجی ضروری است اما باید بدانیم که جذب سرمایهگذاری خارجی راهکار مشکلتری نسیت به سایر راهحلها برای مشکلات اقتصادی است. چون برای جذب و جلب اعتماد سرمایهگذار خارجی باید ابتدا محیط کسب و کار خودمان را سر و سامان بدهیم و دیپلماسی سیاسیمان در خدمت اقتصاد باشد. ما در دو دهه اخیر در این حوزه خوب عمل نکردهایم و نیازمند بازنگری در سیاستهای دیگر غیراقتصادی هستیم اما با امکانات فعلی هم میتوان تصمیمات قاطع و هماهنگ گرفت و میتوان چند پله در این حوزه بالا رفت اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داریم.
وی تحرک جزیی در زمینه اشتغال را در گرو رسیدگی به صنایع کوچک و متوسط دانست و در مورد دلیل عدم حرکت بنگاههای کوچک و متوسط گفت: من معتقدم برای رفع مشکل صنایعی که ایراد مدیریتی دارند تزریق نقدینگی راهگشا نیست. پول پخش کردن در این صنایع راهحل مشکل بنگاههای کوچک و متوسط نیست چرا که بحران این بنگاهها انبار شدن کالا و نبود تقاضاست. حفظ صنعتی که تکنولوژی بهروز، امکان بهروزرسانی و مشتری داخلی و خارجی هم ندارد با هدف ضربه نخوردن به اشتغال کار غلطی است. ما مشکل تولیدکنندگانی را داریم که دانش مدیریت ندارند.
وی افزود: من معتقدم بسیاری از این بنگاهها لازم است ورشکسته شوند چون تولید غیر روزآمد مشتری ندارد و ادامه فعالیت آن اثری بر رونق و اشتغال ندارد. مجیدرضا حریری یکی از طبیعیترین روشها برای رونق اقتصادی را تولید تحت امتیاز دانست و گفت: این کار مستلزم فرهنگسازی است چرا که هنوز تفکراتی در جامعه وجود دارد که دید خوبی نسبت به این مساله ندارند. اگر ما یک کالای با کیفیت با تجهیزات خوب تولید میکنیم و این کالا تحت لیسانس یک برند مطرح قرار بگیرد قاعدتا میتواند با چند برابر ظرفیت کار کند واشتغال را به همین نسیت افزایش دهد.