ادامه از صفحه اول
از سوی دیگر داده‌های این پژوهش درخصوص شاخص محیط کسب وکار براساس رشته فعالیت اقتصادی نشان می‌دهد، فعالان اقتصادی سراسر کشور در پاییز 1395 رشته فعالیت عمده‌فروشی و خرده‌فروشی، تعمیر وسایل(صادرات و واردات) با رقم شاخص 5.93 را دارای نامساعدترین محیط کسب وکار و رشته فعالیت مالی و بیمه با رقم شاخص 4.29 را دارای مساعدترین محیط برای کسب وکار نسبت به سایر رشته فعالیت‌های اقتصادی ارزیابی کرده‌اند. همچنین 21رشته فعالیت عمده، 9رشته فعالیت به دلیل قرار گرفتن در بخش عمومی همچنین عدم همکاری واحدهای نمونه مورد نظر فاقد داده‌های لازم برای انتشار نتایج بوده‌اند.
نتایج پژوهش به تفکیک اتاق‌ها
همچنین براساس این گزارش در پاییز 1395 فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش 3مولفه دشواری تامین مالی، بی‌ثباتی و غیرقابل و پیشبینی بودن قیمت‌ها(مواد اولیه و محصولات) و بی‌ثباتی سیاست‌ها، مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر به کسب وکار را نامناسب‌ترین و 3مولفه: محدودیت دسترسی به برق، محدودیت دسترسی به سوخت(گاز، گازوییل و...) و محدودیت‌های دسترسی به ارتباطات(تلفن همراه و اینترنت) را مناسب‌ترین مولفه‌های محیط کسب وکار کشور نسبت به سایر مولفه‌‌ها ارزیابی کرده‌اند. در این پژوهش، مهم‌ترین مشکل در مجموع 3 اتاق دشواری تامین مالی از بانک‌ها عنوان شده است.
بی‌ثباتی و غیرقابل پیشبینی بودن قیمت‌ها(مواد اولیه و محصولات) در اولویت دوم اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و اتاق اصناف بوده اما در اتاق تعاون بی‌ثباتی سیاست‌ها، مقررات و رویه‌های اجرایی ناظر به کسب وکار به عنوان اولویت دوم قرار گرفته است اما در جایگاه سوم، اتاق اصناف اولویت سوم خود را رویه‌های غیرمنصفانه و ناعادلانه ممیزی و دریافت مالیات بیان کرده است. در دو اتاق دیگر موانع اداری کسب وکار (ادارات و دستگاه‌های اجرایی مرتبط با کسب وکار) به عنوان اولویت سوم بیان شده است.
نظریه «شین»
براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین می‌توان دو مجموعه عوامل محیطی معین: محیط اقتصادی و محیط نهادی را تفکیک کرد. هر چه محیط کسب وکار(محیط نهادی و اقتصادی) شرایط بهتری داشته باشد، بهره‌برداری از فرصت‌های کارآفرینی بیشتر است و هر چه بهره‌برداری از فرصت‌های کارآفرینی در جامعه‌یی بیشتر باشد، عملکرد اقتصاد آن کشور و خلق ارزش و ثروت در آن جامعه بیشتر می‌شود. براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران نیز در پاییز 1395 رقم 6.13 (عدد 10 بدترین ارزیابی است) را نشان می‌دهد به طوری که میانگین ارزیابی محیط اقتصادی رقم 6.06 و میانگین ارزیابی محیط نهادی رقم 6.19 است. نگاه اجمالی نشان می‌دهد که محیط جغرافیایی با رقم 4.39و محیط مالی با رقم8.11 به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیطها براساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند.
