گروه جهان|
امانوئل ماکرون 39ساله طی مراسمی در کاخ الیزه رسما قدرت را از فرانسوا اولاند تحویل گرفت و جوان‌ترین رییس‌جمهوری فرانسه شد. رهبر جدید میانه‌رو فرانسه هدایت کشوری را به عهده گرفته که عمیقا درگیر مشکلات اقتصادی، شکاف‌های اجتماعی و سیاسی و دغدغه‌های جدی امنیتی است.
به گزارش بلومبرگ، امانوئل ماکرون در سخنرانی مراسم تحلیف خود گفته است:«فرانسه برای چندین دهه متوالی به خود شک کرده و حالا یکی از مهم‌ترین وظایف من بازگرداندن اعتماد به نفس به فرانسه است. جهان و اروپا بیش از هر زمان دیگری به فرانسه نیاز دارند. آنها به فرانسه‌یی نیاز دارند که می‌داند چگونه آینده را بسازد. اطمینان خواهم داد که قدرت فرانسه رو زوال نیست و زنان و مردان فرانسوی خواهند دید که حمایت می‌شوند. هر چیزی که باعث می‌شود فرانسه یک کشور امن شود که در آن بتوانیم بدون ترس زندگی کنیم، انجام خواهم داد.»
گفته شده، ماکرون در نخستین ساعات حضور در کاخ الیزه الکسی کوهلر از نزدیکان خود را به عنوان دبیرکل کاخ الیزه منصوب کرده است. کوهلر ۴۴ساله، پیش‌تر و در زمان وزارت ماکرون، رییس تیمش بود و در قسمت خزانه‌داری فعالیت می‌کرد. او مشاور مسائل اقتصادی و فارغ‌التحصیل مدرسه مدیریت اداری فرانسه ENA است. رییس‌جمهور جدید فرانسه همچنین فیلیپ اتین را به سمت مشاور امور دیپلماتیک خود منصوب کرده است. اتین ۶۱ سال دارد و پیش‌تر سفیر فرانسه در آلمان بوده است. پاتریس استرزودا و اسماییل امیلین هم به ترتیب به عنوان مدیر کابینه و مشاور ویژه رییس‌جمهور منصوب شدند. پاتریس استرزودا ۶۴ سال دارد و مدیریت دفتر برنار کازنو در زمان وزارت او در سمت وزیر کشور را در کارنامه دارد. او پس از آن استاندار ایل دوفرانس شد. اما اسماییل املین ۳۰ساله و فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی یکی از چهره‌هایی بوده که استراتژی کارزار انتخاباتی ماکرون را طراحی کرده و مدتی هم مسوول واحد ارتباطات وزارت اقتصاد امانوئل ماکرون بوده است.
قرار است ماکرون دوشنبه(امروز) نخست‌وزیر خود را انتخاب کند و معرفی اعضای کابینه هم برای روز سه‌شنبه برنامه‌ریزی شده است. ماکرون همچنین در نخستین سفر خارجی دوشنبه در برلین با آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان دیدار خواهد کرد. ماکرون در عرصه اقتصاد، سیاست سوسیال - لیبرال مبتنی بر تجارت و بازار آزاد، کاهش مالیات شرکت‌های بزرگ، کاهش هزینه‌های عمومی و پزشکی، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و حمایت از شرکت‌های نوین دیجیتال را دنبال می‌کند. او که حامی ایده اتحادیه اروپاست با جنبش «به پیش» کاری کرد تا خلاف معمول و سنت دیرین در فرانسه قدرت در دستان سوسیالیست‌ها یا راستگرایان میانه‌رو قرار نگیرد. وی توانست در دور دوم انتخابات با کسب ۶۶.1درصد آرا مارین لوپن، رهبر حزب راستگرای جبهه ملی فرانسه را شکست دهد.
کارنامه ۵ ساله اولاند
اولاند درحالی مقام ریاست‌جمهوری فرانسه را ترک کرد که رویدادهای چند ماه اخیر به او فرصت نداد تا از عملکرد خود در راس قدرت فرانسه طی مدت نزدیک به ۵ سال دفاع کند. دوره 5 ساله زمامداری اولاند در عرصه اقتصادی با دو رویکرد و استراتژی مهم همراه بود. نخست، استراتژی حمایت از شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی و دوم استراتژی مبارزه با بیکاری و افزایش اشتغال در فضای اقتصادی. استراتژی حمایت از شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی کاهش هزینه‌های اجتماعی بنگاه‌های اقتصادی را هدف قرار داد. بسیاری از شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی امضاکننده این پیمان از تسهیلات مالی دولت استفاده کردند. امید دولت با اجرای این استراتژی این بود که حاشیه سوددهی شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی را افزایش داده و میزان آن را به سطح میانه کشورهای منطقه یورو برساند. در همین حال تصویب نسخه جدید قانون کار فرانسه تسهیلات جدیدی در زمینه قراردادهای کار به نفع کارفرمایان و به ضرر کارکنان شرکت‌ها ایجاد کرد. این قانون با مخالفت نمایندگان چپ حزب سوسیالیست روبه‌رو شد و دولت برای تصویب آن از بند 3 ماده 49 قانون اساسی استفاده کرد که به دولت اجازه می‌دهد در مواردی بدون طرح لایحه‌یی
در پارلمان به آن شکل قانونی دهد.
اولاند از استراتژی کمک به بنگاه‌ها و شرکت‌های فرانسوی 3هدف عمده را دنبال می‌کرد. نخستین هدف، افزایش فعالیت و رقابتی شدن شرکت‌های فرانسوی در سطح اروپایی و جهانی بود. دوم با افزایش بازدهی شرکت‌های فرانسوی، اولاند هدف افزایش تولید ناخالص داخلی را دنبال می‌کرد و نهایتا بر این باور بود که افزایش بازدهی شرکت‌ها و رشد اقتصادی، زمینه‌های افزایش اشتغال و کاهش بیکاری را ایجاد می‌کند.
در واقع اولاند خلاف دولت‌ها و حکومت‌های سوسیالیست گذشته، سیاستی مبتنی بر تحرک عرضه را برگزید و آن را جایگزین سیاست اقتصادی مبتنی بر تحرک تقاضا کرد. در همین حال با توجه به کاهش متوسط رشد اقتصادی در اتحادیه اروپا این استراتژی نتوانست در کوتاه‌مدت به ثمر برسد در نتیجه فشار بر طبقات مردمی افزایش یافت. این موضوع، نرخ محبوبیت اولاند را به شدت کاهش داد. می‌توان گفت به نتیجه نرسیدن سیاست‌های اقتصادی اولاند یکی از عوامل مهم ناکامی او به شمار می‌رود.
در عرصه اجتماعی، یکی از رویکردهای مهم سیاست‌های اولاند در 5 سال گذشته پیشنهاد اصلاح سلب ملیت فرانسوی از افرادی است که به فعالیت‌های تروریستی روی آورده‌اند. درباره این اصلاح در وهله نخست افکارعمومی فرانسه از اجرای آن حمایت می‌کرد اما با توجه به اینکه مجازات ترک ملیت فقط شهروندان دو تابعیتی را هدف قرار می‌داد، این موضوع موجب برخورد با یکی از اصول مهمی شد که دموکراسی فرانسه بر پایه آن بنیان نهاده شده است: یعنی اصل برابری در جمهوری فرانسه.
همچنین با وجود تلاش‌های دولت اولاند ۲۴۰فرانسوی در حملات تروریستی ۵ سال گذشته کشته و صدها نفر زخمی شدند. این بیلان سنگین انسانی تمامی اقدامات گسترده دولت او علیه تروریسم را کمرنگ کرد. از ۲۰١۲ به بعد ۵ پروژه قانونی بزرگ در زمینه امنیتی و ضد تروریستی در کشور فرانسه به تصویب رسیده است. در این قوانین مهم بسیاری از پیش‌بینی‌ها برای مبارزه موثر با تروریسم انجام گرفته است. با این وجود بسیاری از اولاند ایراد می‌گیرند که می‌توانست اقدامات بیشتری علیه تروریسم در فرانسه انجام دهد.
در حوزه سیاست خارجی، برگزاری بزرگ‌ترین کنفرانس تغییرات آب و هوایی و مبارزه با گرمایش کره زمین در 2015 یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های اولاند بوده است. عملیات نظامی فرانسه موسوم به «سروال» برای مقابله با تروریست‌ها در کشور مالی که استقلال و تمامیت ارضی این کشور را تهدید می‌کرد هم یکی از موفقیت‌های اولاند در عرصه سیاست خارجی است. عملیات نظامی «سانگاریس» در کشور آفریقای مرکزی یکی دیگر از برنامه‌های موفقیت‌آمیز اولاند در عرصه سیاست خارجی بوده است. در زمینه اتحادیه اروپا بیلان سیاست خارجی اولاند میانه و حتی می‌توان گفت که سست بوده است. او در زمینه مذاکره با اتحادیه اروپا برای پیمان بودجه‌یی که اجازه تحرک و رشد اقتصادی را به فرانسه و کشورهای عضو می‌دهد، توفیق چندانی نداشته است. او در زمینه کمک برای بهبود وضعیت یونان یکی از روسای جمهوری کلیدی اروپا بوده است. با وجود این موفقیت، او در زمینه مدیریت امواج پناهجویان در اتحادیه اروپا موفقیت چندانی نداشته است. در همین حال اقدام یگانه آلمان و فرانسه در مینسک در برابر روسیه برای رسیدن به توافق آتش در اوکراین ازجمله موفقیت‌های اولاند در عرصه سیاست اروپایی او بوده است. اما بزرگ‌ترین شکست اولاند در عرصه سیاست خارجی طی 5 سال اخیر در سوریه بوده است.
