«قیمت تمام‌شده» یک اصطلاح جا افتاده در فن حسابداری است که کاربرد گسترده‌یی دارد. یکی از کاربردهای این «قیمت تمام‌شده» این است که برای کالا یا خدمت تولیدشده چه قیمتی باید وجود داشته باشد که «سود» داشته باشد. علاوه بر این قیمت تمام‌شده یک کالا یا خدمت، قابلیت و درجه رقابت‌پذیری آن را با کالاهای رقیب اندازه می‌گیرد و ضامن پایداری یا ناپایداری آن کالا یا خدمت در بازار است. مدیران و صاحبان بنگاه‌ها همه استعداد سازمانی خود اعم از دانش، فن، تکنولوژی، مهارت‌های منابع انسانی، خرید و... را به کار می‌گیرند که قیمت تمام‌شده کالا را کاهش دهند تا نرخ سود آن افزایش و به لحاظ فروش و عرضه در بازار قابلیت رقابت داشته باشد. با کمی تسامح می‌توان مقام ریاست‌جمهوری را یک خدمت تلقی کرد که قیمت تمام‌شده آن باید به لحاظ ذهنی و حسابداری برای جامعه محاسبه و معلوم شود آیا فردی که قرار است در این مقام باشد، هزینه‌هایش برای کشور و مردم چقدر است و چه عایداتی خواهد داشت. با توجه به اینکه عایدات و درآمدها رو به آینده دارد و هزینه‌ها پیش از آن رخ می‌دهد باید قیمت تمام‌شده ریاست‌جمهوری محاسبه شود.
همانطور که حسابداران و اقتصاددانان به این نتیجه رسیده‌اند قیمت تمام‌شده دارای هزینه‌های مستقیم و هزینه‌های سر بار است و باید کاری کرد که هزینه‌های سر بار کاهش یابد زیرا هزینه‌های مستقیم را نمی‌توان به مقدار زیاد کاهش داد. اکنون با این مقدمه نسبتا بلند می‌توان قیمت تمام‌شده ریاست‌جمهوری را از طرف کاندیداهای اصلی تا اندازه‌یی که البته شاید چندان دقیق نباشد، محاسبه کرد. آن طور که روندهای چند روزه نشان می‌دهد، ابراهیم رییسی کاندیدای اصلی جناح سیاسی مشهور به اصولگرایان شده و محمدباقر قالیباف در معرض حذف قرار دارد. از طرف دیگر حسن روحانی رییس‌جمهور فعلی نیز کاندیدای اصلی جناح متحد اصلاح‌طلبان است. بنابراین می‌توان هزینه‌های سرباری که هر کدام از این دو کاندیدا بر جامعه ایران تحمیل می‌کنند را دست‌کم به لحاظ ذهنی محاسبه کرد. به نظر می‌رسد نخستین هزینه گزاف و شگفت‌انگیزی که رییسی بر دوش جامعه ایرانی می‌گذارد ناکاربلدی وی و فقدان تجربه در کار اجرایی است. این کاندیدا براساس رزومه‌ای که دارد در همه 38-37سال سپری شده در بخش قضایی فعالیت کرده است و هیچ تجربه‌یی از کار اجرایی ندارد. بنابراین در مقایسه با حسن روحانی که سال‌های طولانی در مجلس قانون‌گذاری، مرکز تحقیقات استراتژیک، ریاست شورای امنیت ملی و 4سال ریاست‌جمهوری فعالیت داشته است، قیمت تمام‌شده رییسی برای این شغل بسیار پرهزینه است. شاید گفته شود که او تنها نیست و همکاران و مشاوران و معاونان و وزیران به او کمک می‌کنند که البته حرف نادرستی نیست، اما اگر معاونان و همکاران درجه نخست او همین کسانی باشند که هستند باید یادآور شد که متاسفانه این گروه از مدیران همه با هزینه‌های بالا هستند. ریاست ستاد ابراهیم رییسی فردی است که بالاترین هزینه را بر دوش ایرانیان گذاشت و با اجرای طرح مسکن مهر نرخ تورم را لجام‌گسیخته کرد و... دومین هزینه بزرگی که موجب قیمت تمام‌شده فزاینده رییسی خواهد بود فقدان شفافیت دیدگاه او در تعامل با جهان است. واقعیت این است که تحریم‌های چندگانه غرب علیه ایران هزینه‌های هنگفتی بر ایرانیان تحمیل کرده و خسارت‌های آن هنوز مردم را آزار می‌دهد. دیدگاه تعریف‌نشده و ناروشن رییسی درباره تعامل با جهان و به ویژه برجام و احتمالا مخالفت برخی از همراهان وی با اجرای برجام حضور افرادی که دشمن برجام هستند در ستاد وی یا همراهی با او هزینه‌یی سرسام‌آور است که قیمت تمام‌شده او را باز هم افزایش می‌دهد. رییسی گفته است، می‌خواهد یارانه‌ها را افزایش دهد و نگفته است که منابع آن از کجا تامین خواهد شد و این هزینه است و قیمت تمام‌شده او را باز هم افزایش می‌دهد. به نظر می‌رسد این کاندیدا باید در روزهای باقی مانده تا 29 اردیبهشت ماه 1396 اگر درباره این اقلام هزینه‌یی که فقط چند قلم است، اظهار نظر صریح نکند. شهروندان آگاه به او رای نخواهند داد و مردم حاضر نیستند فردی با قیمت تمام‌شده هنگفت کار اداره کشور را در اختیار گیرد.
