دبیر هجدهمین جشنواره نمایشهای آیینی سنتی به دلایل رو به فراموشی رفتن اینگونه نمایشها اشاره کرد و با بیان اینکه باید از زوایای مختلف به جشنواره نگاه کرد تا آثارش را دید، گفت: تعزیهخوانها در دورههای اول، جشنواره را مطربی میدانستند اما امروز در هر دورهیی نزدیک 50مجلس پیشنهاد میشود یا بینالمللی شدنش ممکن است باعث شود تجربههای گمشده ما آنجا پیدا شود. به گزارش ایلنا، داود فتحعلیبیگی، هدف جشنواره نمایشهای آیینی سنتی را از اساس «حفظ و اشاعه و احیا» خواند و گفت: به همین دلیل در هر دورهیی ممکن است نمونههایی از نمایشهای آیینی سنتی یا جلوههایی از این نمایشها را ببینید که در دورههای قبل نبوده و این هم وقتی جدول اجراها آماده شد، معلوم میشود ما چه آثاری داریم که کاملا نو است و مطرح نشده و چه آثاری داریم که نمونههای دیگرش بوده و اینها نمونههای جدید است. مثلا در شبیهخوانی آثاری داریم که کاملا جدید نوشته شده و گاهی آثاری است که جدید نیست اما خیلی مواقع اجرا نمیشود و خود این یعنی کمکی کردهایم به بازخوانی و احیای این اثر. این هنرمند پیشکسوت تئاتر با بیان اینکه «در رابطه با نقالی وضعیت و عروسکی وضعیت فرق میکند» گفت: مثلا مواردی بوده که پیشنهاد دادهاند یک نمونه عروسکی در منطقهیی هست و میخواهند آن را بازآفرینی و اجرا کنند؛ چون این جشنواره نگاهی پژوهشی هم دارد این است که دنبال آثار جدید و مطرحنشده هم هستیم.