محمود احمدی‌نژاد روز گذشته بیانیه‌یی را در توضیح عملکرد اقتصادی خود منتشر کرد و به برخی انتقادات پس از 3 سال پاسخ داد. در بیانیه احمدی‌نژاد آمده است:
متاسفانه همگان شاهد بوده‌اند که ارائه اطلاعات و ادعاهای کذب و ایراد تهمت‌های ناروا به یک روال در بالاترین سطوح مدیریت کشور تبدیل گردیده و همواره از آن به عنوان بهانه‌یی برای توجیه تصمیمات نادرست و پوشاندن ضعف‌ها، بی‌تدبیری‌ها و ناکارآمدی‌ها و بعضا آسیب رساندن به منافع ملی استفاده شده است.
اینجانب در نیمه دوم سال 1392 طی نامه‌یی سرگشاده، خواستار انجام مناظره‌یی تلویزیونی و شفاف شدم تا از رهگذر آن، مسائل به‌طور مستند برای مردم بیان شود اما تکرار اتهامات، تنها پاسخی بود که به افکار عمومی داده شد. شرایط پیش‌رو، اینجانب را بر آن داشته است تا ضمن حفظ موضع سکوت در مسائل جاری کشور، درباره برخی موضوعات، توضیحاتی را به استحضار ملت شریف برسانم. این کار را با پاسخ به چند ادعای رییس محترم قوه مجریه که در آستانه مذاکرات هسته‌یی با بیگانگان، به صراحت و از تریبون عمومی مطرح گردید، آغاز می‌کنم و به مرور به دیگر ادعاها نیز خواهم پرداخت.
ادعای خالی بودن خزانه کشور
صرف‌نظر از اینکه هنوز بعضی‌ها از کلمه خزانه، یک تعریف و تصویر دوران قاجار را در ذهن دارند که مثلا یک انبار و یک انباردار از خراج‌ها مراقبت و با دستور شاه آن را توزیع می‌کنند، نکات زیر قابل ذکر است:
1- خزانه عبارت از چند حساب دولت نزد بانک مرکزی است. درآمد دولت، در طول سال و به صورت روزانه به این حساب‌ها وارد و خزانه‌دار کل، آن را براساس قانون بودجه، روزانه به دستگاه‌ها اختصاص می‌دهد؛ بنابراین تصور انباشت منابع در این حساب‌ها نادرست است.
2- با وجود این، در تاریخ 13مرداد 1392 یعنی زمان آغاز به کار دولت فعلی، بیش از یک هزار و 600میلیارد تومان در حساب‌های جاری خزانه و معادل همین مقدار در سایر حساب‌ها و حساب فروش شرکت‌ها وجود داشته است که در گذشته، کمتر زمانی این مقدار، در حساب‌ها پول وجود داشته است.
3- کل پرداختی خزانه در سال 1391 یعنی سال آخر دولت قبل، با همه فراز و نشیب‌های مهم، حدود 104هزار و 500 (یکصد و چهار هزار و پانصد) میلیارد تومان بوده است. در این سال پروژه‌های عمرانی و دیگر خدمات دولت کاملا فعال بوده و حقوق و مطالبات کارمندان، طبق روال معمول پرداخت شده است. در این سال استقراضی انجام نشده و تنخواه خزانه نیز مسترد شده است.
4- در سال 1392 یعنی نخستین سال دولت فعلی مجموعا 147 هزار و 500 (یکصد و چهل و هفت هزار و پانصد) میلیارد تومان درآمد کسب شده و توسط خزانه به دستگاه‌ها برای هزینه اختصاص یافته است که این رقم نسبت به سال 1391 بیش از 40% رشد داشته است، این رشد در دهه‌های اخیر، کم‌نظیر بوده است.
در سال 1392 به بهانه کمبود درآمد، بسیاری از پروژه‌ها تعطیل شد و شاه‌بیت کلام مدیران دولتی، کمبود منابع و درآمد بوده است.
5- روند افزایش درآمد و هزینه‌های جاری دولت کم‌وبیش در سال‌های 93 و 94 نیز ادامه یافته و به ترتیب 178 هزار میلیارد تومان و 204 هزار میلیارد تومان درآمد کسب گردید که متقابلا هزینه شده است.
6- علت اصلی این تفاوت درآمد را باید در واگذاری‌های اصل 44 و اجرای مالیات ارزش‌افزوده در دولت قبل و تفاوت قیمت ارز در محاسبات بانک مرکزی در دولت فعلی دانست.
7- علاوه بر این، صندوق توسعه ملی با 55 میلیارد دلار سرمایه و 32 میلیارد دلار موجودی و بانک مرکزی با حدود 108 میلیارد دلار ذخایر ارزی و حدود 22 میلیارد دلار طلب از محل فروش نفت، تحویل دولت فعلی شده است.
به این ترتیب روشن است که برخلاف ادعای کذب مطرح شده، درآمد دولت کاملا مناسب و دست دولت در اداره کشور و هزینه کردن برای امور عمومی باز بوده است. نمی‌خواهم درباره انگیزه طرح این ادعای غلط، قضاوتی داشته باشم اما باید روشن شود که مقصود اصلی از طرح چنین ادعای کذبی در آستانه مذاکره با بیگانگان چه بوده است. باید روشن شود که این ادعا چه میزان به منافع ملی آسیب زده است. باید معلوم شود که این درآمدهای کلان در کجا و چگونه هزینه شده است.
