پس از رشد 409 واحدی شاخص بازار در نخستین روز هفته گذشته، این انتظار به وجود آمد که بازار سهام در واپسین روزهای سال جاری رشد چشمگیری را به ثبت خواهد رساند اما در روزهای بعد شاهد بودیم که از شدت رشد بازار کاسته شد و سبزپوشی شاخص کل تنها با افزایش اندک و دورقمی پایدار ماند. با توجه به اینکه در این روزها شرکتهای بورسی موظفند پیشبینیها و صورتهای مالی سال آینده را تا پایان سال منتشر کنند همچنین در اغلب صورتهای مالی منتشر شده، تعدیلهای مثبت به چشم میخورد اما سوال اساسی اینجاست که با وجود فضای امیدوارکننده، چرا شاخص بازار همچنان به رشدهای اندک بسنده کرده و هنوز حجم معاملات در سطوح درخور و شایستهیی ارتقا نیافته است؟ پاسخ به این سوال از 2 منظر قابل بررسی است. نخستین دلیلی که کمرمقی بازار در این روزها را توجیه میکند، بیاعتمادی سهامداران به تعدیلهای مثبت شرکتهاست. سرمایهگذاران به این تعدیلهای مثبت اطمینان کافی ندارند و احتمال میدهند سودهای پیشبینی شده، به صورت خوشبینانه و در برخی موارد محتاطانه منتشر شده است. شاید یکی از دلایلی که موجب شده شرکتها عملکردهای مالی خود در سال آینده را خوشبینانه تدوین
کنند، امید به بهبود وضعیت اقتصادی کشور در این سال است. این موضوع نقطه اختلاف سهامداران و شرکتهاست به گونهیی که سهامداران شرایط کنونی اقتصاد را برای خرید سهام در نظر میگیرند و کمتر با تکیه بر امیدواریهای سال آینده به سرمایهگذاری میپردازند. این موضوع موجب شده تا استقبال از صورتهای مالی با تعدیلهای مثبت، کمتر تحرک مثبتی در دادوستدها داشته باشد.
عامل دیگری که تعدیلهای مثبت صورتهای مالی اخیر شرکتها را خنثی کرده، بالا بودن نسبت P به E گروههاست. بالا بودن نسبت P به E گروهها موجب شده تا ریسک سرمایهگذاری در سهام برخی گروهها افزایش یابد. اگر هم سرمایهگذار با وجود تعدیلهای مثبت به سود برسد، باز هم افزایش قیمت هر سهم، دلیل منطقی ندارد؛ چراکه اگر هم سرمایهگذاران بخواهند قیمت هر سهم را افزایش دهند ممکن است نسبت P به E بهطور مثال از 18 به 20 افزایش یابد. افزایش قیمت سهام چندان برای سهامدار پاسخگو نخواهد بود و به عبارت دیگر تعدیلهای مثبت با بالا بودن این نسبت، قبلا پیشخور شده خواهد بود. بر همین اساس باید تلاش کرد که نسبت P به E سهام از رقمهای فعلی کمتر شود. با توجه به 2 نکته مطرح شده، میتوان ادعا کرد که تعدیلهای مثبت شرکتها در صورتهای مالی اخیر موجب شده تا فعالان بازار سهام کمتر به سودهای پیشبینی شده کمر راست کنند. همانطور که بازار سرمایه، ویترین اقتصاد کشور است؛ پس شرایط داخلی اقتصاد کشور نیز در این بازار بسیار حائز اهمیت است. از این رو امید به بهبود شرایط اقتصادی کشور در سال آینده نسبت به سال جاری، نوعی شرایط انتظار را در میان سهامداران
تقویت کرده است. بنابراین در شرایط انتظار اگر هم سهمی تعدیل مثبت داشته باشد، قرار نیست که قیمت آن افزایش یابد. بر همین اساس میتوان انتظار داشت که شرایط کنونی بازار همچنان تداوم داشته باشد و شاخص کل بازار با همان رشد اندک و اغلب سبزپوش، به روند معاملاتی ادامه دهد و احتمال رشد چشمگیری نیز در آن دیده نمیشود، البته اگر ریسک
غیرسیستماتیک اثرگذاری، این شرایط را بر هم نزند.