البته فروغان به نیاز اقتصاد کشور به ارزآوری صادرات واقف است ولی اخطار اصلی وی به نبود مدیریت در بازار داخلی بازمی‌گردد: «تنظیم بازار در کشور ما وجود ندارد به‌همین دلیل هم چنین سیاستی می‌تواند به برهم خوردن نظم بازار از طریق کمبود یا گرانی محصولات منجر شود.»
این عضو اتاق بازرگانی شیراز به «تعادل» می‌گوید: «در روز ملی صادرات باید در حقیقت از تولید حمایت شود و در روز صنعت باید به کمک صادرات رفت. تولیدکننده قوی می‌تواند به صادرکننده قوی تبدیل شود در غیراین‌صورت، بازار خارجی را به سرعت از دست می‌دهیم.» وی سال‌هایی را یادآوری می‌کند که تولیدکنندگان ایرانی شروع به صادرات محصولات خود به کشورهای بلوک شرق کردند و به‌دلیل کیفیت پایین محصولاتی که تولید و صادر می‌کردند، اعتبار ایران را در این بازارها چنان از بین بردند که هنوز نام کالای ایرانی همراه با کیفیت پایین تداعی می‌شود. همان جریانی که هم‌اکنون در بازارهای عراق و افغانستان رخ داده و میزان صادرات ایران به این کشورها سال به سال و حتی ماه به ماه کاهش می‌یابد.
اما راهکار وی تعطیل کردن صادرات ایران نیز نیست؛ به نظر فروغان هدف غایی در برنامه‌های اقتصادی کشور به‌جای صادرات باید تولید کالای باکیفیت باشد و در گام بعدی و در برنامه‌های بلندمدت به‌دنبال توسعه صادرات باشیم؛ «در حال حاضر تولیدکننده ما درگیر مشکلاتی است که هنوز دولت نتوانسته برای آنها فکر کند؛ بانک‌ها، تامین اجتماعی و نیروی کار حرفه‌یی تنها بخشی از مسایلی است که تولیدکننده ایرانی را عذاب می‌دهد. زمانی باید صادرات آزاد باشد که تولید از این مشکلات آزاد شود.»
مخلص کلام این منتقد به سیاست‌های صادراتی دولت این است که نگاه لحظه‌یی و تفکر جزیره‌یی در نهایت باعث برهم خوردن نظم بازار داخلی می‌شود.
