بعید است دولت موافق با شوک ارزی باشد چون اقتصاد ایران توان تحمل چنین شوکی را ندارد
گروه اقتصاد کلان| الهام آبایی|
در حالی که مدت کوتاهی از اعلام آمار رشد اقتصادی امیدوارکننده از سوی 2 مرجع بانک مرکزی و مرکز آمار ایران گذشته و دولت طبق آنچه وعده داده بود، توانست با دو دوره رشد مثبت اقتصادی در 2فصل زمستان 94 و بهار 95 خبر از خروج از رکود بدهد، اتفاقاتی در سطح ملی و بینالمللی رخ داد که پیشبینی چشمانداز رشد اقتصادی ایران را کمی دشوارتر کرد. این دشواری در شناسایی افق اقتصاد ایران در شرایطی است که دولت یازدهم هم در سال پایانی فعالیت خود قرار دارد و تصمیمگیریهای فعلی چه در تثبیت جایگاه دولت و چه در تعریف وضعیت اقتصادی ایران در 4 سال آینده بسیار تعیینکننده خواهد بود. در این میان اقتصاد ایران با تغییراتی همراه شد که ممکن است اثراتی در آینده به همراه داشته باشد. انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رییسجمهوری امریکا، زمزمههای امکان بازگشت تحریمها، نشست اوپک و اعمال محدودیت تولید نفت در راستای تقویت قیمتها و افزایش نرخ ارز، اتفاقاتی بود که همه در بازه کوتاهی رخ داد و اثرات متقابل آنها پیشبینی آینده رشد اقتصادی ایران را دشوارتر کرد. این اتفاقات در کنار
رویکرد دولت در تصمیمگیریهای اقتصاد کلان باید موشکافانهتر مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان افقی را برای رشد اقتصادی ترسیم کرد.
نسبت به آینده بسیار خوشبین هستیم
آنچه تا اینجای کار میتوان مشاهده کرد، تقویت نقش نفت در بودجه 96، عدم تمایل برای مواجه با شوک ارزی و استمرار سیاست ضدتورمی است. در میان فاکتورهای متعددی که در اقتصاد کلان برهمکنش متقابل دارند، درنهایت سیاستگذاریهای دولت است که میتواند مسیر اصلی را تعیین کند. در همین رابطه حجتالله میرزایی، معاون اقتصادی وزیر کار و امور اجتماعی براین باور است که در حال حاضر اقتصاد در شرایط خوبی قرار دارد و با تثبیت دولت، میتوان انتظار بهبود شرایط را هم داشت اما در نهایت این عملکرد مدیریت اقتصاد کلان است که مسیر را مشخص میکند.
میرزایی در گفتوگو با «تعادل» با بیان اینکه نسبت به آینده بسیار خوشبین هستیم، تصریح کرد: «با عملکرد قابل قبول مدیریت اقتصاد کلان از سوی دولت میتوان امیدوار بود که هم رشد اقتصادی ادامه پیدا کند و هم تورم همچنان تحت کنترل باقی بماند. با استمرار این شرایط است که از اکتفای رشد به بخش نفت و گاز کاسته میشود و رونق به سایر بخشها تسری پیدا میکند.»
اظهارات میرزایی از شرایط امیدوارکننده اقتصادی در حالی است که نرخ ارز هم افزایش قابل توجهی یافته است و استمرار این روند افزایشی میتواند اثرات تورمی خود را در اقتصاد نمایان کند. هرچند مقامات دولتی بارها مستقیم و غیرمستقیم اعلام کردهاند که نرخ ارز را تحت کنترل درخواهند آورد و به این ترتیب همسویی سیاستهای اقتصادی با افزایش نرخ ارز یا شوک ارزی را رد کردهاند، اما برخی افزایش نرخ ارز را بهانه خوبی برای جبران کسری بودجه دولت قلمداد میکنند. در این میان اما گروه دیگری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که دولت با آن همه اصرار و تمرکزی که بر کنترل تورم داشت بعید است با افزایش نرخ ارز، دستاورد تورم تکرقمی خود را زیر سوال ببرد و به این ترتیب گزینه افزایش درآمد دولت از محل بالا رفتن نرخ ارز را رد میکنند.
ناهمسویی سیاستهای اقتصادی با افزایش نرخ ارز
میرزایی بر این باور است که سیاستهای اقتصادی دولت با افزایش ناگهانی نرخ ارز همسویی ندارد و دولت تلاش خواهد کرد تا نرخ ارز را پایین بیاورد. وی میافزاید: «سیاستهای اشتباهی همچون استقراض از بانک مرکزی افزایش ناگهانی نرخ ارز و افزایش ناگهانی واردات، میتواند معادله رشد اقتصادی را دچار مشکل کند. بعید است که دولت موافق با شوک ارزی باشد؛ چون اقتصاد ایران توان تحمل چنین شوکی را ندارد. در همین حال، با توجه به اینکه دولت دیگر روی مقوله رشد اقتصادی متمرکز شده است، به نظر نمیرسد در سال پایانی فعالیت خود تغییر چشمگیری در سیاستهای رشد اقتصادی و تورم اعمال کند؛ چراکه اندک اشتباهی در حوزه مدیریت اقتصاد کلان، ما را از مسیر اصلی همهگیر کردن رشد اقتصادی و کنترل تورم خارج خواهد کرد.»
با این حال، تغییراتی که در مدت اخیر رخ داده، نگرانی از افزایش تورم و ناپایداری رشد اقتصادی را تشدید کرده است و رفع این نگرانیها ظرافت عملکرد و دقت تصمیمگیری دولت را در سیاستهای اقتصادی میطلبد. در این رابطه معاون اقتصادی وزیر کار نیز با اشاره به حایز اهمیت بودن سیاستهای دولت در تامین کسری بودجه موجود، میگوید: «دولت امسال نسبتا کسری بودجه زیادی دارد و باید دید این کسری بودجه را به چه روشهایی حل خواهد کرد. ممکن است برخی روشها مانند استقراض از بانک مرکزی یا افزایش نرخ ارز منجر به افزایش تورم شود. بعضی دیگر از روشها هم ممکن است رکود را تعمیق کند. به هرحال ناچار به تامین بخشی از این کسری بودجه هستیم اما اینکه چگونه مدیریت کنیم خیلی مهم است. اگر بتوانیم بازار بدهیها را به خوبی مدیریت کنیم و دولت بتواند بخش مهمی از کسری بودجه را از این بازار تامین کند، تا حد زیادی نگرانیها برطرف میشود.»
نشانههای بهبود اوضاع بنگاههای کلان
استمرار رشد اقتصادی تنها یک وجه معادله است و نکتهیی که این روزها بسیار بر سر زبانها افتاده، اکتفای رشد اقتصادی بر منابع نفتی است؛ موضوعی که با ارائه لایحه بودجه 96 و پیشبینی نرخ 50 دلاری برای قیمت جهانی نفت در بودجه تشدید شد. با این حال، حتی اگر استمرار رشد اقتصادی از محل نفت هم حاصل شود، میتوان امیدوار بود که با بهبود وضعیت درآمدی دولت، رشد اقتصادی به سایر بخشها هم تسری پیدا کند. در همین خصوص، میرزایی بر این باور است که نشانههایی از خروج از رکود در سطح بنگاههای کلان اقتصادی مشاهده شده است. وی در این خصوص اینگونه تحلیل میکند: «اتفاقاتی طی 3 ماه اخیر رخ داده است که وضع را پیچیدهتر میکند. نخست اینکه قیمت سنگ آهن افزایش یافته و قیمت زغال سنگ هم حدود 3برابر شده است که این موضوع معادلات شرکتهای فولادی را به نوعی برهم زده و اوضاع آنها را بهتر کرده است. برخی شرکتهای فولادی همچون شرکت فولاد مبارکه در وضعیت خوبی هستند و برخی دیگر مثل ذوب آهن اصفهان اگر بتوانند قیمت نهادهها را کنترل کنند چشمانداز روشنی دارند.»
نگرانی از ناپایداری رشد
معاون اقتصادی وزیر کار با بیان اینکه وضعیت بنگاههای کلان رو به بهبود میرود، اظهار کرد: «نگرانی نسبت به پایداری این رشد وجود دارد. قیمتهای جهانی افزایش پیدا کرده است اما اینکه نهایتا بنگاههای کلان اقتصادی به چه وضعیتی برسند معلوم نیست و به مدیریت داخلی بستگی دارد.»
او همچنین به اثرات رشد اقتصادی در بنگاههای کلان در سایر زیربخشها اشاره میکند و میافزاید: «با بهبود در برخی حوزهها مصرف نهادههای تولید افزایش مییابد که میتواند همگام با بهبود قیمتهای فلزات اساسی و برخی نهادههای تولیدی، وضعیت صنایع پایین دستی را هم رو به رونق ببرد و به عنوان محرکی برای افزایش تولید و ایجاد اشتغال عمل کند. بخش مسکن هم رشد خوبی داشته و عملا شواهد روشنی از خروج مسکن از رکود وجود دارد که تقاضا را برای محصولات سیمانی و فولادی افزایش میدهد. بنابراین میتوان انتظار داشت با تحقق رونق در بخش مسکن شاهد تحرک در بخشهای دیگر هم باشیم.»