وزیر نفت دولت تدبیر و امید، آرزوهای بسیاری برای میادین مشترک نفتی در سر میپروراند. زنگنه به خوبی میداند که این میادین تا چه اندازه میتواند برای اقتصاد کشور مهم و تاثیر گذار باشد. زنگنه خواب های خوبی برای چاههای خاموش نفت دیده است و این در حالی است که سیاستهای نفتی دولت سابق، انتقادهای زیادی بههمراه داشت. مهمترین محور انتقادهای تحلیلگران نفتی به دولت دهم، پنهانکاری درخصوص واقعیتهای برخی میادین نفتی است. این درحالی است که داستان پنهانکاریهای نفتی به اینجا ختم نشده و انتقاد دیگری که مرتبا تکرار میشود، مربوط به توسعه میدانهای نفتی مشترک با همسایگان ایران است که بلاتکلیف مانده یا بسیار کند پیش رفته است. اکنون حسن روحانی و زنگنه، وزیر دلسوز کابینه یازدهمیها که بهناچار میراثدار شرایطی نامطلوب شدهاند و سخت بهدنبال رونقدادن به چاههای نفتی و گازی در مناطقی هستند که بهخوبی میدانند مدتزمانی است پیشرفت این میدانها از برنامه عقب مانده است. این درحالی است که ترکان، دبیر شورای هماهنگی مناطق ویژه اقتصادی و آزاد کشور درخصوص وضعیت میدانهای نفتی کشور ابراز دلواپسی کرده است. حال سری به وضعیت تعدادی از میدانهای نفتی کشور زدهایم تا ببینیم این طلای سیاه در دستان دولت یازدهم به چه شکل اداره میشود.