گروه انرژی|
روز گذشته پایگاه اطلاعرسانی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب از امضای تفاهمنامه محرمانگی با هدف مطالعه 2 میدان کرنج و شادگان با کنسرسیومی متشکل از 11 شرکت اروپایی، کانادایی، آسیایی و دانشگاه صنعتیشریف خبر داد. تفاهمنامهیی که در صورت تبدیل شدن به قرارداد در چارچوب قراردادی خواهد بود که شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب بهطور اختصاصی برای 4میدان طراحی کرده و به تایید شرکت ملی نفت و وزیر رسیده است.
هرچند جزییات زیادی از ساختار قراردادی این شرکت مشخص نیست اما به نظر میرسد که چارچوب آن با IPC متفاوت بوده و به بیعمتقابل نزدیکتر است. چرا که هدف قراردادهای IPC حضور شرکتهای E&P بینالمللی در کنار شرکتهای داخلی در امر توسعه میدانهای نفتی است. اما نگاه به اعضای این کنسرسیوم نشاندهنده این است که این شرکتها ارائهدهنده سرویس و تجهیزات مهندسی هستند.
از بین 11شرکت حاضر در این کنسرسیوم نام 7 شرکت PERGAS، AGR، SPEC، OilServ، LOOBY، PNOC وStandard Handson از طرف شرکت مناطق نفتخیز جنوب اعلام شده است و ماهیت 4شرکت دیگر مشخص نیست. نگاه به سوابق این هفت شرکت نیز نشاندهنده ترکیب جالبی است که در این کنسرسیوم به وجود آمده است. رهبری این کنسرسیوم برعهده شرکت بریتانیایی PERGAS است.
طبق بررسیهای «تعادل» این شرکت سابقهیی 20ساله در زمینه طراحی مهندسی، ساخت و عرضه تجهیزات سطحی در پروژههای نفتی دارد. پرگس سابقه فعالیت EPC و مهندسی در پروژههای به رهبری پتروویتنام، پتروناس، کونوکوفیلیپس و او.ام.و در خاورمیانه، جنوبشرق آسیا و آفریقا را در کارنامه خود دارد.
شرکت نروژی AGR پیش از این در ایران سابقه فعالیت داشته است. براساس اطلاعاتی که در تارنمای این شرکت موجود است، AGR در سال 2007 و برای مطالعه در بلوک نفتی اناران که توسعه آن در اختیار استاتاویل قرار گرفته بود و نیز در سال 2010 برای توسعه میدان نفتی رسالت که توسعه آن در اختیار Amona International ventures در ایران حضور داشته است.
جالبترین شرکت حاضر در این کنسرسیوم شرکت OilServ است. شرکتی که در اربیل عراق تاسیس شده و مقر آن اکنون در دوبی است. این شرکت با هدف تبدیل شدن به یک شرکت جهانی در زمینه ارائه خدمات در میدانهای نفتی توسط شخصی به نام امجد برزنجی تاسیس شده است. مهمترین پروژههایی که این شرکت در آنها حضور داشته مربوط به میدانهای نفتی جنوب و مرکز عراق است. نخستین حضور فرامرزی این شرکت عراقی در سال 2010 و با مشارکت شرکت لیبیایی «گلدن الگر» در صنعت نفت لیبی اتفاق افتاده است. در سال 2011 نیز این شرکت نمایندگی خود در تونس را راهاندازی کرد. این موارد مهمترین فعالیتهایی هستند که در تارنمای این شرکت به عنوان فعالیتهای بینالمللی مشاهده میشود.
شرکت SPEC نام دیگری است که در این کنسرسیوم به چشم میخورد. این شرکت مهندسی در هیوستون امریکا آغاز به کار کرده است و نمایندگیهای مختلفی در امارات، پاکستان، یمن، بنگلادش و چین دارد. شاخه خاورمیانه این شرکت در مطالعه دو میدان نفتی کرنج و شادگان در کنسرسیوم پرگس حضور خواهد داشت.
شرکت Byrne Looby انگلیس شرکتی مهندسی است که در پروژههای مختلف دریایی، آب و فاضلاب، ساختمان و دیگر صنایع زیرساختی مشغول به فعالیت است. از جمله فعالیتهای متنوع این شرکت میتوان به حضور در ساخت بلندترین پایه پرچم دنیا در جده عربستان اشاره داشت. این شرکت در زمینه خدمات مهندسی در بخشهای بالادستی، پاییندستی و میاندستی نفت و گاز حضور دارد.
پس از امضای قرارداد مطالعه این دو میدان، صحبتهای بیژن عالیپور مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب نشاندهنده این است که این کنسرسیوم از دل مذاکره با دهها شرکت خارجی به وجود آمده است. عالیپور گفت: «به این منظور از بهمن ماه ۹۴ تاکنون ۶۰ جلسه با ۳۳ شرکت داخلی و خارجی برگزار کردیم و به این نتیجه رسیدیم که امروز نخستین تفاهمنامه این شرکت با کنسرسیوم پرگس و دانشگاه صنعتی شریف برگزار شود.»
مهندس عالیپور با اشاره به برنامه افزایش تولید نفت این شرکت پس از برجام گفت: تولید نفت خام در این شرکت با احتساب نفتا و مایعات گازی، پس از برجام یکمیلیون و ۷۰هزار بشکه در روز افزایش یافت که باعث شگفتی کارشناسان نفتی دنیا
شد.
مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب افزود: برای این میزان افزایش تولید فعالیتهایی صورت گرفت که شامل بیش از ۲۵هزار اقدامات مهندسی و درونچاهی، بیش از 5هزار تعمیرات اساسی تجهیزات، بیش از 5هزار اصلاحیههای فرآیندی، بیش از ۲۵۰مورد تعمیرات اساسی توربین، کمپرسور و ماشینآلات دوار بود که باعث شگفتی وزیران نفت عربستانسعودی و کشورهای حوزه خلیجفارس شد.