گروه گوناگون آلن دوباتن را بسیاری نویسنده‌یی روانکاو می‌دانند و برخی روانکاوی نویسنده. هرچه باشد، کتاب‌هایش، هم حکم درمان دارد و هم تفریح. دوباتن که پیش‌تر به خاطر کتاب«جستارهایی در باب عشق» به مخاطبان معرفی شده بود حالا هنر را دستمایه‌یی برای درمان مخاطبان قرار داده است. «هنر همچون درمان» به عنوان تازه‌ترین اثر او از همان آغاز تاکید می‌کند که هنر می‌تواند هدف به خصوصی داشته باشد و در نتیجه منزلت بالای هنر را مرموز و آسیب‌پذیر معرفی می‌کند. دوباتن در ابتدای کتاب می‌گوید:«هنر هم مانند دیگر ابزارها قادر است توانایی‌های ما را به فراتر از آن چیزی گسترش دهد که طبیعت ابتدا در اختیارمان قرار داده است. در این باب برخی از ضعف‌های مادرزادی ذهنی و نه جسمی ما را جبران می‌کند. ضعف‌هایی که می‌توانیم آنها را نقص‌های روان‌شناختی بنامیم.» شاید از همین‌جاست که وجه درمانگری نویسنده بیشتر از قبل خود را نشان می‌دهد. دوباتن در ادامه 7 نقص انسان ازجمله به یاد آوردن، امید، اندوه، ایجاد توازن و... را معرفی می‌کند که می‌تواند از سوی هنر به آن پاسخ داده شود. در حقیقت او معتقد است که هنر از طریق این نواقص به داد انسان می‌آید و
اینجاست که ارتباط انسان با هنر و در نهایت وجه درمانگری هنر نمایان می‌شود. نویسنده این نواقص را فایده‌یی برای هنر می‌داند.
عشق، طبیعت، پول و سیاست از دیگر مسائلی است که دوباتن به آن اشاره کرده و از هنر برای پیوند آن با انسان یاد می‌کند. در فصل عشق این سوال را می‌پرسد:«آیا می‌توانیم مهارت بیشتری در عشق به دست آوریم؟ آیا هنر می‌تواند کمک‌کننده باشد؟» نویسنده با همین رویکرد وارد رابطه سه ضلعی طبیعت، هنر و انسان می‌شود. او در جایی از کتاب می‌گوید:«هنر ثبت مشاهدات خوب است و ما را تشویق می‌کند از این روحیه پیروی کنیم. حتی اگر فقط عده کمی از ما نهایتا به تقلید از محصولاتی بپردازد.»
دوباتن از همین منظر هنر سیاسی را مورد بررسی قرار می‌دهد. او می‌نویسند:«هر چند هنر سیاسی هم مانند بیشتر چیزهای خوب می‌تواند مورد سوء‌استفاده قرار گیرد، قابلیتش شاید به رسمیت شناخته شدن در سطح نظری است. اگر هنرمندان می‌توانند به افراد کمک کنند باید این اجازه به آنها داده شود که قدرت شفای کشورها را نیز از هنر استخراج کنند.»
«هنر همچون درمان» نوشته مشترک آلن دوباتن و کارل آرمسترانگ با ترجمه مهرناز مصباحی توسط نشر چشمه منتشر شده که اخیرا به چاپ دوم رسیده است.
