حراج کریستی، حراج معتبری در سراسر جهان است. در این حراجی انتخاب آثار و قیمت‌گذاری توسط یک فرد صورت نمی‌گیرد بلکه شورایی از مشاوران، هنرمندان و متخصصان هستند که این امور را پیگیری می‌کنند. نه تنها در حراج کریستی که در تمام حراجی‌های بزرگ، مکانیسمی وجود دارد که اعتبار حراجی زیر سوال نرود، حتی در مواقعی که آثار تقلبی و مشکوک به این حراجی‌ها راه پیدا کند، خود برگزارکنندگان سعی می‌کنند خسارت وارد شده به مخاطب را بپردازند. در مورد مکان‌های برگزاری این حراجی نیز باید گفت که کشورهایی برای برپایی حراجی‌های بزرگ و معتبر انتخاب می‌شوند که امکان بازدید و فروش بالایی در آنها وجود داشته باشد. در واقع قبل از برگزاری هر حراجی از این دست، موقعیت منطقه، شرایط اجتماعی و اقتصادی آنجا به دقت بررسی می‌شود. قبل از برپایی حراج کریستی در دوبی، در این کشور نمایشگاه و گالری‌های متعددی برگزار شده بود که استقبال و حضور مخاطبان در آن گالری‌ها، می‌تواند یکی از گزینه‌های انتخاب این کشور برای حراجی کریستی باشد. این حراجی و تقریبا سایر حراجی‌های بزرگ، معمولا جذب سرمایه‌گذار ندارند و تمرکز اصلی‌شان روی خریدار است. در کریستی، انتخاب آثار
فاکتورهای متعددی دارد. مهم‌ترین فاکتور این انتخاب، اعتبار خود هنرمند است. اینکه هنرمندی آثارش به این حراجی راه پیدا کند که شناخته شده باشد و آمار فروش آثارش رقم خوبی را نشان دهد، می‌تواند دلیل مهمی برای انتخاب اثر باشد. معیارهای منفی و همین‌طور شکست خرید در حراجی، لطمه‌یی بزرگ به اعتبار حراجی و خریدارها وارد می‌کند.
در مورد حراجی‌های بزرگ، معمولا بحث انحصار مطرح می‌شود و این سوال پیش می‌آید که چرا هنرمندان مطرح به این حراجی‌ها راه پیدا می‌کنند. در این مورد باید گفت که حراجی، نقش خیریه را بازی نمی‌کند. مهم‌تر از همه، محدودیت‌های اجرایی مانع از ورود آثار تمام هنرمندان به این رویداد می‌شود. به‌علاوه آثار بعضی از هنرمندان به‌خاطر نوع اجرا، قابلیت ارائه در حراجی را ندارد. بعضی از حراجی‌های بزرگ در کشورهای مختلف فعالیت می‌کنند که ممکن است روی هنرمندان ناشناخته مانور دهند اما در حراج کریستی، بالا بودن فروش آثار هنرمندان و استقبال خریداران از آن آثار اهمیت زیادی دارد. البته در این حراجی، آثار ارائه شده محدود به هنرهای تجسمی نیست و حتی جواهرآلات نیز در این حراجی به فروش گذاشته می‌شود. در کل، ماهیت حراجی‌های بزرگ، لزوما معیارهای هنری نیست. حتی اگر این حرف را برای هنرمندان خوش نباشد اما باید بپذیریم که معیارهای اقتصادی و پتانسیل فروش بالای آثار، اهمیت زیادی در این حراجی‌ها دارد. در واقع حراجی بر مبنای کشش بازار صورت می‌گیرد و هنرمندان مطرح در اولویت انتخاب هستند. از آنجا که هر حراجی سازوکار مخصوص به خود را دارد و تمایلی برای
برملا شدن این سازوکار ندارد، شاید اظهارنظر در مورد قیمت‌گذاری آثار کار ساده‌‌یی نباشد.
همان‌طور که گفته شد، شرایط کشور برگزارکننده حراجی، در انتخاب آثار تاثیر بسزایی دارد. در حراجی اخیر کریستی، آثار زیادی از نقاشی‌های سقاخانهیی از ایران حضور دارد. حراجی در کشور امارات برگزار شده و در آثار سقاخانهیی نشانه‌های مذهبی زیادی وجود دارد و این می‌تواند مخاطبان عرب‌زبان زیادی را جذب کند. علاوه بر این، آثار سقاخانهیی یکی از مکاتب هنر مدرن است که خواهان زیادی پیدا کرده و جنبه دکوراتیو بودن آن و هماهنگی با فرم‌های ایرانی باعث توجه و اقبال زیاد در فروش این آثار می‌شود. در نهایت نباید از یک حراجی، توقع نگاه 100درصد هنری و فرهنگی را داشت، چرا که ماهیت اقتصادی در این رویداد بسیار تعیین‌کننده است. البته در مورد حراجی‌های ایران، باید در نظر داشت که ماهیت حراجی‌های بین‌المللی، با حراجی‌های داخلی متفاوت است. در حراجی‌های داخلی، طیف وسیع‌تری از هنرمندان می‌توانند، شرکت کنند و قیمت‌گذاری‌ها بر آثار، تابع فروش گالری‌ها و بازارهای داخلی است.
