غلامحسین شافعی که پس از یک دوره کوتاه وقفه، در رقابتی نزدیک و نفسگیر در انتخابات رییس اتاق بازرگانی در روز یکشنبه چهاردهم شهریورماه با لطف دوستان و یاران خود به پیروزی رسید امروز با رقابتی دیگر روبهروست. شافعی در روز انتخابات به اعلام برنامههای خود پرداخت و توانست با این برنامههای سرنوشتساز، گوی رقابت را از رقیب تهرانی خود برباید و پس از حدود یک و نیم سال دوری از صندلی ریاست مجدد بر کرسی خود تکیه بزند.
وی در نظر دارد با به کارگیری از تجاربی که در دوره قبل و در دوران نایبرییسی به دست آورد، بتواند خواستههای رایدهندگان که همگی خود از بخش خصوصی هستند را پاسخ دهد و از حقوق بخش خصوصی دفاع کند. اصولا مهمترین اشاره وی در روز انتخابات نیز به بحث دفاع از حقوق فعالان بخش خصوصی واقعی بود.
وی در ایستگاه اول یکی دیگر از فعالان اقتصادی و شاغل در بخش خصوصی را که دارای سوابق درخشان در کار و مدیریت است را با تصویب هیات رییسه اتاق به عنوان دبیرکل اتاق بازرگانی ایران برگزید. علیرضا اشرف تا قبل از پذیرش دبیرکلی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در هیاتمدیره کارخانجات قند و شکر سمت ریاست هیاتمدیره را بر عهده داشته است.
اما غلامحسین شافعی برای تحقق برنامههای خود نیاز به یاران همراه و همسو و کاربلد دارد تا به صورت گروهی یا به عبارتی کارتیمی بتوانند با عملیاتی نمودن برنامههایی که هیات نمایندگان به آنها نمره قبولی داده قدمی بردارند. با این حساب در ایستگاه اول علیرضا اشرف را به عنوان دبیرکل در کنار خود سوار بر مرکب اصلاحات مورد نظر نشاند و پس از آن باید خود را برای یک رقابت بسیار مهمتر آشنا کند و ببیند چه کسی بر صندلی خالی نایبرییسی که قبلا خودش بر آن تکیه میزد، خواهد نشست. شافعی نیک میداند که روز رایگیری اعلام کرد، مصمم است در قوانین اتاق بازرگانی تغییراتی به وجود آورد و این تغییرات نیاز به فرد یا افرادی حقوق دان دارد که در این مسیر چراغ راه وی باشند و فرآیند تغییرات را تسهیل کنند و این در حالی است که از همان روز چهادهم شهریور ماه که رییس اتاق بازرگانی مشخص شد، عده زیادی در طبقه نهم اتاق در حال تجزیه و تحلیل چگونگی رایگیری و انتخاب شافعی بودند و در کنار آن با دوستان و آشنایان خود به رایزنی میپرداختند تا وضعیت را برای صندلی خالی شده هیات رییسه بسنجند. بعضی حتی به صورت واضح و شفاف و به شکلی کاملا محسوس برای این صندلی
لابی میکردند.
حال اینکه چرا و به چه دلیلی بعضی از افراد خود را میخواهند در معرض رایگیری قرار دهند، سوالی است که تنها پاسخ آن را مشخصا کاندیدا میداند که در صورت اظهارنظر از سوی هر فردی دیگر بیشک ضریب اشتباه آن زیاد خواهد بود.
اما برای فردی که میخواهد بر این صندلی بنشیند میتوان پارهیی از ویژگیها را برشمارد. زیرا زمان و شرایط با زمان و شرایط اول دوره کاملا متفاوت است.
از فضای بیرونی اتاق که در اول دوره تحت تاثیر مذاکره و برجام بود صرف نظر کنیم و به فضای درونی اتاق بپردازیم و در انتخاب نایبرییس به چشم پساانتخاباتی نگاه کنیم. واقعیت این است که امروز همه اعضای اتاق در سراسر کشور سوار بر قایقی هستند که قایقرانی آن را غلامحسین شافعی بر عهده گرفته است و کسی باید خود را برای تصدی این پست نامزد کند که اولا لایههای قدرت و گروههای داخل اتاق را بشناسد و خود را دارای مقبولیت در بین آنها ببیند و در همبستگی بیشتر این گروهها بکوشد. از سوی دیگر در زمینه حقوقی دارای تبحر باشد تا در تمام مصوبات هیات رییسه ملاحظات حقوقی رعایت شود. افزون بر این مدد کار رییس در تغییرات قانون اتاق بازرگانی باشد.
در این میان آن چیزی که حایز اهمیت است تصمیم، رای و اراده اعضای هیات نمایندگان است که این مرغ اقبال بر شانه که بنشیند. اما چیزی که کاملا واضع است این است که شخصیت والای اعضای هیات نمایندگان که همگی از فعالان اقتصادی و از مسوولان تشکلها و اتحادیهها هستند باعث میشود همه به این فکر باشند که در شرایط پساانتخابات باید فردی را انتخاب کرد که بیشترین همکاری و همسویی را با رییس داشته باشد. این مرحله در برگزیدن نایبرییس آشنا به حقوق و در مراحل بعدی تغییرات طبیعتا در نظر گرفته خواهد شد. اگر نایبرییس جدید بتواند فعالانه در کارها با رییس همراهی داشته باشد، شاهد ارتباط دو سویه میان رییس و بدنه اجرایی اتاق جهت انعکاس و بهرهگیری از خواستههای هیات نمایندگان و تشکل و هیات رییسه خواهیم بود و این نایبرییس جدید در حقیقت حلقه واسطهیی میان این هیات نمایندگان و رییس میشود.
همان طور که در میان نوشته هایم نیز اشاره کردم مهم ترین اقدام غلامحسین شافعی همراه و همسو کردن تیم بخش خصوصی کشور است و بنابراین انسجام در کارهای بخش خصوصی از جمله مهم ترین اقدام و مطالبه صنعتگران، تاجران و معدنکاران به شمار می رود؛ چرا که با همسویی اعضای هیات رئیسه پارلمان بخش خصوصی و با اشاره به رقم خوردن دوران برجام ما به عنوان نمایندگان اقتصادی می توانیم نقش مهمی را برای بخش های اقتصادی و موتور محرکه اقتصاد کشور یعنی تولید به اجرا بگذاریم. پس در کلام آخر باید بگویم که برای دستیابی به رشد بخش اقتصاد، مهار رکود و... همه تصمیم سازان به خصوص نمایندگان بخش خصوصی کشور باید دست به دست هم دهند تا با ارائه
برنامههای مدون و مشخص بتوانیم در فصل تازه ارتباطات رشد بخش اقتصاد کشور را به ارمغان برسانیم که امیدواریم با روی کارآمدن رئیس جدید اتاق بازرگانی ایران و تدبیر او در انتخاب اعضای هیات رئیسه
بیشک وضعیت اقتصاد کشور از این نابسامانی رو به وضعیت سامان پیش خواهد رفت.