استحکام کار را خدا از ما خواسته است، احترام به کارگر را هم خدا از ما خواسته است؛ امنیت زندگى و شغلى کارگر را خدا از ما خواسته است، امنیت سرمایه را هم خدا از ما خواسته است.
اینها وقتى در کنار هم مورد ملاحظه قرار بگیرند، این افراط و تفریطهایى که با نامهاى گوناگون به وجود آمد، چه در منطقه فعالیت اقتصاد لیبرال و به قول خودشان آزاد - آزاد یعنى آزاد براى سرمایهدار، اما زندان و حبس و فشار براى طبقه مظلوم و فقیر که امروز شما دارید در اروپا واکنشها و بازخوردهایش را ملاحظه میکنید - و چه در عرصه سوسیالیسم، به وجود نمىآمد. بزرگترین دلیل بر غلط بودن اقتصاد به اصطلاح لیبرال همین حوادثى است که امروز در اروپا و به شکل دیگرى در امریکا وجود دارد. در میدان عمل و در عرصهى تجربه، اقتصاد سرمایهدارى نشان داد که غلط است، ناکام است؛ حتى به سود خود آن طبقاتى که این اقتصاد براى حمایت از آنها به وجود آمد، نیست. حالا طبقه کارگر که سالهاى متمادى در آنجاها لگدمال میشد، اما حتى به سود خود سرمایهدار و بانکدار و صاحبان کارتلها و تراستها هم نیست؛ و این هنوز اول کار است، بعد از این بدتر هم خواهد شد. هى وعده میدهند که درستش میکنیم؛ نخواهند توانست درست کنند. این راه، راه سراشیب لغزان است؛ دارند میروند پایین و این یک بخشى از تزلزل تمدن مادى و غلط غرب است؛ بخش اخلاقى و اعتقادى و نظرى و
فکرىشان هم که جداست. اینها براى ما تجربه است. آن بخش عرصه سوسیالیسم و اینها هم که خب، سالها پیش ناتوانى و ناکامىاش ظاهر شد.
اسلام نگاه متعادل، انسانمدار و عدالتمدار به همه عرصهها دارد، از جمله به این عرصه؛ هم رعایت این طرف، هم رعایت آن طرف؛ برادرى اینها با همدیگر، نه تضاد آنها و همه متوجه به تکلیف الهى و به اینکه خداى متعال ناظر و حاضر است. اینها باید بشود فرهنگ زندگى ما و همین جور عمل کنیم.
ما عرض کردیم «حماسه سیاسى» و «حماسه اقتصادى». حماسه اقتصادى فقط دست دولت نیست؛ البته برنامهریزىهاى دولت موثر است. حماسه یعنى واقعه جهادگونه و پرشور؛ این را باید ملت ایران و مسوولان کشور مورد نظر قرار دهند؛ ضعفها را، خلأها را پر کنند؛ اول بشناسند. در همه برنامهریزىها باید زندگى و معیشت طبقات ضعیف مورد توجه قرار گیرد؛ بعد براى آنها برنامهریزى کنند. این میشود حماسه. آحاد مردم، چه در مصرفشان، چه در تولیدشان؛ بخشهاى مولد یک جور، بخشهاى مصرفکننده یک جور، بخشهاى خدمات یک جور؛ بدانند که براى پیشرفت کشور حرکت جهشگونه لازم است، خلق حماسه لازم است؛ آن وقت کشور پیش خواهد رفت، استقرار پیدا خواهد شد. حماسه سیاسى و حماسهى اقتصادى، دو توأمانند؛ هر کدامى دیگرى را تقویت میکند و حفظ میکند و نگه میدارد.
ما که اول سال عرض کردیم حماسه سیاسى و اقتصادى، فهمیدیم چه داریم میگوییم؛ دشمن هم فهمید که ما چه داریم میگوییم. دشمن با تحریم و با فشار اقتصادى گوناگون سعى کرد مردم را از میدان خارج کند. میگویند که ما با مردم دشمن نیستیم. دروغ میگویند؛ راحت، با وقاحت! بیشترین فشار براى این است که مردم ناراحت شوند، مردم در تنگنا قرار بگیرند، مردم زیر فشار قرار بگیرند، شاید بتوانند به این وسیله بین مردم و نظام اسلامى فاصله ایجاد کنند. هدف، فشار بر مردم است. اگر چنانچه این حرکت عظیم اقتصادى، این جهش اقتصادى، این برنامهریزى درست، چه در بخش قانونگذارى، چه در بخش اجرا، در سطوح مختلف مورد توجه قرار بگیرد، همهى این فشارها خنثى خواهد شد. ملت ایران و مسوولان کشور باید با عزم راسخ، دشمن را مأیوس کنند.
روزمره فکر کردن در مسائل اقتصادى، مضر است؛ تغییر سیاستهاى اقتصادى به طور دایم، مضر است - در همه بخشها، به خصوص در اقتصاد - تکیه کردن بر نظرات غیرکارشناسى مضر است؛ اعتماد کردن به شیوههاى تزریقى اقتصادهاى تحمیلى شرق و غرب مضر است. سیاستهاى اقتصاد باید سیاستهاى «اقتصاد مقاومتى» باشد - یک اقتصاد مقاوم - باید اقتصادى باشد که در ساخت درونى خود مقاوم باشد، بتواند ایستادگى کند؛ با تغییرات گوناگون در این گوشه دنیا، آن گوشه دنیا متلاطم نشود؛ این چیزها لازم است.
رییسجمهورى که میخواهد این کشور بزرگ را اداره کند، این راه پرافتخار را به کمک مردم و براى مردم طى کند، باید اینچنین خصوصیاتى داشته باشد. رابعا باید تهذیب اخلاقى داشته باشد؛ نپرداختن به حواشى. اینها چیزهاى لازمى است. بنده توصیهام به همه دولتها همیشه همین بوده است. میدانید من از دولتها و از روساى جمهور در طول این سالهاى متمادى همواره حمایت کردم؛ توصیه هم کردم، در موارد متعدد و زیادى از آنها توضیح هم خواستم. تکیه این بوده است که براى مردم هزینه درست نکنند، مشکل درست نکنند، دغدغهآفرینى نکنند، مردم را دچار تشویش و نگرانى نکنند؛ البته وعده بیخود و بىمبنا هم ندهند، در باغ سبزهاى بىمنطق هم باز نکنند؛ منطقى، معقول، منطبق با واقعیت و با توکل به خداى متعال حرکت را پیش ببرند؛ انشاءاللّه در آینده هم باید همین جور باشد.
آنچه ما از تجربهى سالهاى طولانى انقلاب فهمیدیم، این است که خداى متعال با فضل خود، با هدایت خود، این ملت را بر همهى دشمنانش غالب خواهد کرد؛ دشمنان، خودشان تصدیق خواهند کرد - همچنان که امروز دارند تصدیق میکنند - و هر کسى که با این ملت، با این حرکت عظیمى که کرده است، با این انگیزه ایمانى عمیقى که در این ملت هست، دربیفتد، قطعا برخواهد افتاد.
از خداوند متعال میخواهیم که آینده این ملت عزیز را و این کشور را از گذشته او روزبهروز بهتر کند و پیروزىهاى پىدرپى را نصیب شما مردم عزیز بکند. انشاءاللّه طبقه کارگر، قشر کارگر، مجموعههاى عظیم کارگرى بتوانند افتخاراتى را که تا امروز آفریدهاند، در آینده آنها را مضاعف کنند و انشاءاللّه چهره درخشان نیروى کار و کارگر، بیش از پیش در بین مردم ما روشن شود.
7/2/1392