اکبر اکسیر شاعر طنزپرداز گفت: من در جلسهیی گفتم که اگر بودجه رسیدگی به شاعران را ندارید، آنها را بسپارید به وزارت بهداشت تا آنها ما را به عنوان بیمار خاص بپذیرند. شاعری در ایران بیماری است. تعداد شاعرانی که امروز در کشور داریم بیش از بیماران است. وی ادامه داد: شاعران آیندهیی ندارند و به آنها رسیدگی نمیشود. یک روز تقویم را به عنوان روز شعر و ادب سیاه کردهایم تا به ظاهر نشان دهیم به شاعران و اهل ادب توجه داریم اما در عمل چنین چیزی دیده نمیشود. همیشه مثل کرکسان در تماشا یا لاشخوران بعد از مرگ نشستهایم که ببینیم شاعری مرده است تا برای او بزرگداشت برگزار کنیم. برگزاری این برنامهها در زمان حیات شاعر کار درستتری نیست؟! شاعر مجموعه «بفرمایید بنشینید صندلی عزیز» اظهار کرد: در زندگی من به عنوان یک شاعر هزاران مشکل وجود دارد. به جای روز ادب، ادب به خرج دهیم و به وضع و موقعیت شاعرانی که از ورشکستگان روحی هستند، رسیدگی کنیم. این افراد چون دیده نشدهاند به انزوا رفتند و همین انزواست که آنها را به مرگ نزدیک میکند.