اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران آماده میشود که در چهاردهم شهریور جاری، رییس جدید خود را روی صندلی ریاستی بنشاند که تا پایان دوره پنجم توسط مهندس خاموشی اداره میشد و در دوره ششم جای خود را به دکتر محمد نهاوندیان داد که در دوره پنجم ریاست کمیسیون تجارت جهانی و WTO اتاق را برعهده داشت. دکتر محمد نهاوندیان بار دیگر برای دوره هفتم اتاق با رای قاطع اعضای هیات نمایندگان برای بار دوم بر صندلی ریاست نشست اما در نیمهراه با انتخاب دکتر روحانی به سمت ریاست جمهوری بیدرنگ به ساختمان خیابان پاستور رفت و پست ریاست دفتر رییسجمهوری را به دست آورد. متعاقب آن نیز پس از چند ماه از پست ریاست اتاق ایران استعفا داد و ادامه راه دوره هفتم را با رای اعضا هیات نمایندگان به دست مرد با تجربه و از جنس بخش خصوصی و نایبرییس اول خود سپرد که در چندین دوره سابقه نایبرییسی اتاق ایران را در کنار علامیرمحمد صادقی در کارنامه داشت.
در دوره هشتم نیز مرغ اقبال بر شانه آقای جلالپور
نشست و با شعار توجه به تشکلها و اتاق تشکلمحور
کار خود را آغاز و پس از یک سال و چند ماه از سمت خود مانند سلف خود استعفا داد. منتهی این استعفا از نوع استعفای همتای قبلی خود نبود که به لحاظ نشستن بر کرسی ریاست دفتر رییسجمهور استعفا داد بلکه به قول خود ایشان از نوع انتخاب مرگ و زندگی بود که با حادث شدن حمله قلبی از روی تخت بیمارستان صورت گرفت و نه تنها از ریاست اتاق ایران استعفا کرد بلکه از ریاست هیات نمایندگان اتاق کرمان هم استعفا دادو عضو
علیالبدل بعدی جایگزین وی شد تا به این ترتیب دیگر در اتاق ایران حاضر نشود.
با این اوصاف که چه سرنوشتهایی در انتظار رییس جدید اتاق خواهد بود کاندیداهایی پا به عرصه انتخابات میگذارند تا خود را در برابر رای اعضای هیات نمایندگان به معرض انتخاب بگذارد. این در حالی است که با عنایت به فرصت کم یک هفتهیی و اظهارنظرهای متفاوت از سوی پارهیی از اعضا هیات نمایندگان و گروهی خارج از اتاق همگی سعی در اصلح نشان دادن کاندیدای مورد نظر خویش دارند.
با وجود این در شرایط فعلی اتاق بازرگانی و جوی که بر اقتصاد کشور حاکم است جملگی باید دست به دست هم بدهیم تا فردی بر این مسند بنشیند که علاوه بر کاردانی فردی و صبوری، برخاسته از بخش خصوصی واقعی باشد و همه اعضا روی وی اتفاقنظر داشته باشند. این انتخاب باید به دور وابستگیهایی که از آن بحث میشود صورت گیرد تا دوره هشتم نیز به پایان برسد.
در حال حاضر عدهیی اظهار میکنند که رییس اتاق باید تمام فنون را بداند و دارای همه شرایط باشد. به نظر من ویژگیهایی که برای رییس اتاق بازرگانی ذکر میشود اگر در کسی جمع باشد ایدهآل است اما این ویژگیها شرط لازم نیست و نباید انتظارات را تا این حد بالا برد. حتی رییسجمهور هم که بالاترین مقام اجرایی کشور است در هر بخش وزیر و معاونینی دارد و طبیعتا در همه موضوعات متخصص نیست بلکه به شکل صحیحی از متخصصان و اهل فن استفاده میکند.