گروه بانک و بیمه
به گفته بسیاری از کشورها و طرفهای تجاری و مالی ایران، رویکرد به شدت سختگیرانه «دفتر کنترل داراییهای خارجی امریکا» مانع اجرای مطلوب و کامل برجام در بخش تعهدات مربوط به امریکاست. در برخی موارد «اوفک» پیامهایی را به برخی بانکهای خارجی مخابره میکند که از همکاری آنها با ایران به نحوی جلوگیری کرده است.
از حیث تنوع و گستردگی، تحریمهای امریکا علیه ایران یکی از وسیعترین تحریمهای تصویب شده یک جانبه علیه یک کشور است و وزارت خزانهداری امریکا بدون شک مهمترین عامل در ایجاد چنین رژیمی از تحریمها علیه ایران است. اما همچنان این وزارتخانه و نهاد کنترلکننده داراییهای خارجی امریکا به شکلی کاملا پلیسی شرکتها و موسسات کشورهای مختلف را در رابطه با تعامل با ایران دنبال میکنند.
به گزارش ایسنا، با توجه به ارتباطات وسیع سیاسی و تجاری با کشورهای مختلف جهان، امریکا بسیاری از تحریمهای یک جانبهاش علیه ایران را توانسته عملا به دیگر کشورها تسری دهد. برخی از شرکتهایی که عمده سهام آنها متعلق به شرکتها یا سرمایهگذاران امریکایی است در عمل مجبور به پیروی از تحریمهای امریکا شدند. بسیاری از کشورها و شرکتهای خارجی نیز از بیم اقدامات تلافیجویانه امریکا ازجمله محدودیت دسترسی آنها به امکانات و تسهیلات مالی و تجاری این کشور به درجات مختلف از این تحریمها تبعیت کردهاند.
با دستیابی ایران و 6 قدرت جهانی به توافق هستهیی در تیر ماه سال گذشته و پس از اجرایی شدن برجام از دی ماه سال گذشته وزارت خزانهداری امریکا و در صدر آن دفتر کنترل داراییهای خارجی(OFAC) آن بنا به تعهدات امریکا در برجام برخی تحریمهای هستهیی ایران ازجمله تحریمهای بانکی، نفتی و فروش هواپیما به ایران را لغو کرد.
از این رو اوفک بنا بر وظیفهیی که در برجام به عهده دولت امریکا در برداشته شدن تحریمها گذاشته و اعتراضهای شدید مقامات ایرانی چندی پیش اعلام کرد در نظر دارد تا به دلیل شکایتهای واصله از برخی تجار و حقوقدانان مبنی بر اینکه پیامهای اوفک برای آغاز تجارت با ایران مبهم، غیرصریح و کند است همچنین برای سرعت دادن به رسیدگی درخواستهای تجارت با ایران، نیروهای بیشتری را به این کار اختصاص دهد.
به گزارش رویترز جان اسمیت، سرپرست دفتر کنترل داراییهای خارجی وزارت خزانهداری گفته است که این وزارتخانه از زمان اجرای توافق هستهیی تاکنون صدها تقاضانامه برای گرفتن مجوز تجارت یا سرمایهگذاری در ایران دریافت کرده است. هر یک از این درخواستها باید مطابق با مقررات پیچیده که با یکدیگر همپوشانی هم دارند توسط کارکنان دفتر کنترل داراییهای خارجی ارزیابی شود.
او افزود:«برای حل این مساله، بخش صدور مجوز خود را از طرق اساسی تقویت کرده و بازرسان بیشتری در این بخش اضافه کرده است. برای این منظور یک سرپرست قرار دادهایم تا به روند صدور مجوز سرعت دهد.»
این شرایط پیچیدگیها و نگرانیهایی را برای تولیدکنندگان خارجی ازجمله ایرباس و پژو فرانسه که به دنبال سرمایهگذاری در ایران هستند، ایجاد کرده است. بلومبرگ گزارش کرد: در فرانسه، دولت برای رفع نگرانیهایش درخصوص از دست دادن فرصتهای صادرات این شرکتها مذاکراتی با دفتر کنترل داراییهای خارجی وزارت خزانهداری امریکا آغاز کرده است تا از آنها این تضمین را دریافت کند که بانکها میتوانند بدون ترس از این جریمهها تجارت کنند.
در رابطه با عملکرد نه چندان شفاف اوفک که با اعتراض شرکتهای اروپایی و به ویژه طرف ایرانی مواجه شده است، سیدحسین موسویان یکی از دیپلماتهای با سابقه پیشین کشورمان به المانیتور گفته است: دفتر کنترل سرمایههای خارجی (اوفک) مسوول اجرای رژیم تحریمهاست اما با جدیت بیشتری به روش گذشته خود در فرستادن پیامهای هشدارآمیز در ارتباط با ایران ادامه میدهد و گاهی هشدارهای ناخواندهیی به شریکان تجاری میفرستد.
موسویان به یک مثال درباره درخواست ایران از یک بانک امریکای لاتین برای انتقال ۲۵میلیون دلار جهت خرید دانه سویا اشاره کرده و میگوید: بانک مربوطه در برابر درخواست ایران پاسخ داده است که «باید به اطلاع شما (ایران) برسانیم که بانک ما در هیچ معاملهیی که شامل ایران باشد، وارد نمیشود زیرا این کشور در فهرستهای اوفک قرار دارد.»
ارزیابی تاریخچه و عملکرد دفتر کنترل داراییهای خارجی امریکا نشان میدهد که مهمترین مانع و از سویی راهکار برای اجرای مطلوب برجام محسوب میشود.
ساز و کار و وظایف اوفک
دفتر کنترل داراییهای خارجی امریکا(OFAC) یک آژانس اجرایی و اطلاعاتی مالی است که زیرمجموعه وزارت خزانهداری امریکا محسوب میشود و وظیفه آن برنامهریزی و اجرای تحریمهای اقتصادی و تجاری در حمایت از اهداف امنیت ملی و سیاست خارجی امریکاست.
اوفک تحت اختیارات ریاستجمهوری و در شرایط اضطراری، اقدامات خود را علیه دولتهای خارجی و همچنین برخی سازمانها و افراد همچون گروههای تروریستی که تهدیدی برای امنیت ملی امریکا محسوب میشوند، اجرایی میکند.
به عنوان بخشی از وزارت خزانهداری امریکا OFAC تحت توجه و حمایت دفتر اطلاعاتی مالی و تروریسم فعالیت میکند و اصولا از وکلا و عوامل اطلاعاتی تشکیل شده است.
درحالی که بسیاری از اهداف OFAC به طور زیادی با کاخ سفید هماهنگ میشود بیشتر موارد فردی در نتیجه بررسیهای گسترده دفتر هدفگذاری جهانی (OGT) اوفک ایجاد میشود.
به عنوان یکی از قدرتمندترین و ناشناختهترین آژانسهای دولتی، اوفک بیش از نیم قرن پیش فعالیت خود را آغاز کرده و نقش چشمگیر و فزایندهیی را به عنوان اهرم دولت امریکا در سیاست خارجی بازی میکند.
این آژانس قادر است تا مالیاتهای عمدهیی را علیه نهادهایی که با دولت امریکا مقابله میکنند، وضع کند ازجمله میتوان به وضع جریمههای بسیار بزرگ، بلوکه کردن داراییها و روی هم رفته منع فعالیت نهادهای متخاصم در امریکا اشاره کرد.
بنیانگذار رسم تحریم
حضور وزارت خزانهداری امریکا در وضع تحریمهای اقتصادی علیه کشورهای دیگر به جنگ سال ۱۸۱۲ زمانی که آلبرت گلیتن، وزیر خزانهداری امریکا در واکنش به اذیت و آزار ملوانان امریکایی تحریمهایی را علیه بریتانیا صادر کرد، بازمیگردد.
دایره کنترل داراییهای خارجی وزارت خزانهداری امریکا در دسامبر ۱۹۵۰ تاسیس شد. البته آژانسهایی که پیشتر این وظیفه را در وزارت خزانهداری بر عهده داشتند، تحت عنوان «دفتر کنترل اموال خارجی» از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۷ و «دفتر دارایی بینالمللی» از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۰ تشکیل شده و فعالیت میکردند.
دفتر کنترل اموال خارجی توسط فرمان اجرایی ریاستجمهوری ۸۳۸۹ به عنوان واحدی از وزارت خزانهداری امریکا در ۱۰ آوریل ۱۹۴۰ تاسیس شد.
دفتر کنترل اموال خارجی بر واردات زمان جنگ نظارت داشت و محدودیتهایی را بر تجارت با دشمن اعمال میکرد. این سازمان همچنین در اجرایی کردن فهرست سیاه (فهرست کشورهایی که مورد تحریم قرار گرفتهاند) شرکت میکرد. دفتر کنترل اموال خارجی در سال ۱۹۴۷ با انتقال دستورالعملهای آن به آژانس تازه تاسیس شده دفتر داراییهای بینالمللی (OIF) منحل شد. در سال ۱۹۴۸ اجرای آن دسته از اقدامات که به بلوکه کردن اموال خارجی مربوط میشد به دفتر اموال خارجی (یکی از دپارتمانهای وزارت دادگستری) منتقل شد.
دایره دفتر کنترل داراییهای خارجی در سال ۱۹۵۰ در دفتر اموال بینالمللی بنا به دستور وزارت خزانهداری دایر شد. این اقدام به دنبال ورود چین به جنگ دو کره و دستور هری ترومن، رییسجمهور پیشین امریکا در مورد مسدود کردن همه داراییهای چین و کره شمالی که تحت اختیار امریکا بود، انجام شد. این دفتر علاوه بر مسدود کردن داراییهای چین و کره شمالی، مقرراتی را اجرایی کرد و فرمانهای جدیدی تحت قانون اصلاح تجارت با دشمن صادر کرد.
و در نهایت در ۱۵ اکتبر ۱۹۶۲ دایره کنترل داراییهای خارجی به دفتر کنترل داراییهای خارجی تبدیل شد.
مسئول برنامه های تحریم اقتصادی
علاوه بر قانون تجارت با دشمن و چند وضعیت اضطراری ملی که هماکنون اجرایی هستند، اوفک اختیارات خود را از چندین قانون فدرال امریکا که مربوط به تحریمها و ممنوعیتهاست، کسب میکند. در اجرای تحریمهای اقتصادی؛ اوفک از «داد و ستدهای غیرقانونی» که توسط این سازمان به عنوان داد و ستدهای مالی و تجاری و دیگر معاملات که افراد امریکایی مگر با اجازه اوفک نباید در آن شرکت داشته باشند، جلوگیری میکند.
اوفک همچنین میتواند در مورد داد و ستدهای ممنوع شده استثنا قائل شود. این استثنا هم میتواند از طریق صدور یک مجوز کلی برای انواع خاصی از داد و ستدها یا از طریق صدور مجوزهای جز به جز برای چند نوع داد و ستد باشد.
اوفک برنامههای تحریمهای اقتصادی را علیه کشورها، تجارتها و گروهها و افراد از طریق مسدود کردن داراییها و اعمال محدودیتهای تجاری برای نیل به اهداف مورد نظر در زمینه امنیت ملی و سیاست خارجی امریکا اداره و اجرایی میکند.
بنا بر قانون اختیارات اقتصادی در شرایط اضطراری اقتصادی (IEEPA) رییسجمهور امریکا قادر است تا در زمان شرایط اضطراری ملی از برداشت داراییهای کشورهای دیگر که تحت اختیارات امریکاست، جلوگیری کند. این حکم پس از آن از طریق اوفک و توسط اجرا و صادر کردن مقررات خاصی و انتقال آن به موسسات مالی اجرایی میشود.
بین سالهای ۱۹۹۴ و ۲۰۰۳، هشت میلیون دلار از طریق نقض تحریمها علیه کوبا نصیب اوفک شد، این در حالی است که در همین زمان تنها ۱۰۰ هزار دلار جریمه به دلیل نقض تحریمها علیه تروریسم نصیب این سازمان شد. عواملی که توسط اوفک به کنترل و ردیابی معاملات تجاری و مالی کوبا مامور شدند ۱۰ برابر بیشتر از عواملی بود که به دنبال اسامه بنلادن بودند.
در پرونده محمدرضا بانکی، فردی که توسط دادستان کل امریکا به واسطه نقض تحریمهای ایران مجرم شناخته شده بود، به حبس محکوم شد. او موفق نشده بود تا پیش از نقض قانون منع تجارت با ایران مجوز انتقال پول ایران را از اوفک درخواست کند. در ۲۵ آگوست ۲۰۱۰ کانون وکلای ایرانی ـ امریکایی اعلام کرد که یک مشاور را به دادگاه تجدیدنظر ناحیه دوم فرا میخواند. این کانون همچنین چند وکیل را برای دریافت رهنمودها و دستورالعملهای بیشتر و واضحتر از اوفک در مورد واردات کالا از ایران استخدام کرد.
بنا بر این گزارش، در نهایت این نتیجه به دست میآید که از سال ۲۰۱۰ اوفک یکی از قدرتمندترین آژانسهای نظارتی در جهان محسوب میشود. نظارت آن چندین نهاد از جمله نهادهای غیرامریکایی را شامل میشود.
با این حال پروندههای مختلف نشاندهنده آن است که شرکتها مایل هستند تا به جای حرکت کردن در راستای مقررات اوفک جریمه پرداخت کنند. در اوایل سال ۲۰۱۲، یک پرونده باعث افزایش اختیارات اوفک به دلیل نیاز به توافق با شرکت خارجی به دنبال افزایش اختیارات امریکا از طریق وزارت دادگستری شد. در واقع یک بانک فرانسوی توسط وزارت دادگستری به نقض تعداد زیادی از قوانین امریکایی از جمله دستورالعملهای اوفک متهم شناخته شد. در سال ۲۰۱۴ اوفک در بزرگترین پرونده خود علیهB. N. P. P بانک فرانسوی بزرگترین جریمه خود در طول تاریخ به ارزش 8.9 میلیون دلار علیه یک موسسه مالی وضع کرد. این بانک فرانسوی که به دلیل تسهیل تراکنش میلیاردها دلار پول کشورهای ایران، کوبا و سودان (که در فهرست تحریمهای امریکا بودند) در سیستم مالی امریکا جریمه شد، خود به نقض سیستماتیک و گسترده تحریمهای اقتصادی امریکا اعتراف کرد و از آن پس بانکهای بزرگ بینالمللی از ورود به تعاملات اقتصادی و مالی با ایران سر باز زدند. تصور بر این بود که با اجرای برجام تمام این موانع از سر راه برداشته خواهد شد اما سیستم عنکبوتی مالی امریکا همچنان در برابر گشایشهای مالی برای ایران مقاومت میکند و به همین دلیل اگر طرفهای 1+5 میخواهند، شاهد ادامه اجرای برجام باشند باید اوفک را مجبور کنند تا از فشار بر شرکتها و بانکهای بینالمللی برای حضور در بازار ایران دست بردارد زیرا اگر ایران به مزایای اقتصادی برجام در زمان کوتاهی دست پیدا نکند، دلیلی ندارد برجام را ادامه دهد.