با وجود پیشرفت و افزایش شمار مخاطبان موسیقی راک در ایران، عدهیی از موزیسینهای مشغول در این عرصه، از دشواریهای فعالیت راک در کشور ایران میگویند. هفته گذشته آلبوم «منشور» سومین اثر رسمی کاوه یغمایی شامل قطعههایی در سبک راک و پاپ راک به بازار آمد. یغمایی همچنین از برگزاری کنسرت خود در نمایشگاه بینالمللی تهران در ماه شهریور خبر داد.
در سالهای اخیر آنقدر در حق موسیقی راک کملطفی شده که شنیدن خبر انتشار یک آلبوم راک میتواند برای طرفداران این نوع موسیقی باعث خوشحالی باشد. زمانی بود که کمتر میشد تصور کرد روزی قرار است یغمایی و امثال او مانند کاوه آفاق جریانی تازه در راک را به جامعه تزریق کنند.
مسلما موسیقی کوروش یغمایی و برادرانش کامبیز و کامران پیش از انقلاب، رگههایی از راک را در خود میگنجاند اما در این گزارش، پس از معرفی گروههای راک بعد از انقلاب، بررسی خواهیم کرد که آیا واقعا روی موسیقی یغمایی میتواند برچسب راک زد یا خیر. با انقلاب اسلامی، چراغ موسیقی راک برای حدود دو دهه خاموش شد تا اینکه اواخر دهه 70شمسی با ایجاد فضایی بازتر در جامعه موسیقی، موج جدیدی از جوانان علاقهمند به موسیقی راک وارد این عرصه شدند. البته در ابتدا فعالیت اکثر این گروههای نوپا به صورت غیرمجاز انجام میشد تا اینکه بالاخره در دهههای 80 و 90 به آلبومهایی که تمام یا بخشی از آنها راک بودند مجوز داده شد.
در این میان گروههایی از موسیقی راک نیز به علت عدم توانایی برای اخذ مجوز، به فعالیت خود در بازار موسیقی کشور پایان داده و عدهیی نیز راهی خارج از کشور شدند. «اوهام» نام گروه مشترک شهرام شعرباف، بابک ریاحیپور و شاهرخ ایزدخواه بود که پس از 4سال فعالیت غیرمجاز، ریاحیپور و ایزدخواه از آن جدا شدند اما شعرباف مقاومت کرد تا اینکه او بالاخره در سال 91 توانست مجوز انتشار نخستین آلبوم رسمی خود را تحت امتیاز گروه «شهرام شعرباف» دریافت کند. موسیقی شهرام شعرباف و در اسبق گروه «اوهام»، تلفیقی از موسیقی راک و موسیقی ایرانی است. برخی اهالی موسیقی راک معتقدند که شهرام شعرباف، پایهگذار موسیقی راک بعد از انقلاب است و او را در این مورد ستایش میکنند. رضا یزدانی دیگر پدیده نوظهور موسیقی راک در اوایل دهه 80 به شمار میرفت. یزدانی از آن دسته موسیقیدانهایی است که معتقد است موسیقی کوروش یغمایی نیز تماما راک نبوده و او را هم فقط به خاطر چند قطعه راک نمیتوان یک راکخوان نامید.
گروه The Ways از دیگر گروههای موسیقی است که در دهه 80 فعالیت خود را به صورت زیرزمینی آغاز کرد و پس از انتشار یک آلبوم و چند قطعه به صورت اینترنتی، محبوبیت فراوانی در میان مخاطبان سبک موسیقی راک پیدا کرد. کاوه آفاق، عضو اسبق این گروه بود که نقشی اساسی در پیشرفت The Ways ایفا میکرد. بسیاری کارشناسان معتقدند برای پیشرفت موسیقی راک، باید در وهله اول موزیسینهایی که به سبک راک علاقهمندند، از ورود به چنین مسیری بیم نداشته باشند و در وهله دوم باید دید مسوولان و متصدیان موسیقی به چنین سبکی تغییر کرده و حرفهییتر شود. شرایطی که با توجه به روند مثبت حاکم بر موسیقی که از دهه 70 آغاز شد، نوید این مساله را میدهد که موسیقی راک نیز روزی مانند موسیقی پاپ آزادانه به فعالیت خود عمل کرده و در محافل مختلف حضور یابد.