فراز جبلی در بین اعضای مجمع فعالان یکی از افراد مطرح احمد پورفلاح است. مردی از بخش صنعت که بسیار مودب و آرام صحبت میکند و اهل جنجال نیست. با این وجود در این مصاحبه سعی شد که بسیار صریح درباره اتاق بازرگانی آینده از وی سوال شود و پورفلاح هم با آرامش همیشگیاش به سوالات جواب داد.
شما تجربه زیادی در اتاق بازرگانی دارید، از نظر شما یک فرد چند سال بهینه است که در هیات نمایندگان اتاق بازرگانی حضور داشته باشد؟
اگر به خرد جمعی اعتقاد داشته باشیم به نظر من تا زمانی که ذینفعان یک مجموعه تشخیص میدهند فردی تاثیرگذار است نباید جلوی وی را گرفت. مگر آنکه نگران بعضی حرکات خطی و لابیگریها باشیم که در این موارد محدودیت خوب است. مثلا برای رییسجمهور دو دوره میگذارند و میگویند هر چه داشته نشان داده است و دیگر نمیتواند بیش از این همافزایی داشته باشد. با این وجود من با محدود کردن مخالفم و میگویم باید به سمت آزادسازی حرکت کنیم. وقتی نخبگان تشخیص میدهند فردی با آنکه سنش بالای 75 سال است اما هنوز ذهنی قوی دارد، علاقه دارد و تاثیرگذار است نباید جلوی وی را گرفت. من با جوانگرایی و جانشینگرایی 100درصد موافق هستم. حتی در اتاق ایتالیا پیشگام شدیم و یک نهاد ایجاد کردیم که افراد علاقهمند قدیمی، برای حفظ جایگاه و تجربهشان در این شورا بوده و بالاتر از هیاتمدیره باشند. کار این افراد نظارت است و در عین حال به صندلی نمیچسبند. اما حتی این بحث هم مانعی برای حضور عملیاتی فردی با سن 80 سال نیست و اگر این فرد هم بخواهد در هیاتمدیره باشد و نمایندگان به وی رای دهند پس مانعی وجود ندارد. صرف آدم جدید آمدن به معنی تاثیرگذاری بیشتر
نیست.
از زاویه دیگری به مساله نگاه کنیم. فردی سالها یک اتاق را مدیریت کرده است. آیا وی حرف جدیدی برای مطرح کردن دارد؟
مساله فقط حرف جدید وی نیست. این فرد بهدلیل ارتباطات خوب و تجربه ارزشمندی که دارد میتواند آدمهای جدید را جذب کند و خطوط را روشن کند. در یک مجموعه 3-2نفری حضور افرادی با 20 سال تجربه خیلی عالی است. البته من با این تز که اتاق بازرگانی جای عصا به دستها است کاملا مخالفم و عصا به دست قبل از اینکه عصا به دست بگیرد باید جوانان جانشین خود را آماده کند. اما این موضوع نباید به یک دیوار تبدیل شود و بگوییم محدودیت وجود دارد. باز هم تاکید میکنم که این برای یک سیستم اقتصادی سالم است که با استفاده از ارتباطات و امکانات افراد رای نخرند و کسی تحت فشار رییس نباشد که به وی رای دهد. امروز هنوز افرادی را داریم که بالای 80 سال سن دارند اما فکرشان خوب کار میکند، اطلاعات دارند، جایگاه و تجربه خوبی دارند. در چنین شرایطی اگر تصمیم گرفتند که وی باشد نباید محدودیتی ایجاد کنیم. مشکل این است که به دوره انتقال بیتوجه هستیم و اغلب فکر میکنیم اگر به نفر دوم کار یاد دهیم ممکن است زیر پای وی خالی شود.
اصولا اتاق بازرگانی چه چیزی دارد که افراد بعد از این همه سال و باوجود اینکه از کارهای شخصی خود باز میمانند باز هم علاقهمند به حضور در آن هستند؟
سوال خیلی خوبی است. من بعد از 5 دوره در اتاق بودن صادقانه میگویم هنوز نفهمیدهام که اتاق چه داره که افراد میخواهند بیایند. خود من را مجبور کردند که بمانم. افرادی در اتاق هستند که در اتاق بازرگانی هستند اما نه اتاقی برای خود تشکیل دادند، نه به سفرهای اتاق رفتند و نه منفعتی برای خود ایجاد کردند. در واقع بنگاهدارهایی در اتاق ماندند که به کسب و کار آنها بسیار آسیب خورد. بهخاطر وقتی که برای کارهای تشکلی گذاشتند زیان مالی زیادی داشتند. آنها علاقهمند هستند کار انسانی بکنند اما واقعیت این است که افرادی در اتاق حضور دارند که در جهت منافع شخصی، گروهی و جناحی در اتاق حضور پیدا میکنند. من منکر وجود این افراد نیستم و آن را مردود و مسموم میدانم. این موضوع باید رصد شود. مشکل این است که بسیاری از این افراد میآیند و صندلی را اشغال میکنند و در عین حال هیچ حضوری هم در جلسات ندارند.
مگر قانون وجود ندارد که اگر تعداد غیبت نمایندهیی بیش از حد مجاز بود باید اخراج شود؟
به این موضوع متاسفانه عمل نمیشود. من خواهش کردم که در اسفند ماه اعلام شود که هر عضو چندبار در جلسات هیات نمایندگان و کمیسیونها شرکت کرده تا مشخص شود که هر فرد چقدر به وظیفه نمایندگی خود عمل کرده است و شایستگی این را دارد که مجددا انتخاب شود یا خیر.
حتی اگر با این پیشنهاد شما برخی بزرگان مجمع فعالان حذف شوند شما حاضر به قبول این موضوع هستید؟
100درصد. من نامهیی در این رابطه نوشتهام و کاملا به این بحث اعتقاد دارم. این مشکل را در خود مجمع فعالان هم داریم. برخی افراد حتی اگر بیتاثیر میآیند مشکلی ندارند اما واقعا برخی نمیآیند. گویا مساله فقط کارت ویزیت است که بنویسند عضو اتاق بازرگانی هستند. بسیاری میآیند که فقط بگویند من انتخاب شدهام و یک تابلو داشته باشند. 25درصد اعضای اتاق چهرههای تاثیرگذار هستند و بعد باید ببینیم از همین 25درصد چند نفر بهدنبال منافع ملی هستند.