گروه گوناگون «امپراتوری چیزها» عنوان کتابی است که دو ماهنامه فارین افیرز در شماره جدید خود آن را معرفی کرده است. این کتاب به بررسی موضوع مصرفگرایی میپردازد و اینکه چگونه انسان به سمت مصرف حرکت کرده است. فرانک ترنتمن، نویسنده این کتاب خود استاد تاریخ در دانشگاه لندن است که تخصص او در همین زمینه یعنی مصرفگرایی است.
فارین افیرز در همین خصوص نوشته که ترنتمن نخستین تاریخ جامع مصرف را نوشته است. «امپراتوری چیزها» یک موضوع اولیه و جاهطلبانه است که از قرن پانزدهم شروع میشود و به حال میرسد و در این مسیر رژیمهای متفاوتی از دموکراسیهای لیبرال گرفته تا دیکتاتوری فاشیستها را درمینوردد. در بخشی از این کتاب آمده که از زمان رکود بزرگ که در سال 2007 شروع شد، دنیا وارد یک بحران جهانی اقتصادی شده که مصرفکننده در هسته مرکزی آن قرار دارد. همچنانکه نابرابریها در طول این سالها افزایش یافته، این امر منجر به نابودی مصرفکننده طبقه متوسط شده که در نبود افزایش درآمدها برای نگهداری استاندارد زندگیشان به اعتبار متکی شدهاند. بانکها و دیگر نهادهای مالی با حس فرصتطلبیشان شروع به فروش اوراق رهنی به افرادی کردند که از عهده بازپرداخت آنها نتوانستند برآیند. زمانی که حباب ترکید، میلیونها نفر خانههایشان، حقوق بازنشستگیشان و آرزوهایشان را برای یک آینده بهتر از دست دادند. دولتهای رفاه اروپایی اقدامات ریاضتی را آغاز کردند، رشد اقتصادی آسیاییها کند و اقتصاد جهانی برای سالها زمینگیر شد.
این رویدادهای پیدرپی، بیکفایتی دو روایت غالب درباره مصرف را فاش کرد. ترنتمن در این خصوص مینویسد: «برای لیبرالهای کلاسیک، انباشت ثروت مادی بازتاب آزادی انتخاب است که اینها «پایه دموکراسی و رونق» است. براساس این روایت، پیروزی ایالات متحده در جنگ سرد در واقع موفقیت آزادی اقتصادی و حق انتخاب فردی بود؛ این امر آنقدر موفق بود که سرمایهداری مصرفکننده که الهامبخش طبقه متوسط در سراسر جهان بود توانست در مقابل رژیمهای اقتدارگرا بایستند.
اما سوسیال دمکراتها و مترقیها داستان دیگری را میسرایند. برای آنها سرمایهداری تمایلات غلطی را ارائه کرد و مردم را از «شهروندان با تقوا و فعال به مصرفکنندگان منفعل و خسته» تبدیل کرد. ترنتمن در همین رابطه مینویسد:«فلسفه لذاتگرایی متمرکز فردی روح جمعی را کشته است.»
در واقع کتاب «امپراتوری چیزها» تاریخ 600 ساله گذشته مصرف است که زندگی ما را دگرگون کرده است. آنچه که ما مصرف میکنیم شکل و شمایل زندگی ما را تعریف میکند. اقتصاد ما با خرج کردن زنده میشود و بدون آن میمیرد. این نکتهیی است که فرانک ترنتمن سعی کرده در کتاب «امپراتوری چیزها» بنویسد.