کارشناسان با تاکید بر نیاز کشور به جذب فناوری و دانش به روز دنیا در همه عرصه‌ها به ویژه دانش فنی عنوان می‌کنند که براساس تفاهم انجام شده، فناوری از ابعاد مختلف به شرکت سایپا کاشان منتقل و توان فعلی تولید این شرکت نیز افزوده خواهد شد و سایپا به عنوان سهامدار ۵۰ درصدی نیز از این انتقال منتفع می‌شود. به گزارش سایپا نیوز این درحالی است که براساس این قرارداد مقرر شده توانایی تولید گیربکس، دیفرانسیل و محورهای جلو و عقب خودروهای روز اروپا که سطح دو و سه صنعت خودرو است در داخل کشور ایجاد شود.
این شرایط درحالی است که پیش از این صنعت خودرو در قراردادهای خارجی تنها در سطح ۴ که شامل تولید پیچ و مهره و قالپاق خودرو بود، اجازه همکاری داشت.
بهترین روش همکاری
امیرحسن کاکایی، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران با اشاره به رکود اقتصادی حاکم بر دنیا درباره انتقادهای واردشده به این قرارداد اظهار کرد: کشور پیشرفته‌یی نظیر فرانسه برای رقابت جهانی زیر فشار قرار دارد. در این شرایط شرکت‌های خودروسازی این کشور ازجمله سیتروئن به طور منطقی سراغ بازار جدید می‌روند بنابراین سیتروئن نیز از این قرارداد سود می‌برد اما اینکه تصور شود فرانسه بازار ایران را فتح کرده، نگاهی اشتباه است.
وی با بیان اینکه این کشور اروپایی در ردیف بهترین کشورهای صنعتی قرار دارد، افزود: منتقدان این قرارداد اگر خودروهای فرانسوی را با خودروهای کره‌یی مقایسه کنند به این نتیجه دست می‌یابند که خودروهای فرانسوی از نظر کیفی و فناوری پیشرفته‌تر هستند و سیتروئن ازجمله خودروساز‌هایی است که محصولات با کیفیت تولید می‌کند.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران ادامه داد: از آنجا که پژو و سیتروئن یک شرکت به شمار می‌روند، اگر ایران‌خودرو و سایپا در قراداد با این دو شرکت همیاری کرده و امتیازهای بیشتری از قرارداد دریافت می‌کردند به طور قطع بهتر بود البته جزییات این قرارداد منتشر نشده بنابراین قضاوت درباره آن زود است.
به گفته کاکایی تنها راهی که برای صنعتگران کشور با هدف توسعه اقتصادی وجود دارد، شراکت خواهد بود که سرمایه‌گذاری مشترک یکی از بهترین روش‌های همکاری و مشارکت است. به گفته کاکایی، سایپا در این همکاری یکی از کارخانه‌های مستقل خود در کاشان را تحویل سیتروئن می‌دهد که این قابلیت را دارد تا در آینده به شرکتی مستقل تبدیل شود و فناوری را در تمام شرکت توسعه دهد.
وی ادامه داد: خودروسازی‌ها در ۱۰سال گذشته از پس سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های خارجی برآمدند و از همان ابتدا به صورت موازی به توانمندی‌های بسیاری دست یافتند اما آنچه مسلم است، این است که براساس برآوردهای موجود در زمان مطلوب نیاز به همکاری مشترک وجود دارد.
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت ایران ادامه داد: اگر مدیران شرکت‌های خودروساز داخلی نتوانند در زمان همکاری با خودروسازان خارجی همکاری را به درستی مدیریت کنند، این موضوع مساله دیگری است اما اصل قرارداد درست و حساب شده به نظر می‌رسد.
وی افزود: خودروسازان کشور باید از اکنون به فکر مدیریت دانش باشند و همکاری با دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی و دانش‌بنیان را مورد توجه قرار دهند تا به موازات ورود و تولید خودروهای جدید، فناوری این محصولات از سوی متخصصان داخلی جذب شود تا در این روش اگر سیتروئن بعد از چند سال تصمیم به خروج از ایران داشته باشد حداکثر جذب دانش فنی از سوی متخصصان داخلی انجام شده باشد.
افزایش توان سایپا کاشان
کارشناسان صنعت خودرو با اشاره به سیاست‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت در قالب اهداف و سیاست‌های توسعه صنعت خودرو در افق ۱۴۰۴ که ویرایش دوم آن در تاریخ ۱۳مرداد سال ۹۳ منتشر شده، عنوان می‌کنند که براساس این سند، تولید حداقل ۵۰ درصد از خودروهای سبک ساخت داخل با نمانام داخل و بقیه تولید با نمانام مشترک یا جهانی در منطقه با هدف تبدیل شدن به پایگاه ساخت و تولید خودرو مد نظر قرار گرفته است.
با توجه به سیاست دولت درباره«جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی» اگر شرکت‌های خودروساز جهانی تمایل به ورود بازار ایران دارند باید از طریق سرمایه‌گذاری مشترک با یک شریک داخلی اقدام کنند که تخصیص بخشی از کارخانه‌های گروه سایپا به خودروسازان جهانی در راستای این سیاست است.
قرارداد سایپا و سیتروئن براساس اصول و استانداردهای سرمایه‌گذاری شرکت‌های خارجی در کشورها بوده که براساس مدل اکتسابی (Acquisition) انجام شده و براساس آن یک سرمایه‌گذار اقدام به خرید سهام یک شرکت در کشور مقصد می‌کند بنابراین در این مدل و در صورت بروز تحریم‌های بین‌المللی، سرمایه‌گذار امکان ترک کشور مقصد را به راحتی ندارد.
