علی طباطبایی عکاس با سابقه با بیان اینکه «سعی داریم اسلحه را از شکارچیان بگیریم و به آنها دوربین بدهیم» گفت: تاکنون توانسته‌ایم ۲۱نفر را جذب کنیم اما از آنجا که در سازمان حفاظت از محیط زیست بودجه‌یی برای این برنامه‌ها در نظر گرفته نشده از ما هیچ حمایتی نمی‌شود. به گزارش ایلنا خیلی‌ها معتقدند در میان تمام رشته‌های عکاسی، عکاسی از حیات وحش یکی از دشوارترین‌هاست. لحظه‌های عجیب و ناب، صبر، استقامت، ساعت‌ها منتظر ماندن برای رویارویی با یک سوژه و... از دشواری‌های رشته عکاسی از حیات‌وحش محسوب می‌شود. در حقیقت انتظار یک عکاس و دقت و سرعت او در انتخاب سوژه و شکار لحظه‌های ناب از حیوانات مانند انتظاری است که یک شکارچی برای شکار دارد با این تفاوت که عکاس لحظه‌ها را ثبت می‌کند و شکارچی آنها را نابود. اما چند سالی است، گروه علمی دانش عکاسی درحال اجرای طرحی با عنوان استفاده از «شا‌تر به جای ماشه» است. شکارچیان در این طرح مجاب می‌شوند، اسلحه را زمین گذارند و به جای آن دوربین در دست بگیرند و لحظه‌های ناب طبیعت و جانوران را ثبت کنند. علی طباطبایی نزدیک به ۲۰سال است در زمینه عکاسی از حیات وحش فعالیت می‌کند؛ او با بیان اینکه عکاسی از حیات‌وحش دارای دو جنبه است، ادامه داد: یک جنبه اقتصادی و فروش عکس‌ها به خبرگزاری‌ها و رسانه‌های مختلف است و در حقیقت منبع درآمدی برای عکاس است. اما مهم‌ترین بخش عکاسی حیات وحش این است که با ثبت توالی زندگی گیاهی و جانوری می‌توان موقعیت زیستی و آب و هوایی و طریقه زندگی یک خطه از مردم را نشان داد. طباطبایی افزود: از طریق عکاسی حیات وحش می‌توان به تغییراتی که در گونه‌های جانوری و گیاهی روی می‌دهد؛ پی برد به طور مثال در ده‌های گذشته چه گونه‌های گیاهی و جانوری در یک منطقه بوده و الان نیست یا دچار تغییرات شده است. این اطلاعات می‌تواند پایه‌یی برای تصمیمات کلان کشور در ساخت شهر‌ها و مناطق صنعتی و... باشد. او معتقد است، عکاسی از حیات وحش به نوعی هنر است: در خیلی از شرایط عکسی که گرفته می‌شود مهم نیست بلکه مهم زنده بودن در آن شرایط طبیعی است و این نیازمند توانمندی خاصی است.
«شا‌تر به جای ماشه» کلید خورد
ارسال نظر
