صنعت هوایی نیازمند تغییر نگاه در مدیریت

۱۳۹۵/۰۳/۲۵ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۴۵۳۰۰

گروه راه و شهرسازی

خلبان هوشنگ شهبازی فعال حقوق هوانوردی کشور درخصوص علت عقب‌ماندگی صنعت هوانوردی کشور در گسترش و برقراری پروازهای منطقه‌یی داخلی گفت: نوع سوال و نگرانی صادقانه شما مرا یاد آن دکل گم شده انداخت. متاسفانه در کشوری که دکل نفتی به آن عظمت گم می‌شود و میلیاردها دلار پول نفت به هدر می‌رود و اختلاس‌های نجومی صورت می‌گیرد و آب از آب تکان نمی‌خورد، اما با کمال تاسف در چنین موقعیتی ما دنبال آفتابه دزد می‌گردیم که دستش را قطع کنیم. با کمال تاسف نگرش به صنعت هوانوردی در سال‌های گذشته بدین‌گونه بوده است.

وی در گفت‌وگو با «تعادل» اظهار کرد: در دوره پس از تحریم مشکلات کلان کشور با رهنمودهای مقام معظم رهبری و تلاش و تدابیر بسیار خوب دولت روحانی برای تعامل با جهان خارج در حال حل شدن است. ضمن اینکه همه امکانات مورد نیاز پیشرفت و توسعه پایدار این صنعت را هم داریم و بازار جهانی هم تشنه جذب بازار ایران و آماده همکاری و تعاملات تجاری و سیاسی است.

شهبازی تاکید کرد: صنعت هوانوردی کشور از سویی باید به صورت کلان و با مدیریت نوین و مدیریت تخصصی هوانوردی جهانی و از سوی دیگر با دید و خواست مثبت نسبت به توسعه پایدار و با حسن نیت باید بررسی و مورد بحث قرار گیرد.

وی افزود: در صورت وجود اراده و خواست صادقانه و حسن نیت قطعا نیازمند مدیریت نوین و علمی بر محور یک راهبرد کسب و کار بین‌المللی با حفظ اصول مطالعه، تحقیق، برنامه‌ریزی، جامعه‌شناسی، روانشناختی، تحلیل اقتصادی، بینش سیاسی، روابط بین‌الملل، مدیریت سازمانی و منابع انسانی، بازارشناسی و بازارسازی و از همه مهم‌تر مدیریت علمی، خلاق و هوشمندانه، بر پایه یک نظام مالی مطلوب و شفاف است تا بتواند این‌بار را به مقصد برساند ولی در صورت حفظ وضع موجود و صرف شعار دادن انفعال موجود هوایی همچنان ادامه خواهد داشت.

وی تصریح کرد: رونق صنعت هوایی بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم و توسعه مسیرهای ارتباطی با جامعه و فعالان و صاحب‌نظران این صنعت در داخل و خارج از کشور امری محال است روش و مدیریت فعلی نیاز مبرم به تغییر دارد. این فعال حقوق هوانوردی اظهار کرد: هم‌اکنون در عصر فناوری و تکنولوژی نسل چهارم قرار داریم اگر بخواهیم همگام با جهان پیش برویم در واقع باید برای سر و سامان دادن صنعت هوانوردی یا بهتر بگویم در همه عرصه‌های مدیریتی و کشورداری باید از استراتژی و فناوری نسل چهارم استفاده کنیم تا بتوانیم عقب ماندگی ناشی از چهل سال تحریم را در کوتاه‌مدت و در زمانی معقول جبران کنیم که متاسفانه شواهد این‌گونه نشان نمی‌دهد. متاسفانه ما همچنان در عصر فناوری نسل دوم در جا می‌زنیم. مدیران ما، ایده‌های ما، طرح‌های ما، در پس کوچه‌های 40 سال پیش مانده‌اند و اکثرا هم توجیه اقتصادی ندارند.

وی افزود: فرودگاهی را می‌سازیم که از آن بهره‌برداری کنیم ولی زمان ساختش به جای 3 یا 4 سال آن‌قدر طولانی می‌شود که به جهت استهلاک سرمایه و تاثیر تورم و افزایش هزینه‌ها و عدم توجیه اقتصادی و تکنولوژی قبل از بهره‌برداری زمان تخریبش فرا می‌رسد. (یعنی استفاده از فناوری و مدیران سنتی نسل دوم به‌جای مدیران نسل چهارم) حرکت باید به سوی هدف رو به جلو و تغییر وضع موجود به وضع مطلوب باشد چالش اساسی ما به خصوص در اقتصاد ملی و رشد فرهنگ اجتماعی به جهت فقدان توسعه پایدار که از اصول زیر بنایی است.

شهبازی اظهار کرد: حمل ونقل هوایی زمینه‌ساز توسعه پایدار کشور است، چرا که پیش‌نیاز توسعه گردشگری، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و بالاخره توسعه‌سیاسی است.

هم‌اکنون اکثر کشورهای پیشرفته و حتی کشورهای جهان سومی بخش عظیمی از بودجه کلان کشور را به توسعه پایدار مخصوصا صنعت هوانوردی و حمل و نقل ریلی سریع‌السیر که ایمن‌ترین هستند، اختصاص می‌دهند. از این رو، توصیه حقیر به دولت و مجلس دهم داشتن عنایت ویژه برای تسهیل روابط و معاهدات سیاسی بین‌المللی و تعاملات تجاری، تامین منابع مالی و اعتباری، زدودن مقررات دست و پاگیر و بهینه‌سازی مقررات حاکمیتی در این زمینه است.

وی افزود: در عصر حاضر و در این مقطع زمانی 90 درصد توان یک سازمان یا شرکت یا یک صنعت مانند صنعت هوانوردی برای برون‌رفت و گذر و همچنین برای رسیدن به اهداف مورد نظر را فکر، ایده، استراتژی که زاییده توان نیروی انسانی جوان و آموزش دیده و به‌روز است، تشکیل می‌دهد.

تحقق توسعه حمل و نقل هوایی ایران ضمن لزوم اصلاح ساختار، به معنای واقعی نیازمند شخم زدن بینش و نگرش فعلی و قابلیت‌های فردی و بهره‌گیری از مدیران کارآمد بین‌المللی با استقلال و اختیارات کافی است.

به گفته وی، اکثر شرکت‌های هواپیمایی خصوصی در ایران فاقد بینش و نگرش بین‌المللی و فاقد روشی مشخص و علمی برای رسیدن به اهداف از قبل تعریف شده هستند.

شهبازی تصریح کرد: مادامی که چنین هدفی و چنین راهبردی نداشته باشیم و نظام بهره‌برداری از صنعت هوانوردی را هماهنگ نکنیم و منافع مشترک بین شرکت‌های هواپیمایی و منافع ملی را در نظر نگیریم - که یکی از اساسی‌ترین وظایف سازمان هواپیمایی کشوری و متولی حاکمیت دولت است - همین سر درگمی و مشکلات و انفعال در حمل و نقل هوایی را خواهیم داشت که تعیین این اهداف و این راهبردها اساسی‌ترین مشخصه برای تعیین خرید تعداد ونوع هواپیماست که توجیهات لازم را برای فعال‌سازی فرودگاه‌های کشور و پروازهای منطقه‌یی نیز مشخص خواهد کرد.

مشاهده صفحات روزنامه

ارسال نظر