در گزارش‌های رتبه بدی تشکل‌های بین‌الملل همیشه انجمن جهانی فولاد جزو 5 تشکل اول است و گفته می‌شود از نظر قدرت مالی این تشکل ثروتمندترین تشکل جهان در سال 2015 بوده است؛ تشکلی که 9 شرکت از 10 غول فولاد جهان در آن عضویت دارند.
انجمن جهانی فولاد در سال 1967 با نام موسسه جهانی آهن و فولاد در بروکسل تشکیل شد اما در سال 2008 به نام انجمن جهانی فولاد تغییر نام داد. این تشکل یک موسسه غیرانتفاعی با محوریت کنترل بازار فولاد است که در حال حاضر دارای دفتر دومی در پکن است که بیشتر به مسائل مشتریان، رسانه‌ها و موضع‌گیری‌های عمومی انجمن می‌پردازد. وضعیت جهانی بازار فولاد، رقابت بین تولیدکنندگان بزرگ و وجود مسائل و مشکلات زیادی در حوزه آسیب‌های زیست محیطی فولاد در عمل باعث شد که این تشکل پا به عرصه بگذارد و به واسطه حضور شرکت‌های بزرگ قدرت زیادی در رسانه‌ها و کنترل بازار ایجاد کند. 85درصد از تولید فولاد جهان زیرنظر این تشکل انجام می‌شود؛ این در حالی است که شرط عضویت در انجمن جهانی فولاد تولید 2میلیون تن فولاد و داشتن بخش فروش مجزا است. فعالیت‌های این تشکل را باید به 2 دسته کلی تقسیم کرد. گروه اول فعالیت‌های این تشکل ناظر بر موضوع اعضای خود است و گروه دوم فعالیت‌ها به موضوعات محیط زیستی و رفع آسیب‌های تولید فولاد در قالب مسوولیت اجتماعی می‌پردازد.
در بحث وضعیت اعضا 3 موضوع اصلی مورد تاکید انجمن است. بحث اول مسائل ارتباطی بین اعضا است که به ویژه در بحث مسائل رسانه‌یی اعضای تشکل را بسیار همسو می‌کند. حضور پررنگ فولاد در بحث رسانه‌یی و تولید محتوا از دستاوردهای همین همکاری است. بحث دوم درباره تنظیم بازار و میزان تولید شرکت‌ها با در نظر گرفتن قیمت جهانی است. در همین راستا گزارش‌های آماری مهمی توسط این تشکل هر ماه منتشر می‌شود. در نهایت بحث سوم درباره مساله ارتباط فولادی‌ها با خریداران فولاد به ویژه خودروسازان است.
اما بخش دوم فعالیت‌های این تشکل بیشتر به موضوعات مسوولیت اجتماعی بحث فولاد اختصاص دارد. در دهه 80 اعتراضات زیادی به آلودگی‌های زیست محیطی فولاد صورت می‌گرفت. بر همین اساس این اتحادیه در حال حاضر در زمینه‌هایی مانند ایمنی کار کارگران، تغییرات دما و محیط زیست، وضعیت جهانی اقتصاد و پایداری رشد اقتصادی با رویکردی به سمت حفظ شغل کارگران و مسائلی از این دست بسیار حضور پررنگی دارد.
در سال‌های اخیر مسائل مسوولیت اجتماعی بیشتر در اختیار دفتر مرکزی این بخش قرار گرفته است و در مقابل مسائل اعضای تشکل بیشتر در چین پیگیری می‌شود. با این وجود افزایش سهم 10شرکت اول عضو این تشکل در بازار فولاد نگرانی‌هایی را برای انحصاری شدن این تشکل ایجاد کرده است. در حال حاضر حدود 30درصد تولید جهانی توسط 10شرکت اول عضو این اتحادیه انجام می‌شود در حالی که این رقم اواخر دهه 90میلادی کمتر از 20درصد بوده است.
