گروه جهان| در پنجاهمین سالگرد انقلاب فرهنگی جمهوری خلق چین، روزنامه رسمی حزب کمونیست، در اظهارنظری بهشدت کمسابقه آن را اشتباهی توصیف کرده که هرگز نباید تکرار شود.
روزنامه «پیپل دیلی» نوشته است: «هرگز نباید درسی که از انقلاب فرهنگی گرفتیم را از یاد ببریم… ما نمیتوانیم و نباید اجازه دهیم اشتباهی مانند آن را دوباره مرتکب شویم.»
طی دهههای گذشته بسیار به ندرت پیش آمده است که روزنامه یا رسانهیی رسمی در چین به اظهارنظر مستقیمی در مورد این ماجرا بپردازد. حکومت عملا بحث در مورد این دوره از تاریخ چین کمونیست را در فهرست «حرفهای نگو» قرار داده است.
۱۶ ماه مه پنجاهمین سالگرد یکی از مرگبارترین و خشونتآمیزترین رخدادهای سیاسی معاصر چین بود؛ زمانیکه مائو تسه تونگ دستور داد نبرد طبقاتی آغاز شود. در جریان این انقلاب، مدارس تعطیل شدند و اقتصاد سرزمین میانه با رکود مواجه شد. برآوردها نشان میدهند که این انقلاب به کشته شدن 1.5میلیون نفر و بازداشت و محاکمه میلیونها نفر دیگر انجامید. گروهی از تحلیلگران هدف از آن را پاکسازی حکومت از مخالفان مائو و طرز فکر او قلمداد میکنند. پس از مرگ مائو (۱۸۹۳-۱۹۷۶) انقلاب فرهنگی با بازداشت همسر او و سه نفر دیگر (مشهور به دارودسته چهار نفره) عملا به پایان رسید. جیانگ چین، همسر مائو که نقشی کلیدی در انقلاب فرهنگی داشت خود به اعدام و سپس با تخفیف به حبس ابد محکوم شد. او در سال ۱۹۹۱ خودکشی کرد. مائو همچنان مهمترین چهره نمادین جمهوری خلق چین به شمار میرود و تصاویر او از خیابانها و اماکن عمومی تا اسکناسها و ادارههای دولتی، همه جا به چشم میخورد.
روزنامه پیپل دیلی حال پس از 50 سال از همه خواسته تا از رییسجمهو شی جینپینگ حمایت کنند و نوشته راست و چپ نباید از انقلاب فرهنگی در جهت منافع خود بهره ببرند. هرچند مرگ مائو و پایان «انقلاب فرهنگی» چین به بخشی از سیاستهای او به ویژه در زمینه اقتصاد و بازار خاتمه داد، اما هنوز گروههای وفادار به افکارش که گاه از آنها به عنوان «چپهای رادیکال» یا «نئومائوئیست»ها نام برده میشود در صحنه سیاسی حضور دارند. افرادی که معتقد هستند طی دهههای گذشته فاصله طبقاتی در چین نه تنها از بین نرفته، که بیشتر هم شده است.