گروه جهان منوچهر فخرزاد
پیروزی دونالد ترامپ در یکی دیگر از
سه شنبههای بزرگ که تقریبا انتخاب او را از سایر رقبایش پیش انداخت و مسیر او را برای شرکت در دور نهایی انتخابات ریاستجمهوری امریکا هموار کرد، اردوگاه جمهوریخواهان و مواضعشان را برای انتخابات آتی به هم ریخته است.
به گزارش رویترز، پس از برگزاری انتخابات مقدماتی در ایالت ایندیانا که ترامپ بیش از 50درصد آرا را کسب کرد، تد کروز که نزدیکترین رقیب به وی بود و در این هفتهها جنگ لفظی سختی بین آنها درگرفته بود، از انتخابات کنار کشید. همچنین جان کیسیچ، دیگر نامزد جمهوریخواهان نیز کنارهگیری خود را از انتخابات اعلام کرد.
پس از این اتفاقات بود که پل رایان رهبر اکثریت حزب جمهوریخواه که ریاست کنگره را بر عهده دارد، اعلام کرد که از نامزدی ترامپ برای جمهوریخواهان حمایت نخواهد کرد. جورج بوش رییسجمهوری پیشین امریکا نیز اعلام کرد که از ترامپ حمایت نخواهد کرد، هر چند میچ مک کانل رهبر اکثریت جمهوریخواه سنای امریکا حمایت خود را از نامزدی ترامپ از سوی حزب جمهوریخواه اعلام کرد. با توجه به مخالفتهایی که ترامپ در حال حاضر و در حزب جمهوریخواه با آن مواجه است و نیز مخالفت برخی رهبران جهان از جمله جیمز کامرون نخست وزیر بریتانیا که ترامپ را احمق خوانده و حاضر به عذرخواهی هم نیست، پیروزیهای ترامپ، حزب جمهوریخواه و بهطور کلی ایالات متحده را با مشکلی بزرگ مواجه کرده است.
هفتهنامه اکونومیست، در مورد بحرانی که حزب جمهوریخواه پس از تقریبا قطعی شدن حضور ترامپ در دوره انتخابات ریاستجمهوری امریکا با آن مواجه است، چنین مینویسد: حزب جمهوریخواه در تاریخ 160 ساله خود، سابقه درخشانی دارد، این حزب باعث شد تا بردگی در امریکا ملغی اعلام شود، در کنگره به پیمان قانون حقوق بشر رای داد و کمک زیادی به پایان جنگ سردکرد. اما 6 ماه آینده برای این حزب، خیلی درخشان نخواهد بود. پس از انتخابات مقدماتی در ایندیانا، حالا دیگر روشن است که جمهوریخواهان در انتخابات ریاستجمهوری با فردی شرکت خواهند کرد که میگوید، خانواده تروریستها را خواهد کشت، خشونت را توسط حامیان و طرفدارانش ترویج میکند و نقطه ضعف بزرگی دارد که هر چیزی را توطئه میداند و طرفدار سرسخت یک مجموعه سیاستهای حمایتگرانه و به لحاظ اقتصادی غیر علمی است که متعصبانه و نیز آسیب زننده است. به نوشته این روزنامه، نتیجه برای حزب جمهوریخواه و بهطور کلی ایالات متحده امریکا بسیار فاجعه آمیز خواهد بود. تا همین حالا آقای ترامپ آسیب جدی به امریکا و حزب زده است و احتمالا در ماههای آینده این آسیب بیشتر و بیشتر خواهد بود. بدتر از همه اینکه در یک
رقابت دو اسبه، شانس ترامپ برای پیروزی خیلی بالاتر از صفر است.
اکونومیست مینویسد، این احتمال وجود دارد که وقتی ترامپ خیالش از انتخاب برای دور بعدی راحت شود، لحنش را تغییر دهد. دیگر کمتر توهین کند، به ویژه به زنان که رای آنها را در دور دوم احتیاج دارد و بیشتر شبیه روسای جمهوری سخن بگوید اما چیزی که او اصلا نمیتواند تغییر دهد، رویه و مشی سیاسیاش است. او جهانبینی سیاسی دارد که نه انسجام دارد و نه به واقعیت نزدیک است. در سیاست خارجی ترامپ که به نظر میرسد خسته از نقش جهانی امریکاست، طرفدار امریکای قدرتمند و ترساننده است. او از متحدانش میخواهد که به دلیل برخورداری از حمایت قدرت هژمونیک امریکا، هزینه بیشتری بپردازند و پایگاههای بیشتری به امریکا در خاک خود بدهند. بنابراین از نظر اکونومیست ترامپ یک طرفدار سیاست انزوا نیست، زیرا پیشنهاد کرده که امریکا، عراق و میادین نفتیاش را اشغال کند. برعکس او دیدگاهی شبیه به امپراتوری روم دارد، یعنی سایر نقاط جهان باید خراج به پایتخت جهان یعنی روم بفرستند و از لشکریان روم استقبال کنند.
اکونومیست پیشبینی کرده است که در انتخابات دور دوم، آقای ترامپ با این دیدگاه شکست خواهد خورد؛ زیرا دو سوم امریکاییها او را کاندیدای نامطلوبی برای امریکا میدانند. اما تمام این جریان یعنی کاندیداتوری ترامپ آسیب جدی به جمهوریخواهان زده و باعث شده است که این حزب دچار چند دستگی و انشقاق جدی درونی شود و تراشههای این انشقاق به بیرون از حزب هم پرتاب شده و مطابق آخرین نظر سنجی برخی طرفداران و حامیان حزب هم میگویند برای اینکه از ریاستجمهوری ترامپ جلوگیری کنند، به هیلاری کلینتون رای خواهند داد. نیویورک تایمز، در مقالهیی با عنوان با برآمدن ترامپ، متحدان (امریکا)، «رویکرد جدیدی را از امریکا میبینند»، از نگرانیهای رهبران جهان از ریاستجمهوری ترامپ نوشته است. در این یادداشت آمده است پیروزی احتمالی ترامپ در انتخابات میتواند عمیقا شیوهیی که ایالات متحده در مورد ائتلافهای امنیتی و تجارت را تاکنون در پیش داشته است را کاملا دگرگون کند. از پکن تا توکیو و سئول، دفاتر ناتو در بروکسل و کشورهای آسیبپذیر در بالتیک که همسایگان مرزهای غربی روسیه محسوب میشوند، مقامات و تحلیلگران در مصاحبههای مختلف میگویند در صورتی که
ترامپ برنده شود، آنها تغییر مهمی در سیاست خارجی امریکا انتظار دارند که مهمترینش قبول کردن شرایط امریکا برای تجارت به ازای حمایت نظامی است.
در بسیاری از پایتختها، اولدروم بلدرومهای ترامپ در تهدید به خروج از ناتو، از بین رفتن چتر حمایتی اتمی امریکا از کره جنوبی و ژاپن، وعده وضع تعرفههای سنگین بر واردات چین، ترکیبی از هشدار و سردرگمی را علامت میدهد. هونگ لی، سخنگوی وزارتخارجه چین در مورد چشمانداز ریاستجمهوری ترامپ گفت، او امیدوار است که مردم امریکا، روابط دوجانبه را همواره بتوانند از منظر عینی و منطقی ببینند. اروپاییها هم امیدوارند که پدیدههایی مانند ترامپ نتوانند نظر عموم رایدهندگان در امریکا را جلب کنند، اما آنچه مسلم است این است که کاندیداتوری ترامپ، اعوجاج بزرگی در پهنه سیاست و جامعه امریکا را به نمایش گذاشته است.