حسن ایزدی دبیر اجرایی خانه کارگر استان گیلان
امسال دو مساله مهم کارگری در سطح استان گیلان وجود دارد که البته این دو مساله، مسائل مبتلابه کارگران در تمام کشور است. مورد نخست، تامین امنیت شغلی برای کارگران است. متاسفانه بیش از 90درصد از کارگران در سطح استان گیلان و نیز در تمام کشور به شکل موقت استخدام شده‌اند و قانون کار در این زمینه اجرایی نشده است. از طرف دیگر با وجود اینکه اهالی استان گیلان یکی از بالاترین درصدهای سواد را در کشور دارند، متاسفانه متوسط نرخ بیکاری در این استان از متوسط کشوری بالاتر است و این موضوعی است که در موقعیت دیگری باید به بررسی علل و عوامل آن پرداخت. دومین مورد از مطالبات کارگری در استان گیلان، وضعیت معیشتی کارگران و بازنشستگان است. کارشناسان اقتصادی برآورد کرده‌اند که حداقل حقوق و دستمزد یک خانواده 4 نفره در کشور باید بیش از 2میلیون تومان در هر ماه باشد تا آن خانواده از نظر معیشتی در بالای خط فقر قرار بگیرند. اما متاسفانه حداقل حقوقی که شورای عالی کار برای سال 95 در نظر گرفته است 812هزار تومان است. ما می‌دانیم که کشور در در وضعیت تحریم قرار دارد و نمی‌تواند نفت بفروشد، ما می‌دانیم که دولت تحت فشار قرار دارد اما وضعیت معیشتی
کارگران هم به هر ترتیب باید در محاسبات دولت در نظر گرفته شوند.
افزون بر این، اگر اقتصاد مقاومتی در کشور اجرایی شود، وابستگی ما به نفت هم کم می‌شود. اگر تولیدات داخلی ما رونق بگیرد، واردات بی‌رویه جنس‌های بنجلی که به ایران وارد می‌شود هم کم می‌شود. اما با حقوقی که یک سوم حقوقی است که شخص باید داشته باشد تا زیر خط فقر قرار نگیرد، نمی‌توان به بهبود وضعیت کارگران امیدوار بود. اکنون بسیاری از جوانان ایرانی که تحصیلات خوبی هم داشته‌اند به دلیل بیکاری و نبود موقعیت‌های شغلی از داشتن همین درآمد ماهانه 812هزار تومانی هم محرومند. موضوع دیگری که توجه به آن بسیار اهمیت دارد، وضعیت معیشتی بازنشستگان است. بازنشستگانی که 30سال کار کرده‌اند و حقوق و مزایایشان به 900هزار تومان هم نمی‌رسد و کسانی که 10سال سابقه کار دارند و مستمری بازنشستگی‌شان 200هزار تومان است، چگونه می‌توانند زندگی‌شان را مدیریت کنند؟
ما از حامیان دولت تدبیر و امید بوده‌ایم اما طبیعتا انتظاراتی هم از دولت داریم. سازمان تامین اجتماعی متعلق به کارگران، بازنشستگان و کارفرمایان است و دولت آورده‌یی در این سازمان نداشته است. افزون بر این، دولت امسال بیش از 100هزار میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است که باید به نحوی مثلا با قسط‌بندی این بدهی را پرداخت کند. چنانچه این بدهی‌ها به سازمان تامین اجتماعی پرداخت شود، وضعیت معیشتی کارگران بهبود پیدا خواهد کرد. مورد دیگری که لازم است به آن اشاره کنم، این است که امروز که بیش از 40روز از شروع سال جدید می‌گذرد هنوز میزان دقیق حقوق بازنشستگان اعلام نشده است. جامعه کارگری از 10سال پیش و از زمان دولت سابق طلب زیادی از دولت دارد. در آن سال‌ها برای مثال ما با تورم 30درصدی رو به رو بودیم درحالی که افزایش حقوق سالانه ما 20درصد بود و ما همواره از تورم عقب بودیم. ما انتظار داریم که امسال که برجام هم اجرایی شده است، دولت تعادل را به وضعیت معیشتی کارگران برگرداند. ما البته امیدواریم که دولت بتواند پیش از هر چیز وضعیت برجام را به سرانجام برساند. در واقع حالا که بسیاری از تحریم‌ها لغو شده‌اند و میزان فروش نفت هم در کشور افزایش پیدا کرده است، ما انتظار داریم که دولت توجه بیشتری به وضعیت معیشتی کارگران نشان بدهد. هر چند به اعتقاد من وضعیت کارگران و ازجمله میزان افزایش حقوق و دستمزدهای آنها در دولت جدید بسیار بهتر از قبل است. نکته آخری که قصد دارم به آن اشاره کنم، تصویری از وضعیت معیشتی کارگران در استان گیلان را نشان می‌دهد. ما در کل کشور حدود 2.8میلیون نفر بازنشسته داریم و استان گیلان هم حدود 105هزار نفر بازنشسته دارد. از طرفی حدود 6 تا 7میلیون نفر در کشور از طریق همین مستمری‌های بازنشستگی ارتزاق می‌کنند. در سال 94 با وجود این جمعیت حدود 100هزار نفری بازنشستگان در استان گیلان تنها 700 فقره وام در اختیار ما بود تا به خانواده‌های دارای سرپرست بازنشسته بدهیم و این آماری است که به نظر من واقعا تامل‌برانگیز است.
