گروه جهان نژادپرستی در جامعه امریکا وجود دارد؛ دونالد ترامپ نامزد پیشتاز جمهوریخواهان، برای انتخابات آتی ریاستجمهوری امریکا فقط آن را بهطرز عیان به تصویر کشید.
نیویورک تایمز مینویسد، دیدگاهها و نظرات دونالد ترامپ، مدعی نامزدی جمهوریخواهان برای گروههایی از رایدهندگان امریکایی شناخته شده است. در حقیقت این اصول اعتقادی خود این مردم است که از زبان تفرقهافکنانه و جاهلانه و متعصب ترامپ شنیده میشود. این مردم با ترامپ موافقاند که این مهاجران مکزیکیاند که تجاوز به عنف کرده و موادمخدر را داخل مرزهای امریکا قاچاق میکنند. آنها نیز همچون ترامپ معتقدند که هیچ مسلمانی نباید اجازه ورود به خاک امریکا را بیابد. اینها همان امریکاییهایی هستند که معتقدند این نابهنجاری زبانی واژه «سیاهپوست» کاملا متناسب است و آرزویشان بازگشت رویای از دست رفته «امریکای بزرگ» است که تا قبل از اجرای پیمان قانون مدنی همواره مطرح بود. واقعا چشمانداز ریاستجمهوری ترامپ هولناک است. نوعی تعصب جاهلانه و جدالبرانگیز پشت کلام نامزد پیشتاز جمهوریخواهان مستتر است که هم خشم و هم رعب را در انسان بر میانگیزاند. تمام این دیدگاههایی که در کلام ترامپ مطرح میشود در جامعه امریکا وجود دارد. نژادپرستی در حال شکل دادن جامعه امریکاست. هم در کنش و واکنشهای فردی و اجتماعی وجود دارد و هم تا عمق سازمانها و
نهادهای حکومتی رسوخ کرده است. باید رفتارهای نفاقافکنانه در جامعه متوقف شود. تمام کسانی که این رفتارها را انجام میدهند نژادپرست واقعیاند. این تمایل جامعه امریکا به سمت نژادپرستی هم باب طبع بسیاری از سیاستمداران شده است. ترامپ هم بهخوبی فضا را مساعد دید و نیرویی تازه به مردمی بخشید که با او همعقیدهاند. نژادپرستی و تبعیض نژادی، زندگی در جامعه امریکا را هم شکل میدهد.
بیان دیدگاههای نژادپرستانه در این مبارزات انتخاباتی آنقدر انکارناپذیر است که حتی سیاستمداران بهشدت محتاط و مراقب و دیپلمات پیشه هم برای مستند کردن صحبتهایشان به این واقعیات اشاره میکنند. هیلاری کلینتون نامزد ریاستجمهوری در ماه آوریل گفت: «چالش دور و دراز امریکا با نژادپرستی هنوز خیلی مانده تا تمام شود و ما این واقعیت را در این انتخابات شاهد هستیم.»کلینتون اشارهیی به تنشها و درگیریهای نژادپرستانه یا روابط جامعه و پلیس، نابرابریها یا معضلاتی که سیاهپوستان و لاتینتبارها با آن دست به گریبانند، نکرد. البته شدت و تناوب نژادپرستی آنقدر در لایههای جامعه فرو رفته که نمیتون آن را از جامعه زدود. در سال2008 که باراک اوباما به ریاستجمهوری امریکا برگزیده شد یک سوال مطرح شد؛ آیا امریکا نژادپرستی را پشتسر گذاشته است؟اما این یک امید مضحک و خندهدار بود و ما امروز پاسخی روشنتر از همیشه به این سوال داریم؛ خیر!
به گفته پروفسور جیمه نز، کشور امریکا فقط در یک برشی کوتاه از زمان بدون حساس بودن نسبت به رنگ پوست زندگی کرد. رییسجمهور شدن اوباما هم این مدعا را تصدیق کرد. اما این خوشبینی کورکورانه بود.
ما باید یک ترس منطقی داشته باشیم ضمن آنکه هرگز از اثرات دامنهدار نژاپرستانی هم غافل نمانیم و سعی نکنیم آن را بپوشانیم و تصور کنیم که زمان و تغییر دادههای سرشماری آن را تغییر خواهد داد و ساماندهی خواهد کرد.