گروه جهان| سیاستهای باراک اوباما، رییسجمهوری امریکا، در خاورمیانه عربستان سعودی را نگران کرده است. از نظر سعودیها، باراک اوباما به منافع عربستان سعودی خیانت کرده و اغلب به نفع ایران، دشمن آنها عمل کرده است. به همین دلیل ریاض تصمیم گرفته به تنهایی و بدون اتکا به امریکا، به سمت تبدیل شدن به قدرت منطقهیی حرکت کند.
روزنامه نیویورکتایمز مینویسد؛ واقعیت این است که عربستان سعودی نه در برابر ایران و نه در برابر مسیر حرکت اصلاحات بنیادین اقتصاد داخلی توان ایستادن ندارد. در هر دو این موارد، پادشاهی سعودی دارد بیش از ظرفیت خود بازی میکند. در عالم واقعیت، سعودیها نمیتوانند در مقابل ایران بایستند و اصلاحات داخلی خودشان را پیش ببرند. شکست عربستان در این دو جبهه میتواند بار دیگر پای نظامی امریکا را به منطقه باز کند. عربستان از امریکا ناخشنود است و عدم استقبال شخص ملک سلمان از باراک اوباما در سفر به ریاض نشانهیی آشکار از این نارضایتی بود. واقعیت این است که روابط دو کشور از حملات 11 سپتامبر دچار تغییر شده است، زمانی که مشخص شد 15نفر از هواپیماربایان شهروندان سعودی بودند. با این حال ریاض زمانی شوکه شد که امریکا نیروهای خود را از عراق خارج کرد و نوریالمالکی را به عنوان نخستوزیر این کشور پذیرفت که ایران حامی اصلیاش بود. ملک سلمان و فرزندش محمد که وزیر دفاع عربستان نیز هستند، از جاهطلبترین رهبران عربستان سعودی در تاریخ مدرن این کشور هستند. به همین دلیل هرچه اوباما در انتخاب از گزینه نظامی در منطقه حسابشدهتر رفتار کرده،
سعودیها بیشتر به قدرت نظامی متوسل شدهاند (به عنوان مثال) از گروههای تندرو و تروریستها علیه بشار اسد در سوریه حمایت کردهاند و یک جنگ هوایی را علیه مخالفان دولت در یمن به راه انداختند.
واقعیت این است که عربستان قادر نخواهد بود از لحاظ نظامی بر ایران مسلط شده و غلبه کند چرا که این کشور نه نیروی انسانی، نه خبرگی و نه شبکه گسترده نیروهای نیابتی که ایرانیها دارند را در اختیار ندارد.
از سوی دیگر، با وجود اصلاحاتی که سعودیها در داخل آغاز کردهاند، اقتصاد این کشور همچنان عمیقا به نفت وابسته است. به همین دلیل عربستان سعودی به دلایل اقتصادی و امنیتی، (هنوز) به اتحاد و ائتلاف با امریکا نیاز دارد. با وجود برخی تنشهای ظاهری و سطحی، ملک سلمان و شاهزاده محمد (پسرش) از منظر اعتقاد و خلق و خو، عمیقا طرفدار امریکا هستند و برای واشنگتن عدم استفاده از این امتیاز، فرصت را بر باد خواهد داد.» اگرچه برای برخی همکاری با پادشاهی بسیار ناخوشایند است، اما قطع آن، فاجعهبارتر خواهد بود. طرفهای امریکایی یا سعودی هرچند رنجشها و ناخرسندیهایی از هم دارند، اما هیچ یک جایگزین واقعگرایانهیی برای این روابط ندارند.