برنامه دولت جهت «تامین امنیت و صیانت از حقوق و حریمهای فردی و اجتماعی در شبکههای ارتباطات و فناوری اطلاعات» طبق اظهارات مسوولان، به سمتی میرود که شاید طی 5، 6سال آینده برای ورود به اینترنت یا اینترانت نیازمند ورود نام کاربری و گذرواژه باشیم.
شورای برنامهریزی ارتباطات و فناوری اطلاعات در ارتباط با تحقق شاخص تامین امنیت و صیانت از حقوق و حریمهای فردی و اجتماعی در شبکههای ارتباطات و فناوری اطلاعات، برنامه خود را در قالب یکی از اهداف برنامه ششم توسعه به سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور اعلام کرده است.
قرار است طبق برنامهریزیهای صورت گرفته، تا پایان سال99 این شاخص به صورت 100درصدی محقق شود.
چهار راهبرد برای دستیابی به این هدف کلی از قبیل تحقیق، توسعه و تولید و بهکارگیری محصولات بومی امنیت شبکه در نظر گرفته شده است.
تسلط بر دروازههای ورودی و خروجی شبکههای ارتباطی و فناوری اطلاعات کشور، مشارکت اپراتورهای دسترسی و توزیع صیانت اجتماعی شبکه به لایههای دسترسی، گذر از IPv4 به IPv6 با قابلیت اصالتسنجی و ارتقای قابلیتهای امنیتی شبکههای ICT همزمان با توسعه شبکه نیز بخش دیگری از راهبردهای در نظر گرفته شده برای تحقق این معیار تا 5سال آینده هستند.
قرار است طبق برنامهریزی صورت گرفته سالانه بهترتیب 20، 40، 60، 80 و نهایتا 100درصد از این پروژه طی 5سال اجرایی شود.
به گزارش تسنیم، دولت پیشبینی کرده که برای پیادهسازی کامل این بند از برنامه توسعهیی مجموعا به 10500میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد. این درحالی است که حدود یک سال و نیم گذشته، نصرالله جهانگرد رییس سازمان فناوری اطلاعات ایران در نشست تخصصی دولت الکترونیک که از سوی معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی ریاستجمهوری برگزار شد با بیان اینکه حاکمیت باید بداند در فضای مجازی چه سرویسی به چه شهروندی و در کجا ارائه میشود، اظهار کرد: از این رو قرار است تماس بدون شناسه روشن (آیدی) در شبکه ملی اطلاعات سرویس نگیرد.
وی تصریح کرد: براین اساس شهروندان شبکه ملی اطلاعات باید آدرس مشخص داشته باشند و اگر آدرس یک کاربر احراز نگردد باید به مراجع قضایی رجوع کنند و شناسه خود را به ثبت برسانند.
با کنار هم قرار دادن این اظهارات و بند مذکور برنامه توسعهای، ارتباطات کشورر به سمتی میرود که تا پنج شش سال آینده دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات محدود به ورود اطلاعات یکتا (شناسه مشخص برای هر کاربر) میشود رد غیر این صورت سرویسی به مشترکان داده نخواهد شد.
در اینکه چنین الگوریتمی به صورت فنی قابلیت اجرا و پیادهسازی دارد جای هیچ شکی نیست اما واقعا کسانیکه شناخته نشوند دیگر به اینترنت و اینترانت دسترسی نخواهند داشت؟! آیا دولت با این کار درصدد پایش فضای مجازی است؟! یا اینکه قرار است فعالیت ایرانیان در فضای مجازی زیر ذرهبین قرار گیرد که در صورت تحقق چنین موضوعی بحث حریم خصوصی چه میشود؟!