فیس‌بوک ششمین کمپانی بزرگ امریکایی است که توانسته سریع‌تر از دیگران به ارزش 250میلیارد دلاری برسد و سودش در چهار سال گذشته پنج برابر شده است. با این حال، فیس‌بوک در شاخص صنعتی داو جونز (شاخص اقتصادی بازار آزاد از ۳۰سهام برتر در بازار بورس سهام نیویورک که توسط وال استریت ژورنال منتشر و تهیه می‌شود) حضور ندارد. چرا؟
نادیده گرفتن فیس‌بوک دارد برای ناظران شاخص داو جونز سخت‌تر می‌شود؛ شرکتی که توانست در مدتی کوتاه، نزدیک به 100میلیارد دلار به ارزش خود اضافه کند. با ارزشی 323میلیارد دلاری، این کمپانی از 27عضو از 30عضو شاخص داو بزرگ‌تر است و در کنار آلفابت و برکشایر هاتاوی، به‌عنوان بزرگ‌ترین غایب این لیست شناخته می‌شود. ریچارد مورونی از شرکت خدمات سرمایه‌گذاری هورایزون واقع در شهر هموند ایالت ایندیانا می‌گوید: «فیس‌بوک به شما زل می‌زند و می‌گوید چرا نام من در این شاخص حضور ندارد؟ این کمپانی رهبر صنعت مرتبط با خود است، شاید گران باشد و سهامدارانش نسبت به اینکه آیا سهام این کمپانی ارزشش را دارد یا خیر، اتفاق نظر نداشته باشند، اما دیگر ارزش سهام آن مسخره نیست.» در عین حال، موانعی هم وجود دارند که شاید نتوان از آنها عبور کرد و این نشان می‌دهد ناظران شاخص‌های سهام با چه چالش‌هایی مواجه هستند و باید تصمیم بگیرند که به این زودی صنعتی مانند رسانه جمعی را به رسمیت بشناسند یا خیر. ساختار دو طبقه‌یی این کمپانی بسیاری از متخصصان را آزار می‌دهد و علاوه بر این، خود داو جونز یکی از بازیکنان بزرگ صنعت تکنولوژی است و ممکن است صبر کردن
برایش بهتر تمام شود. با استناد به وب‌سایت داو جونز، میانگین صنعتی داو جونز که در سال1896 خلق شد، برای «فراهم کردن دیدگاهی واضح و مستقیم از بازار سهام و در ادامه آن، اقتصاد امریکا» به وجود آمده است. بعضی منتقدان می‌گویند ناظران این میانگین صنعتی دیدی قدیمی دارند و کمپانی‌هایی که کالاهای فیزیکی تولید می‌کنند را به آنهایی که در اقتصاد «نو» فعالیت می‌کنند، ترجیح می‌دهند. فیس‌بوک که سهامش در ماه مه سال2012 عمومی شد، ممکن است جوان‌ترین عضو شاخص‌های سهام باشد و حتی سابقه‌اش از شرکت ویزا هم کمتر است. با سود 17.9میلیارد دلاری در سال مالی2015، فیس‌بوک دومین شرکت کوچک از این نظر است و تنها از ویزا جلوتر است. ویزا که بزرگ‌ترین شبکه پرداخت‌های جهان است، در سال2008 عمومی شد و پنج سال بعد توانست وارد شاخص داو شود. دیوید بلیتزر رییس هیات‌مدیره کمیته شاخص داو جونز، مستقیما نظری درباره احتمال کنار گذاشته شدن فیس‌بوک نداد. اعضای این کمیته، به‌طور مداوم وضع کمپانی‌های امریکایی را تحت‌نظر دارند و سالی دو بار ملاقات می‌کنند. بلیتزر گفت: «وقتی که ما ملاقات می‌کنیم و وقتی کاری انجام می‌دهیم، به هم مرتبط نیستند. بیشتر تغییرات
به‌خاطر یک نوع رخداد سازمانی به‌وجود می‌آیند.»یک رخداد سازمانی در حال شکل‌گیری است: قرارداد ادغامی کمپانی‌های داو کِمیکال و دوپون که خبرش در ماه دسامبر اعلام شده بود، برای نهایی شدن در انتظار تایید قانون‌گذاران و سهامداران است. در هر صورت، دیگر قهرمان‌های اینترنتی بیش از حد گرانبها هستند که کنار گذاشته شوند، اما این هم ممکن است تغییر کند. اگر آلفابت وارد لیست داو جونز شود، با سهامی که در حال حاضر با قیمت بیش از 760دلار برای هر سهم دادوستد می‌شود، بیش از 25درصد این شاخص را در بر خواهد گرفت. در سال2013، بلیتزر گفته بود حتی باوجود اهمیت آشکار گوگل و اپل برای اقتصاد امریکا، بهای 494دلاری سهام آنها بیش از حد بالاست. او گفته بود: «بهای سهام‌های آنها تا حدی بالاست که اگر گوگل در لیست قرار گیرد، می‌تواند کاملا آن را مغشوش کند.»البته باید به این نکته اشاره کرد که اینترنت تنها بخشی از اقتصاد نیست که در شاخص داو جونز حضور ندارد. هرگز یک کمپانی تلویزیون کابلی یا شرکت بیوتکنولوژیکی وارد لیست داو نشده و بعد از اینکه کرفت هاینز در سال2012 در این فهرست کنار گذاشته شد، در حال حاضر نام هیچ تولیدکننده مواد غذایی هم در آن
دیده نمی‌شود.
منبع: بلومبرگ
