علت تورم و رکود فعلی دراقتصاد ایران چاپ بیرویه اسکناس و بخش نامههای متعدد بانک مرکزی دردولت دهم بود که دولت قبلی بدون پشتوانه، پول به فضای اقتصادی تزریق کرد که چاپ و تزریق این پولها عاملی شده تا تورم نمود و ظهور واقعی پیدا کند درکنار آن عدم اجرای دقیق قانون هدفمندی یارانهها بر مشکلات بخش تولید و صنعت افزوده که تزریق نامتعادل این درآمدها به حوزه تولید و صنعت سبب شد تا رکود تورمی فعلی نمایانگر شود با روی کار آمدن «دولت تدبیر و امید» و فعالیتهای تیم اقتصادی دولت درجهت کاهش بحرانهای اقتصادی درخور توجه است و تا حد زیادی نیز توانسته شدت بحرانهای موجود در اقتصاد را کاهش دهد. اما تفسیرهای منفی و مضیق از مصوبهها و بخشنامههای هیات دولت توسط مدیران میانی و اجرایی دولت یازدهم که عمدتا از مدیران بازمانده دولت سابق هستند باعث ازبین رفتن اطمینان فعالان اقتصادی نسبت به آینده شده است. البته باید گفت که دولت یازدهم کشور را
دربیثباتی اقتصادی و دیپلماسی تحویل گرفت، تورم بالای 40 درصد بود، ارتباطات تجار و دیپلماسی اقتصادی مانند دیپلماسی بینالمللی ما راکد و درکل بیبرنامه و تنشزا بود و در کنار اینها همکاری نکردن دولت با بخش خصوصی چشمانداز ناامیدکنندهیی برای کشور ترسیم کرده بود و دولت یازدهم دریک سال گذشته با برقراری کارگروه دولت و بخش خصوصی و با شناسایی مبانی مخل تولید و جلوگیری از هرگونه تصمیم اقتصادی شتابزده تا حد زیادی امید را به فضای اقتصادی کشور برگرداند. دولت روحانی سعی کرده هرگونه فضای روانی منفی را از بازار دورکند و سعی در انضباط پولی و مالی و ایجاد امید به بهتر شدن سیاستگذاریهای اقتصادی، فضایی نویدبخش را بر این کشور فراهم کند اما همانطور که گفتم تا زمانی که بدنه اجرایی مدیران کشور هم سو با سیاستهای دولت نباشد، دولت دراجرای برنامههایش شکست خواهد خورد این قضیه به ویژه در شهرستانها مشهود است. متاسفانه رکود تورمی مانند یک مرض خطرناک است. که هر
جایش را بخواهیم درست کنیم مشکل از جای دیگر بیرون میزند. به عنوان مثال اگر رکود را حل کنند باید منابع مالی به بخش صنعت و تولید تزریق شود که اثرات تورمی دارد، اگر بخواهند تورم را حل کنند اقتصاد در رکود میماند لذا میتوانیم بگوییم که باید دولت یازدهم تصمیم کارشناسانه و علمی پیش بگیرد تا با حداقل تورم اقتصاد کشور را از رکود خارج کند. به نظرم دولت توانسته درگام اول موفق عمل کند. توقف رشد تورم و کاهش 20درصدی تورم در یک سال گذشته و پیشنهاد بسته خروج از رکود برای تصویب درمجلس همه و همه نشان از تعقلگرایی دولت دارد.
درمقام نتیجهگیری میتوان گفت دولت اقتصاد مریض و نحیفی را تحویل گرفته بود که هر لحظه امکان مرگ نهایی اقتصاد کشور نیز وجود داشت ولی این اقتصاد نحیف و مریض در حال بهبودی و بهروزی قرار گرفته اما برای اینکه از رکود تورمی فعلی خارج شویم که دراقتصاد ایران این اتفاق نادر بود از آن جهت که ما یا رکود داشتیم یا در دورهیی با تورم روبهرو بودیم ولی بیتدبیری دولت سابق باعث شد با رکود و تورم همزمان مواجه شویم، باید مدیران اجرایی و میانی دولت با مشی دولت درتمامی حوزهها هم سو باشند چراکه در یک سال گذشته عدم اجرای بخشنامهها و مصوبات یا مقاومت در اجرای آن بیشتر ازسوی مدیرانی بوده که هیچ همسویی با سیاستهای اقتصادی دولت نداشتهاند و بعضا نیز در برابر آن مقاومت کردهاند چراکه دولت تدبیر سعی کرده بخشنامههای متناقض و مانع تولید را شناسایی کند و به مدیران اجرایی زیردستی جهت اجرا ابلاغ کند ولی این مدیران از اجرای مناسب آن سرباز زدند، دومین موضوعی که درخروج از رکود مهم است انضباط پولی ومالی است چون منابع مالی وسرمایهیی واحدهای تولیدی و صنعتی ما از سوی بانکها تامین میشود هرگونه افراط و تفریط میتواند درتشدید رکود یا افزایش تورم نقش داشته باشد به همین خاطر دولت باید در این زمینه به دور از هرگونه شتابزدگی و به صورت کارشناسی گام بردارد.