به نظر می‌رسد که در میان دموکرات‌ها، هیلاری کلینتون و در بین جمهوری‌خواهان، دونالد ترامپ آماده می‌شوند تا در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر آینده روبه‌روی یکدیگر قرار بگیرند و به این ترتیب رقابت میان دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان به‌تدریج گرم‌تر خواهد شد. کلینتون و ترامپ به برد انتخاباتی درون احزاب متبوع خود نزدیک‌تر می‌شوند. با اینکه فلسطینی‌ها امید چندانی به حل مشکل‌شان با تل‌آویو توسط رییس‌جمهوری بعدی امریکا ندارند، کلینتون را به ترامپ ترجیح می‌دهند. مساله فلسطین و روابط با اسراییل در کمپین انتخاباتی هر دو کاندیدای نامبرده مطرح شده است. کلینتون در بیانیه روز ۲۱فوریه خود گفت: «بر این باورم که فلسطینی‌ها استحقاق داشتن یک کشور برای خود را دارند.» او بار دیگر بر راه‌حل مبتنی بر ایجاد دو کشور تاکید و همزمان حمایت خود را از اسراییل اعلام کرد. ترامپ روز ۱۷فوریه گفت که قرارداد صلح در منازعه میان اسراییل و فلسطین«احتمالا سخت‌ترین نوع توافق خواهد بود» اما تاکید کرد: «من [در این راستا] تلاشی درخور خواهم کرد».حسام زملط، معاون اجرایی ریاست کمیسیون روابط خارجی جنبش فتح به المانیتور گفته است:«در حالت کلی به عنوان یک
فلسطینی باید بگویم که ما توجه چندانی به کمپین‌های انتخاباتی ایالات متحده نداریم. سابقه تاریخی ما با دولت‌هایی از هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات طولانی است و روسای جمهوری پیشین نیز نتوانستند خواست مردم فلسطین به ویژه ایجاد یک کشور و آزادی از قید اشغال اسراییل را تامین کنند. چیزی که مورد توجه ماست، رویکرد سیاسی واقعی رییس‌جمهوری آتی است؛ خواه ترامپ باشد خواه کلینتون. بیشتر آنچه این روزها می‌شنویم با هدف جلب حمایت افکار عمومی امریکا و جذب رای و حمایت مالی عمدتا از طرف گروه‌های یهودی اظهار می‌شود». ابراز نظرهای فلسطینی‌ها درباره انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا بیشتر ناشی از هراس آنان نسبت به برد کاندیدایی ناخوشایند است. به نظر می‌رسد که آنان بیشتر به کلینتون متمایل هستند و از پیروزی ترامپ واهمه دارند. سیاست کلینتون نسبت به فلسطینی‌ها خواه در زمان ریاست‌جمهوری همسرش بیل کلینتون-که مذاکرات صلح در زمان او نتایج مثبتی برای فلسطینیان داشتند- و خواه در زمان خدمت او به عنوان وزیر خارجه سازنده‌تر بود. ترامپ از نظر فلسطینی‌ها نسخه خشن‌تر جرج دبلیو بوش است که در زمان او، اسراییل یاسر عرفات را در رام‌الله حصر کرد و دولت
امریکا نیز هیچ‌گونه فشاری بر اسراییل جهت شکستن حصر اعمال نکرد. باسم نعیم، مسوول روابط خارجی و وزیر سابق بهداشت حماس به المانیتور می‌گوید: «مساله فلسطین، اولویت نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا نیست و آنان عملکرد خود را بر پایه حل منصفانه این منازعه بنا نکرده‌اند. سیاست کنونی ایالات متحده معادل دانستن مقاومت مشروع فلسطینی‌ها با تروریسم است. من در این باره که رییس‌جمهوری بعدی امریکا مساله فلسطین را در اولویت قرار دهد، خوش‌بین نیستم. تمرکز کنونی بر سوریه، عراق و ایران است. انتخاب میان کلینتون و ترامپ دشوار است؛ ترامپ تاکنون رفتاری افراطی داشته و عقایدی نژادپرستانه بیان کرده؛ کلینتون نیز حمایت خود را از اسراییل پنهان نکرده است».فلسطینی‌ها به خوبی می‌دانند که باراک اوباما بیش از هر رییس‌جمهوری دیگری مسائل آنان را درک می‌کرد. او خواهان مذاکرات میان فلسطینی‌ها و اسراییل شده بود و اغلب مخالفت خود را با شهرک‌سازی در سرزمین‌های اشغالی ابراز می‌کرد. با این حال در نهایت او دریافت که نمی‌تواند به تعهدات و اهداف سیاسی خود درباره منازعه اعراب و اسراییل برسد چراکه اسراییلی‌ها نفوذ فوق‌العاده‌یی بر حلقه‌های تصمیم‌گیری
ایالات متحده دارند. رائد نعیرات، رییس دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه ملی النجاح و رییس مرکز معاصر برای مطالعات و تحلیل سیاسی در کرانه باختری می‌گوید:«ترامپ لحن ضد فلسطینی پیش گرفته است. این بدان معنا نیست که کلینتون برای فلسطینی‌ها خوب است اما حداقل خصومت کمتری دارد. فلسطینی‌ها او را نامزدی می‌بینند که تجربه سیاسی بالایی دارد و بر مبنای عملکردش در دوران تصدی وزارت خارجه می‌توان گفت که رویکرد سیاسی متعادلی از خود نشان داده است. آنان انتظار دارند که او برای حل مشکلات‌شان با فلسطینی‌ها تلاش کند». برخی فلسطینی‌ها به خصوص آنان که در مذاکرات نقش داشته‌اند بر این باورند که در زمینه منازعات میان فلسطینی‌ها و اسراییل، خط قرمزهایی وجود دارد که هیچ رییس‌جمهوری در ایالات متحده نمی‌تواند آنها را رد کند. یکی از برجسته‌ترین آنها امنیت اسراییل است. صرف نظر از اینکه رییس‌جمهوری بعدی دموکرات باشد یا جمهوری‌خواه، مشکل فلسطینی‌ها این است که وی چگونه با دست‌راستی‌ترین دولت اسراییل که توانسته است نظر خود را به دولت‌های اوباما و بوش نیز تحمیل کند، برخورد خواهد کرد؟ دیدگاه کنونی تل‌آویو به رسمیت نشناختن کشور فلسطین بر مبنای مرزهای
۱۹۶۷ و عدم توقف شهرک‌سازی در بیت‌المقدس و کرانه باختری است. بنابراین فلسطینی‌ها چندان امید ندارند که رییس‌جمهوری آتی بتواند نظرش را درباره این منازعه به دولت اسراییل بقبولاند. اسراییل ابزارهایی قوی برای اعمال فشار بر واشینگتن در دست دارد که مهم‌ترین آنها آیپک(کمیته روابط عمومی امریکا و اسراییل) و متحدانش در کنگره هستند. اسامه ابورشید، محقق مرکز عربی تحقیق و مطالعات سیاسی در دوحه در مصاحبه‌یی تلفنی از محل اقامتش در ویرجینیای امریکا به المانیتور گفت: «کاندیداها در امریکا در حمایت از اسراییل، گوی سبقت را از یکدیگر می‌ربایند. تمامی آنها حامی اسراییل هستند و تنها اندکی تفاوت دیدگاه بینشان وجود دارد. سیاست کلینتون بر ادامه سیاست دولت اوباما مبنی بر تلاش بر اعمال راه‌حل مبتنی بر ایجاد دو کشور است اما دشوار می‌توان موضع ترامپ را حدس زد. به نظر می‌رسد او کاملا مدافع اسراییل است و ممکن است اعمالی انجام دهد که تمامی طرف‌های درگیر را شگفت‌زده کند».فلسطینی‌ها امید بالایی به هیچ کدام از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا برای حل مشکل‌شان با اسراییل ندارند. آنها آگاهند که اکثریت نامزدهای کنونی در این مورد بی‌طرف
نیستند. مضاف بر این تا زمانی که تلاش‌های اسراییل برای رهایی از قید راه‌حل ایجاد دو کشور ادامه دارد، رییس‌جمهوری جدید امریکا نیز احتمالا نخواهد توانست چنین راه‌حلی را اجرایی کند. با این حال اغلب فلسطینی‌هایی که المانیتور با آنان مصاحبه کرده است بیشتر به کلینتون تمایل دارند.
منبع: المانیتور
